صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

جنگ و گرسنگی دو معضل کلان بین المللی

-

برگزاري اجلاس مجمع عمومي ملل متحد، زمينه خوبي را براي بحث، گفتگو و چانه زني هاي سياسي در مورد مهمترين مسايل بين المللي فراهم مي آورد. اگرچه پديده هاي جنگ، نسل کشي، تغييرات اقليمي، خطر گسترش توليد سلاح هاي اتمي و... از چالش هاي مهم بين المللي به شمار مي آيد؛ اما در کنار آنها فقر و گرسنگي نيز يکي از بزرگترين خطرات و تهديداتي است که زندگي بشر امروز را با چالش روبرو کرده است.
سازمان ملل به عنوان بزرگترين و عالي ترين مرجع تصميم گيرنده جهاني، مسؤليت دارد تا توجه جامعه جهاني را به فقر و گرسنگي و پيامدهاي انساني و اقتصادي آن جلب کرده و راهکارهاي مناسب را براي رفع گرسنگي و کاهش  فقر در جهان جستجو کند.
به گزارش سازمان ملل متحد، گرسنگي در ده سال گذشته روند رو به افزايش داشته است. بر مبناي اين گزارش در سال 2016 815 ميليون نفر در سرتاسر جهان غذاي کافي در اختيار نداشتند که اين رقم 38 ميليون نفر بيشتر از سال 2015 را نشان مي دهد. اين يک هشدار جديي است که دستاوردهاي ملل متحد را در زمينه کاهش فقر و مبارزه با گرسنگي زير سؤال مي برد.
البته عوامل زيادي هستند که  باعث فقر و گرسنگي در جهان مي شوند که در اين جا به مهمترين آنها اشاره مي شود:
- شرايط اقليمي و آب و هوايي
تغييرات شرايط اقليمي در جهان سبب افزايش حوادث طبيعي مانند سيل، توفان هاي موسمي و خشکسالي هاي طولاني مدت گرديده و به محصولات زراعتي و باغداري آسيب جدي وارد کرده و پيشه مالداري را نيز با رکود مواجه مي کند.
در يک و نيم دهه گذشته خشکسالي يکي از دلايل اصلي قحطي غذا در جهان به شمار مي رود. در طي اين سالها خشکسالي باعث از بين رفتن محصولات زراعتي و مرگ و مير احشام در کشورهاي مختلف گرديده است. شرايط اقليمي، وضعيت نا مناسب در يک منطقه را تشديد مي کند و کمبود آب سبب تسريع روند بيابان زايي و فرسايش زمين هاي زراعتي گرديده و زمينه فعاليت هاي زراعتي و مالداري به حد اقل مي رساند.
جنگ و آوارگي
جنگ از يک طرف زمينه توليد محصولات زراعتي و مالداري را از بين مي برد و از طرف ديگر موادغذايي موجود در منطقه را نيست و نابود مي کند. جنگ سبب آوارگي و مهاجرت مليون ها تن در جهان مي گردد و با تحميل شرايط اضطراري کمک رساني، نابودي احشام و ويراني بازارهاي محلي باعث تشديد فقر و گرسنگي در منطقه مي گردد. 
بازارهاي بي ثبات
در سال هاي اخير، قيمت محصولات غذايي بسيار ناپايدار بوده است. عدم ثبات در قيمت غذا باعث مي شود که دسترسي افراد بي بضاعت به غذا ها دشوارتر گردد. به لحاظ انساني و حقوقي مردم بايد دسترسي به غذاي کافي داشته باشند، اما با افزايش قيمت ها مردم فقير و بي بضاعت عملا از دسترسي به غذا محروم مي مانند.  
در حال حاضر تقريبا 11درصد از جمعيت جهان از گرسنگي رنج مي برند. بيشتر آن ها يعني 234 ميليون نفر در کشورهاي افريقايي و 520 ميليون نفر ديگر در کشورهاي آسيايي  زندگي مي کنند. 
افغانستان سومين کشور فقير جهان است که حدود سي و هشت فيصد مردم آن در زير خط فقر زندگي مي کنند. با آن که شانزده سال از برپاي نظام جديد سياسي در افغانستان مي گذرد و ساليانه مليارد ها دالر براي ايجاد و تثبيت نظام اقتصادي در کشور سرازير مي شود، اما نظام اقتصادي اين کشور همچنان از هم پاشيده باقيمانده است و از اينرو ما همه ساله ابعاد جديدتري از فاجعه هاي اقتصادي را در کشور شاهد هستيم.
در حالي که فقر و بيکاري بيشتر مردم را زمين گير کرده و از فعاليت هاي مؤلد و مؤثر بازداشته است، مافيايي شدن بازار و افزايش بي رويه قيمت کالاهاي اساسي و گسترش فساد در بدنه ادارات و سياست هاي ناقص، آشفته و متناقض اقتصادي و امنيتي بر معضلات اقتصادي اين مردم افزوده و زندگي آنها با خطر و تهديد جدي مواجه کرده است.
فقر،عوارض و تبعات ناگوار سياسي، فرهنگي و اجتماعي – رواني را براي مردم ما در پي داشته است؛ گسترش خشونت هاي مسلحانه، فرار از کشور، مهاجرت هاي داخلي، افزايش جمعيت شهرها و خالي شدن روستاها و... از جمله اين پيامدها است که هر کدام آنها دشواري هاي جدي فراروي زندگي مردم افغانستان قرار داده و آينده اين کشور را با ابهام و تاريکي روبرو کرده است.
حکومت افغانستان در قبال کمک هاي خارجي تعهد داده است، تا با فساد مبارزه کرده و به روند مصرف کمک ها شفافيت به وجود آورد. حکومت افغانستان بايد در مجمع عمومي سازمان ملل متحد به اين مسايل اشاره کرده و کشورهاي جهان را نسبت به چگونگي مصرف کمک هاي بين المللي و مبارزه بافساد و ايجاد يک ميکانيزم مؤثر اقتصادي که به توزيع عادلانه ثروت و کاهش فقر و گرسنگي در ميان شهروندان بينجامد، قناعت دهد. امروزه امنيت با فقر و گرسنگي رابطه تنگاتنگ دارد، تا زماني که فقر و گرسنگي وجود داشته باشد، تمايل مردم به جنگ نيز بيشتر مي باشد.

دیدگاه شما