ما لحظه هاي سخت و دشواري را سپري مي کنيم. انفجارهاي مهيب و وحشتناک،  کشتار پشت کشتار، سردرگمي و سرگرداني، يأس و نااميدي نسبت به آينده کشور، فضاي عمومي را بحراني و تنش آلود ساخته است. دستگاه هاي تبليغاتي دشمن، تفکر افراطي پرور و عقده هاي ناشي از پديده هاي شخصي و سياسي، گسست و فاصله هاي اجتماعي و دهها عوامل ديگر به تيره تر ساختن اين فضا کمک مي کنند.
ما از يک سو با دشمن قوي، هدفمند و برخوردار از امکانات پيشرفته نظامي و استخباراتي روبرو هستيم که با همسويي گروه هاي افراطي و هراس افگن، امنيت، آرامش، توسعه و پيشرفت افغانستان را هدف قرار داده است. از سوي ديگر با حکومتي که از درون و بيرون با ده ها مشکل لاينحل روبرو مي باشد.
ما اکنون در يک جنگ اعلام ناشده قرار داريم. رهبران حکومت از يک حمله و هجوم وحشيانه دشمن سخن مي گويند. رويدادهاي خونين ماههاي اخير نيز بيانگر اين واقعيت تلخ است که دشمنان افغانستان آشکارتر و بي باکانه تر از گذشته وارد عمل شده و در پي تخريب پايه هاي نظام سياسي در کشور برامده اند. واقعيت هاي سياسي و امنيتي متأسفانه خطرناکتر از آنچيزي است که تا چند ماه قبل تصور مي شد. امروز جنگ ما تنها با گروه طالبان و داعش نيست، جنگ ما با برخي از کشورها و استخبارات خارجي است که با حمايت از گروه هاي تروريستي امنيت ملي و ثبات سياسي در کشور را در معرض تهديد قرار مي دهد.
جنگ امروز ما جنگ بر سر بقاي نظام سياسي و حفظ ثبات و امنيت نسبي در کشور است. بنابراين لازم است که شهروندان افغانستان با آگاهي تمام از واقعيت هاي سياسي کشور، سطح توقع و انتظار خود را از حکومت افغانستان تعيين کنند. ما نمي توانيم در شرايط موجود انتظار داشته باشيم که حملات انتحاري در کشور به وقوع نپيوندد، نمي توانيم انتظار داشته باشيم که مناطق يا ولسوالي در برخي نقاط کشور در تصرف طالبان و ساير گروه هاي هراس افگن قرار نگيرد، زيرا ما در شرايط جنگ قرار داريم و در شرايط جنگي بسياري از مسايل خواهي نا نخواهي اتفاق مي افتد؛ اما مهم عزم، روحيه، تلاش و فداکاري است که از سوي مردم و بخصوص نيروهاي امنيتي به نمايش گذاشته مي شود. مهم سياست ها و رويکردهاي امنيتي و ملي است که از سوي دولت در راستاي تأمين امنيت عمومي و حفظ منافع علياي کشور گرفته مي شود.
اگر سياست ها و رويکردهاي سياسي و امنيتي حکومت با خواست، اراده و عزم ملي و روحيه ايثارگري و از خودگذشتگي نيروهاي امنيتي حمايت و پشتيباني شود، بدون شک دشمنان افغانستان در سياست هاي خود شرمنده و ناکام خواهند ماند. ولي اگر ميان رويکردهاي سياسي حکومت و خواست ها و انتظارهاي عمومي شهروندان نوعي دوگانگي، تضاد و ناسازگاري موجود باشد، اين مسأله ممکن است درهم ريختگي، آشفتگي و بي سروساماني سياسي را درکشور دامن زده و به رويکرد مقابله با دشمنان افغانستان اخلال وارد کند.
ما مي پذيريم که حکومت از ده ها ضعف و نابساماني رنج مي برد. ما آگاهيم که ستون پنجم دشمن در ساختار حکومتي رخنه کرده و سياست ها و عملکردهاي امنيتي و سياسي را به سمت و سوي خاص سوق مي دهد. ما مي دانيم که فساد در دستگاه هاي دولتي زمينه را براي فعاليت خرابکارانه دشمنان در داخل کشور فراهم مي سازد. ما از وجود تبعيض و بي عدالتي در دستگاه هاي اداري بي خبر نيستيم. باهمه اينها ما با حد اقل توقع مي خواهيم، راهي را که انتخاب کرده ايم، هرچند با کندي و آهستگي بپيماييم و از مرحله گذار به آزادي و دموکراسي به سلامت و اطمينان عبور کنيم.
به اين خاطر ما در عين حالي که به اصلاح نظام اداري و سياسي کشور تأکيد مي کنيم و تلاش مي نماييم تا روند بي عدالتي و تبعيض در کشور کاهش پيدا کرده و فساد اداري به حد اقل برسد، اما هرگز نمي خواهيم نظام سياسي در کشور آسيب ببيند و اقتدار حکومت تضعيف گردد.
نگراني ما از برگشت کشور به گذشته سياه وتباه کننده است. ما نبايد به گذشته برگرديم. از اينرو ناگزيريم که در شرايط موجود وحدت، همسويي و همکاري خود را در مقابل دشمنان و هراس افگنان حفظ کنيم و اجازه ندهيم که دست هاي پيدا و پنهان از برخي ضعف ها و نارسايي هاي موجود سؤ استفاده کرده و تفکر ملي را به سمت براورده شدن اهداف پليد دشمنان مردم افغانستان سوق دهند.