صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

مواد مخدر و مجادله ناکام علیه آن

-

اين روزها وزارت مبارزه با مواد مخدر و نهادهاي همکار آن کمپين تبليغاتي را عليه کشت، توليد، تجارت، قاچاق و استفاده مواد مخدر را به مناسبت روز جهاني مبارزه با مواد مخدر و هفته مبارزه با آن، شروع کرده است. در اين مجادله تبليغاتي مبالغي صرف تبليغات و برگزاري مجالس و نشر برنامه هاي فرهنگي عليه مواد مخدر مي گردد که چه بسا هنگفت نيز هست. اما متاسفانه بايد اذعان داشت که افغانستان پس از چندين سال مبارزه و مجادله عليه مواد مخدر، افغانستان نه تنها شاهد کاهش کشت، تجارت و استفاده مواد مخدر نبوده است بلکه اين پديده خانمانسوز سال به سال رشد قابل توجهي داشته است. هم اکنون هزاران جريب از زمين هاي کشور زير کشت ترياک است و ده ها هزار نفر مبتلا به مواد مخدر هستند و ده ها گروه تروريستي و مافيايي از حاصل تجارت مواد مخدر، به حيات خويش ادامه مي دهند.
در اين که در سال هاي گذشته اقدامات قابل توجهي صورت گرفته است و مصارف هنگفتي نيز صورت گرفته است شکي نيست. در اين که اين گونه کمپين ها بايد وجود داشته باشد و نمي توان تنها شاهد مرگ تدريجي و ذلت بار هزاران نفر در هر گوشه کشور بود نيز شکي نيست. در اين که وزارت مبارزه با مواد مخدر يکي از وزارت هايي است که در بسياري از نقاط کشور پروژه هاي عام المنفعه و بزرگي را روي دست دارد هم شکي نيست. اما پرسش اساسي اين است که واقعا چرا اين همه مجادله نفس گير و مصرف پول هاي گزاف، هيچ تاثيري در کاهش کشت و توليد و استعمال مواد مخدر ندارد؟ چرا همه طرح ها و پلان هايي که در بسياري از کشورها جواب داده و به ثمر نشسته است، اما در افغانستان به نتيجه نمي رسد؟ در پاسخ به اين پرسش بنيادي چند فاکتور عمده وجود دارد که بايد هر گونه پلان و حتي کمپين تبليغاتي بايد معطوف به اين فاکتورها راه اندازي و عملي گردد.
به نظر مي رسد مهم ترين عامل تداوم و رشد مواد مخدر در افغانستان بحران سياسي و امنيتي است که افغانستان و منطقه ماحول آن را فرا گرفته است. در سرزميني که بحران سياسي و امنيتي و در عين حال ده ها گروه تروريستي و مافيايي وجود دارد، وجود هر پديده منفي امکان دارد. مخصوصا که اگر تداوم حيات گروه هاي تروريستي و مافيايي بستگي به آن پديده داشته باشد. بدون ترديد بحران و آشوب سياسي در منطقه و افغانستان به قدرتي پيچيده و ابهام آميز است که حتي نمي توان براي هر يک از طرف هاي درگير اهداف مشخص و روشني تعريف کرد. چه رسد که بتوان راه حل مشخصي براي آن ارايه کرد. واقعيت اين است که کشورهاي منطقه و از جمله افغانستان در کوتاه مدت نمي تواند نقشي بازي کند که منجر به حل بحران سياسي و امنيتي و ثبات سياسي در منطقه شود. تا بتوانند با گروه هاي تروريستي و تبهکاري که مستقيما در رونق گرفتن کشت، تجارت و استعمال مواد مخدر دست دارند، مبارزه جدي کنند.
عامل مهم ديگر فقر و بيکاري است که دامنگير مردم افغانستان شده است. فقر و بيکاري اگرچه مستقيما به بحران هاي سياسي فعلي ربط دارد و نتيجه مستقيم آن است. ولي فقر همه جانبه کشور ريشه هاي تاريخي دارد که به گذشته هاي دورتر نيز مي رسد. بحران دوامدار و تاريخي کشور سبب گرديده است که هيچگاه زيرساخت هاي اقتصادي کشور سامان نيابد و دوره اي از رفاه و توسعه در کشور شکل نگيرد. بدون ترديد فقر اقتصادي و بيکاري يکي از مهم ترين عوامل رشد کشت و قاچاق مواد مخدر در همه کشورها بوده است. اما در افغانستان جنبه اي ديگري از فقر نيز سهم عمده اي به خصوص در استعمال مواد داشته است که به عنوان فقر فرهنگي ياد مي شود. فقر و تاخر فرهنگي به شديدترين وجه خود متاسفانه در کشور ما وجود دارد و ما هم اکنون نيز شاهد هستيم که استعمال بسياري از مواد نشه آور در بسياري از مناطق کشور به عنوان يک فرهنگ عمومي عادي شده است.
با توجه به دو عامل بنيادي فوق که هرکدام باعث به وجود آمدن ده ها بدبختي ديگر مي گردد، کشت، توليد، تجارت و استعمال مواد مخدر نه تنها در کشور کاهش نيافته بلکه افزايش چشم گيري نيز داشته است. مهم تر اين که بايد به اين واقعيت تلخ اذعان نمود که همه تلاش هاي افغانستان در مبارزه با اين پديده زشت هم چنان ناکام مانده است. بنابراين مجادلات و کمپين هاي سالانه وزارت مبارزه با مواد مخدر و نهادهاي همکار آن، علي رغم يک ضرورت بنيادي، تا کنون تاثير ملموسي در کاهش کشت، توليد، تجارت و استعمال مواد مخدر نداشته است.

دیدگاه شما