صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

فاجعه کدام است؛ ستاره افغان یا کشتار مردم بی گناه؟

-

طی روزهای گذشته افغانستان بدترین شرایط خود را پشت سر گذاشت. صدها تن از هموطنان ما اعم از نیروهای امنیتی و مردم ملکی در حملات تروریستی شهید و زخمی گردیدند و صدها خانواده در غم نشستند. معمولا در چنین شرایطی تمام فضای عمومی جامعه اندوهناک و در عین حال پرسش برانگیز می گردد. همه باید به دنبال این پرسش اساسی بگردند که با هیولای تروریسم چه باید کرد؟ وظیفه ما در برابر حوادث تروریستی که گروه گروه مردم را به کام مرگ و نابودی می کشاند، چیست؟ وظیفه دولت چیست و چگونه می توان در کنار نیروهای امنیتی و مدافعین این سرزمین در برابر دشمنان ایستاد؟
طبیعی است که در چنین شرایطی گروه ها و اقشار مختلف مردم دیدگاه ها و نظرات خود را در قالب اعلامیه ها، نشر مطالب در رسانه ها، تجمعات و همایش های عمومی بیان می کنند. در روزهای اخیر شاهد انواعی از واکنش های تند و انتقادی از سوی گروه های مختلف در برابر حوادث اخیر بوده ایم. اما در این میان صنف علما و روحانیون کشور، که عمدتا در برابر چنین وقایعی ساکت بوده است و تنها گاهی بخش هایی از آن ها در مصاحبه ها و سخنرانی های عمومی واکنش نشان داده اندَ، روز گذشته تجمعی را در شهر هرات علیه یکی از برنامه های تلویزیون طلوع ترتیب داده اند که البته با واکنش های منفی و تند عموم مردم در شبکه های اجتماعی مواجه شده است.
متأسفانه در تمام سال های گذشته از زمان طالبان گرفته تا اوج تروریسم وافراط گرایی اسلامی که این روزها به خوبی رخ گشوده و حیات آدم ها را می بلعد، این همه جنایت و آدم کشی به نام اسلام و علمای دین صورت گرفته است. از هر زوایه ای که اعمال و رفتارهای وحشیانه تروریست ها را نگاه کنیم، سرانجام به نام دین و البته عالمان دینی ختم می گردد. شکی نیست که وقتی از دین و عالمان دینی سخن می گوییم، با لایه هایی از دین و انواع عالم دینی مواجه هستیم. در درون دین از قرائت های داعشی گرفته تا قرائت های سکولار وجود دارد. در میان علما نیز از عالم سکولار تا عالم تکفیری و سلفی وجود دارد. اما گفتمان مسلط در درون دین و هم چنین در میان علما، همان قرائت افراطی است که تمام مشکل شان مظاهر دنیای جدید است و از قتل و جنایت و ترور انسان ها به راحتی چشم می پوشند و یا در برابر آن ساکت می مانند. به هیچوجه نمی توان اعمال یک عده خاص و افراطی را به نام کلیت دین و علمای دین نوشت؛ ولی واقعیت این است که متولیان امور دینی در برابر اعمال تروریست ها تا کنون یا ساکت بوده اند مثل روزهای گذشته و یا کاری انجام نداده اند که این علامت سوال بزرگ را از دامن دین و علمای دینی بزدایند.
از روزی که افراط گرایی دینی و تروریسم اسلامی در افغانستان ظهور کرده است و از طالبان تا القاعده و داعش ادامه یافته است، هیچ کاری از سوی نهادهای دینی صورت نگرفته است تا این بدنامی تاریخی را از دامن دین پاک کند. همین سکوت همواره به مفهوم رضایت در برابر جنایت های تروریست ها در اذهان عامه تلقی گردیده است. البته شکی نیست که عالمان زیادی هستند که در طی سالیان گذشته نه تنها تلاش های پیگیری علیه تفکرات تروریستی انجام داده اند؛ بلکه حتی جان شان را نیز فدا کرده اند، اما مهم این است که از سوی این طبقه هرگز یک تلاش منسجم و منظم و موثر صورت نگرفته است. همین مساله سبب شده است که امروزه چهره ای زشت و خشن از اسلام هم در جهان و هم در میان مسلمانان به تصویر کشیده شود.
در روزهای اخیر خبرهایی از خودداری یک عالم دینی از اقامه نماز بر جنازه قومندان امنیه پکتیا به نشر رسید. این خبر ممکن است صحت نداشته باشد؛ ولی واقعیتی است که نباید نادیده گرفت. دیروز پس از چندین حادثه تروریستی علیه مردم افغانستان، تظاهرات خشمگینانه ای در هرات علیه یک برنامه تفریحی تلویزیونی صورت گرفت. صدها نهاد و شخصیت های دینی در روزهای گذشته در برابر این همه فاجعه لب فروبستند. ولی...
موارد فوق تنها نشانه هایی از وجود یک مشکل در جامعه ما است. مشکلی به نام دینداری در مواجهه با مظاهر دنیای جدید و چشم پوشی از فاجعه.  این مشکل اکنون تبدیل به مساله مهمی شده است و این سؤال را برجسته می کند که سرنوشت دین و دینداری در جامعه ما به کدام سو می رود؟

دیدگاه شما