صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

حکومت و ضرورت بازنگری استراتژی نظامی

-

استراتژي جديد آمريکا و تغييرات و نوساناتي که در رويکردهاي کشورهاي منطقه به وجود آمده، اين زمينه و فرصت را فراهم آورده تا حکومت افغانستان نيز همگام و همسو با آن استراتژي مبارزه با هراس افگني را مورد بازنگري قرار داده و رويکرد جامع و معقولي را در ارتباط با نابودي و شکست گروه هاي هراس افگن در افغانستان اتخاذ نمايد.
در سال هاي گذشته حکومت در برابر هراس افگنان بيشتر حالت تدافعي اختيار کرده بود و تنها زماني از قدرت و قوت نظامي کار گرفته مي گرفت که دشمنان حملات شان را بر يک منطقه و يا ولسوالي شدت مي بخشيدند و آن منطقه را در خطر سقوط قرار مي دادند.
رويکرد تدافعي حکومت سبب شده بود که از يک طرف طالبان و داعش حملات تهاجمي شان را شدت بخشند و از سوي ديگر تلفات و خسارات زيادي را بر حکومت و مردم تحميل کنند.
در دو سال گذشته ما شاهد سقوط مناطق و ولسوالي ها و بازپس گيري آنها از سوي نيروهاي امنيتي بوديم. در اين دو سال اگرچه گروه هاي شورشي مؤفقيت هاي زيادي را به دست آورده نتوانست؛ اما همين که آنها مؤفق مي شوند يک منطقه استراتژيک و مهم و يا يک ولسوالي را تصرف کنند و تا مدتي سلطه خود را بر اين مناطق حفظ کنند، به لحاظ نظامي و تبليغاتي خودش يک مؤفقيت به حساب مي آيد.
با سقوط يک منطقه و يا يک ولسوالي تمام امکانات دولتي و تجهيزات نظامي در اختيار گروه هاي شورشي قرار مي گيرد و دهها غير نظامي در اثر جنگ کشته مي شوند و مردم منطقه مجبور مي شوند، تمام دارايي شان را گذاشته، به مناطق امن تر پناه ببرند.
به اين ترتيب هراس افگنان با به دست آوردن تجهيزات و مهمات نظامي و امکانات غذايي و پوشاکي، تا ماهها از هرگونه کمک بيرون منطقه اي بي نياز مي مانند.
امسال رويکردهاي منطقه اي و بين المللي به نفع افغانستان رقم خورده است. حکومت افغانستان بايد از اين فرصت استفاده کرده و بيشترين بهره را در تضعيف و نابودي هراس افگنان ببرد.
مشکل حکومت در مبارزه با هراس افگنان اين است که تا هنوز در برخورد با گروه هاي تروريستي و حاميان آنها، رويکردهاي متفاوتي را دنبال کرده است. درحالي که برخورد حکومت با گروه داعش معمولا شديد وغير قابل انعطاف بوده، اما نسبت به گروه طالبان که بيش از سي درصد خاک افغانستان را در اختيار دارد و بيشترين حملات را در مناطق مختلف عليه حکومت سازماندهي مي کند، تا حدي مدارا جويانه بوده و از شدت آنچناني برخوردار نبوده است.
صلح با تضرع و دادن امتياز و فرصت هاي نظامي به دشمنان به دست نمي آيد. ما دشمن طالبان نيستيم، ما طالبان را هموطنان خود مي شماريم و براي آنها مانند ساير شهروندان حق و حقوق برابر قايليم. ما مي خواهيم که طالبان دست از جنگ و خشونت بکشند و به پروسه صلح بپيوندند و خواست و تقاضاهاي خود را از طريق گفتگو و فشارهاي سياسي بر حکومت دنبال کنند؛ اما اين طالبان است که با مردم و حکومت افغانستان دشمني م کنند و با آنها مي جنگند و از سياست هاي کشورهاي بيگانه در اين کشور پيروي مي کنند و به نداي صلح و گفتگو پاسخ مثبت نمي دهند.
اين جنگ براي مردم افغانستان يک جنگ ناخواسته و تحميلي است. يک پروژه است که از سوي برخي کشورهاي خارجي بر افغانستان تحميل شده است.
بنابراين ما بيش از هر چيز خواهان صلح و امنيت هستيم و براي تأمين امنيت کشور حاضريم که از بعضي خواست هاي خود چشم پوشي کنيم، به شرطي که طالبان نيز به آن اهميت بدهند. وقتي طالبان به گفتگوهاي صلح حاضر نباشند، صلح يک طرفه به حل مشکل افغانستان نمي انجامد، لذا ما ناچاريم که براي تأمين امنيت و صلح با تمام کساني که نا امني و خشونت را در اين کشور گسترش مي دهند، بجنگيم؛ چه در قالب گروه هاي تروريستي فعاليت کنند و چه به نام شورشيان داخلي.
استراتژي جديد آمريکا که تاحدودي پروسه مبارزه با هراس افگني را در حالت ابهام قرار داده بود، اکنون به صورت واضح در مقابله با تروريسم و تأمين امنيت افغانستان تأکيد دارد، کشور عربستان و امارات متحده عربي که از حاميان اصلي طالبان در زمان حاکميت شان به افغانستان به شمار مي رفتند، براي نخستين بار اين گروه را يک گروه تروريستي خوانده و بر مبارزه با آن تأکيد ورزيده است.
چين و روسيه نيز از صلح و امنيت کشور حمايت مي کنند و کشورهاي حامي تروريسم به گونه بي سابقه تحت فشار سياسي کشورها و افکارعمومي جهان قرار گرفته است. مجموع اين مسايل اوضاع را به ضرر گروه هاي هراس افگن از جمله طالبان رقم مي زند.
اگر اين گروه در داخل افغانستان نيز با فشار نظامي، سياسي و اجتماعي روبرو شود و حکومت، جامعه مدني و مردم افغانستان به صورت مشترک کمپايني را عليه طالبان در کشور به راه بيندازند و افکارعمومي را بر ضد اين گروه تحريک کنند، بدون شک فضاي سياسي و اجتماعي را براي پيوستن طالبان به پروسه صلح آماده تر خواهد کرد. طالبان بايد به اين باور برسند که افکارعمومي و روند سياسي به نفع آنها نيست و آنها نمي توانند افکارخود را به نام دين بر مردم بقبولانند.

دیدگاه شما