صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

انتظارات مردم افغانستان از ایالات متحده در مبارزه با تروریسم

-

دیروز سفر تیلرسون وزیر خارجه ایالات متحده در کابل در حالی صورت گرفت که در روزهای اخیر کشور ما بدترین وضعیت خود را گذراند. در روزهای گذشته صدها تن از نیروهای امنیتی و هم چنین مردم غیر نظامی افغانستان در حملات خونین تروریستی در نقاط مختلف کشور، به خاک و خون کشیده شدند و کشته و یا زخمی گردیدند. تمام نشانه ها و علایم دال بر این است که این حملات از سوی گروه هایی طراحی و اجرا می گردد که در خاک یکی از کشورهای همسایه افغانستان پناهگاه های امن دارند. موضوع حمایت پاکستان از گروه های تروریستی و فراهم سازی زمینه و راه های نفوذ این گروه از خاک این کشور، چیزی نیست که از چشم ایالات متحده و دیگر همکاران بین المللی افغانستان پنهان مانده باشد. دولت مردان افغانستان بارها بر این امر تاکید نموده و پاکستان را متهم به حمایت از گروه های تروریستی کرده اند. در هفته گذشته در ولسوالی اندر ولایت غزنی چند تن از صاحب منصبان پاکستانی در میان تروریست ها کشته شدند و یا زنده دستگیر گردیدند.
سفر وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا در این روزهای سخت افغانستان به معنای اعلان حمایت مجدد آن کشور از افغانستان در برابر تروریسم است. در گفته های تیلرسون نیز به صراحت بر حمایت دوامدار از افغانستان و تطبیق استراتژی جدید ایالات متحده تاکید گردیده است.
دیدار تیلرسون با مقامات حکومت افغانستان به منظور حمایت مجدد و هم چنین نوعی دلگرمی دادن به افغانستان مهم و بجا است. بدون تردید این دیدار و سخنان تیلرسون و پیام رهبری ایالات متحده برای افغانستان در این شرایط سخت، نوعی قوت قلب در برابر دشمن کینه توز به حساب می آید. اما واقعیت این است که مردم افغانستان بیش از آن که این گونه دیدارها و سخنان دلگرم کننده و موافقت نامه امنیتی و استراتژی جدید را ببینند، هر روز کشتار و تباهی را با گوشت و پوست و خون خویش حس می کنند. از روزی که پیمان امنیتی با ایالات متحده امضا شده و نیروهای نظامی این کشور در افغانستان تقلیل یافته و به موازات آن حمایت از نیروهای امنیتی کاهش یافته است، حملات انتحاری و کشتار مردم افغانستان هر روز بیشتر و بیشتر گردیده است. 
اکنون مردم افغانستان با نگرانی و تردید نسبت به هر عملی انتظارات زیادی از ایالات متحده به عنوان بزرگ ترین حامی و شریک بین المللی خود دارند.
اولین انتظار مردم افغانستان از ایالات متحده این است که شریک قدیمی خود پاکستان را تحت فشار جدی قرار دهد تا به تروریست ها پناه نداده و از آن ها حمایت نکند. با توجه به رابطه طولانی که میان این کشور و ایالات متحده از زمان شروع جنگ با شوروی تا کنون وجود دارد، این انتظار از آمریکا بی جا نیست. ایالات متحده می تواند به سادگی پاکستان را متقاعد کند که دست از حمایت از گروه های هراس افکن بردارد. حالا آن زمان به سر رسیده است که آمریکا پاکستان را در مورد افغانستان خودمختار گذاشته بود و هرچه این کشور می گفت از سوی ایالات متحده در اسلام آباد سرآزیر می شد. در آن زمان رقیب بزرگ ایالات متحده در افغانستان حضور داشت و باید به هر وسیله ای در کشور ما زمین گیر می شد. اما حالا دیگر آن شرایط وجود ندارد و ایالات متحده باید در دیدگاه های خود در قبال پاکستان تجدید نظر کند.
توقع دیگر مردم افغانستان این است که ایالات متحده به مفادات پیمان امنیتی با افغانستان و محتوای استراتژی جدید ایالات متحده به دقت عمل کرده و آن ها را هم چنان در لای کاغذ نگذارد. اقدام عملی در راستای تطبیق پیمان امنیتی و استراتژی جدید، تنها آموزش نیروهای افغان کافی نیست. بلکه مشارکت در سرکوبی تروریست ها به خصوص گسترش حملات هوایی علیه مواضع گروه های هراس افکن و افزایش نیروهای ویژه این کشور در افغانستان و هم چنین تجهیز نیروهای امنیتی افغانستان از مهم ترین اقدامات عملی خواهد بود. در سال های اول مبارزه با تروریسم و زمانی که طالبان و القاعده در افغانستان شکست خوردند، جدیت و اقدامات عملی نیروهای ایالات متحده بسیار کارساز بود. اما به مرور این جدیت از بین رفت و تروریسم بار دیگر از لانه های خود برآمد و وضعیتی را به وجود آورد که امروز شاهد آن هستیم.
مردم افغانستان همان طور که در خط مقدم جنگ با تروریسم به نمایندگی از جهان مبارزه می کند، این انتظار را دارد که بار دیگر جهبه جهانی ضد تروریسم شکل بگیرد. به خاطر این که مبارزه با تروریسم تنها در یک سرزمین و یا توسط یک کشور موفق نخواهد شد. با این پدیده فراگیر و جهان شمول به صورت دسته جمعی و همگانی باید مبارزه کرد. تروریسم به مثابه یک ویروس خطرناک و سرایت کننده است که اگر به آن مجال رشد داده شود، تمام نقاط جهان را آلوده خواهد کرد. به همین خاطر لازم است که یک جبهه بزرگ در مقیاس جهانی و با دیدگاه مشترک به وجود آید. اکنون تروریسم در جاهای مختلف مثل سوریه، عراق و برخی جاهای دیگر سرکوب می شود. اما این دمل چرکین هر بار از یک جای دیگر سر بر می آورد. تنها راه پیشگیری از چنین وضعیتی، مبارزه قاطع و جهانی علیه تروریسم است. اکنون اجماع جهانی علیه تروریسم و مصادیق آن وجود ندارد. هرکس تروریسم را به دلخواه خویش تعریف می کند و این امر سبب می شود که تروریست ها از یک دامن به دامن دیگری پناه گیرد.
در هر صورت همان گونه که در داخل افغانستان دیوارهای بلند بی اعتمادی به وجود آمده است، نسبت به عملکرد نیروهای بین المللی همکار افغانستان نیز بدگمانی ها بیش از هر زمان دیگر اوج گرفته است. امید می رود که اقدامات جدید ایالات متحده و استراتژی جدید آن کشور سبب برگشت اعتماد مردم نسبت به روند مبارزه با تروریسم گردد.

دیدگاه شما