صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افغانستان و پیامدهای منفی تغییر اقلیم

-

دیروز سه شنبه 18 میزان نخستین کنفرانس تجلیل هفته جهانی تغییر اقلیم- افغانستان برگزار شد. در این کنفرانس محمدسرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری کشور گفت که افغانستان آسیبپذیرترین کشور آسیا و چهاردهمین کشور آسیبپذیرجهان در مقابل اثرات تغییر اقلیم است. وی از یک نگاه خطر تغییرات اقلیم را بیشتر و مهم تر از خطر تروریسم خواند. به گفته معاون دوم ریاست جمهور با آن که نقش افغانستان در تغییر اقلیم، به دلیل عدم رشد صنعت در کشور بسیار ناچیز است؛ اما متاسفانه کشورما یکی از آسیبپذیرترین کشورهای جهان در برابر تغییر اقلیم به شمار می رود.
به هرحال از برگزاری این کنفرانس باید استقبال شود و در محور مسایل مربوط به تغییر اقلیم و پیامدهای منفی و زیانبار آن برای افغانستان و جهان برای مردم معلومات داده شود. افغانستان یکی از کشورهایی است که به لحاظ محیط زیست به مرحله خطرناکی رسیده است. آلودگی آب، آلودگی هوا و آلودگی محیط به گونه ای وحشتناک زندگی مردم را تهدید می کند و شهروندان کشور را در فصل های مختلف سال به انواع امراض و بیماری های کشنده مبتلا می سازد. با آن هم دولتمردان بیشتر توجه شان به مسایل امنیتی، سیاسی و اقتصادی معطوف بوده و در برابر خطرات آلودگی محیط زیست سیاست ها و برنامه های مؤثری را روی دست ندارند.
اگرچه در تغییرات اقلیم خود طبیعت نیز نقش دارد و ممکن است فعل و انفعال های طبیعی سبب گرمایش زمین در برخی نقاط جهان گردد؛ اما افزایش گازهای گلخانه ای از مهمترین و خطرناکترین عامل تغییرات اقلیم شناخته شده است. کشورهای صنعتی و بخصوص کشورهایی که فعالیت های هسته ای دارند، بیشترین نقش را در تولید گازهای گلخانه ای و در نتیجه تغییرات اقلیم دارند. این گازها از یک سو روی لایه اوزون تأثیر گذاشته و راه ورود اشعه زیانبار خورشید را بر کره زمین باز می کند و از سوی دیگر خود اتمسفر زمین را به یک پوشش گرما زا تبدیل می کند.
لایه اوزون تنها سپر حفاظتي میان زمین و اشعه ماورای بنفش خورشید است. اگرلایه اوزون از بین برود، اشعه ماورای بنفش خورشید مستقیم بر زمین می تابد. قرار گرفتن مستقیم در زیر تابش ماورای بنفش خورشید، باعث سرطان پوست، بروز آب مروارید، تخریب سیستم دفاعی بدن و پیری زودرس می شود. به این دلیل با قاطعیت می توان گفت که با تخریب لایه اوزون زندگی از کره زمین رخت بر خواهد بست و نسل بشری، پوشش گیاهی و حیات جانوری در مدت کوتاهی به صورت اسفباری منقرض خواهد شد.
با تغییرات اقلیم دمای زمین افزایش می یابد، افزایش گرمای زمین پیامدهای زیانبار و غیر قابل جبران ذوب شدن یخهای قطبی، بالا آمدن سطح آب دریاها، زیر آب رفتن بسیاری از جزیره ها و سر زمین ها، خشکسالی های دوامدار، از بین رفتن منابع آبی، تخریب پوشش گیاهی و در معرض خطر قرار گرفتن زندگی حیوانات و جانوران می شود. این یعنی پایان زندگی در روی زمین؛ حال به راحتی می توانیم خطر تغییرات اقلیم را بر محیط زیست ترسیم کنیم.
فوری ترین اثر گرمایش زمین خشکسالی است. بنابراین کشورهایی که زندگی شان به زراعت و مالداری وابسته است؛ بیشترین زیان را از این ناحیه متحمل می شوند. افغانستان کشوری است که به صورت سنتی به محصولات زراعتی وابسته بوده و شغل هفتاد در صد مردم دهات را زراعت و مالداری تشکیل می دهد. محصولات زراعتی بیش 50% درآمد ناخالص ملی این کشور را تشکیل می دهد. از اینرو این کشور بیش از هرچیز به منابع آبی نیاز دارد تا بتواند رشد زراعت و مالداری را درکشور تداوم بخشد. اکنون خشکسالی های پیاپی که در نتیجه گرم شدن زمین به وجود آمده، از یک طرف پوشش گیاهی را در این کشور متأثر ساخته و از طرف دیگر امکان فعالیت های زراعتی را به میزان زیادی کاهش داده است.
افغانستان تا هنوز نسبت به این خطرات بی توجه بوده و دولت نه خودش در سطح داخلی راهکارهایی را برای کاهش تأثیرات منفی تغییر اقلیم سنجیده و برای آن برنامه ریزی کرده است و نه از عضویت خود در کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد به شکل مؤثر بهره برده است.
باید توجه داشته باشیم که ما فرصت زیادی برای جبران آسیب ها نداریم. مردم ما امروز عملا از تغییر اقلیم آسیب می بینند. بنابراین کار از بحث های نظری صرف گذشته است، حکومت باید راهکارهای ملی و بین المللی را برای جبران آسیب ها شناسایی و آن را به زودترین فرصت عملی سازد.

دیدگاه شما