حمله بر قول اردوي 209 شاهين که منجر به کشته و زخمي شدن ده ها سرباز و افسر اردوي ملي گرديد، يک ضربه بزرگ نظامي براي حکومت افغانستان به شمار مي آيد.

اگرچه نيروهاي امنيتي در هر حالت براي فداکاري و مقابله با دشمن آمادگي دارند و روزانه ده ها تن از اين نيروها در جبهات جنگ با هراس افگنان جان شان را از دست مي دهند، اما تلفات سنگين اين نيروها در اثر حملات انتحاري و آن هم در درون پايگاه شان يک ضربه جبران ناپذير نظامي به حساب مي آيد.

براي تربيت و آموزش نيروهاي اردوي ملي سال ها وقت لازم است تا ظرفيت هاي مسلکي و توانايي هاي نظامي آنان به حد مطلوب برسد. از اينرو جان هر سرباز براي حکومت و مردم افغانستان بسيار ارزشمند بوده که تدابير معقول براي جلوگيري از افزايش تلفات نيروهاي امنيتي را الزامي مي سازد.

اين نخستين باري نيست که حملات انتحاري بر پايگاه اردوي ملي و مراکز حساس نظامي در کشور انجام مي شود، در همين چندماه گذشته مردم افغانستان شاهد حملات خونين گروه هاي هراس افگن بر چند مرکز نظامي در کابل بودند. سؤالي که معمولا پس از هر حمله از سوي کارشناسان و مردم عادي کشور به گونه اي برجسته مطرح مي شود، اين است که حملات اين چنيني بر مراکز و پايگاه هاي نظامي که با پيشرفته ترين امکانات امنيتي مجهز مي باشند و شديدترين تدابير براي عبور افراد و وسايط نقوليه به داخل اين مراکز گرفته مي شود، چگونه به تکرار صورت مي گيرند؟
چرا نتايج تحقيقات در باره اين گونه حملات دراختيار مردم قرار نمي گيرد؟ چرا هيچ فردي به جرم همدستي و همکاري با دشمنان محاکمه و مجازات نمي شود؟

مسأله مهم ديگر اين است که مسؤليت اکثر حملات را گروه طالبان به عهده مي گيرند. مسؤليت حمله بر قول اردوي 209 شاهين را نيز طالبان به عهده گرفته است. اين موضوع چند مسأله را به صورت واضح براي مردم افغانستان آشکار مي سازد:
گروه طالبان که خود شان را يک گروه اسلامي مي دانند، نه تنها در عمل کمترين اعتنايي به احکام اسلامي ندارد که حتا به کرامت و ارزش هاي انساني نيز اهميت نمي دهد. 

گروه طالبان به منافع و ارزش هاي مردم افغانستان پايبندي ندارد و اين گروه همگام و همکار با گروه هاي هراس افگن، تهديد جدي براي منافع و ارزش هاي مردم افغانستان به شمار مي آيد. بنابراين نگاه دوگانه و متفاوت به گروه طالبان و ساير گروه هاي هراس افگن غير قابل توجيه بوده و با واقعيت هاي عيني کشور مطابقت ندارد.

اين حملات به صورت واضح حقانيت سياست هاي شفاف و واضح حکومت وحدت ملي را در برابر دشمنان افغانستان به اثبات مي رساند و نشان مي دهد که تعريف حکومت از دوست و دشمن با واقعيت هاي سياسي و امنيتي کشور سازگاري دارد. به همين دليل مردم افغانستان از رويکرد جديد امنيتي، حمايت و پشتيباني مي کنند و آن را براي مؤفقيت مبارزه باتروريزم مؤثر مي دانند.

در اين اواخر برخي کشورهاي خارجي و حلقات داخلي، طالبان را يک گروه سياسي خوانده و بر مذاکرات سياسي با اين گروه تأکيد کرده است، اما تجربه سال هاي گذشته و انجام حملات بيرحمانه و ددمنشانه طالبان، نشان مي دهد که اين گروه مانند ساير هراس افگنان افراد ملکي را هدف قرار مي دهند، بر مساجد و اماکن مقدس حمله مي کنند و جان انسان هاي بيگناه را مي گيرند و با وجود تلاش هاي فراواني که از راههاي مختلف براي شروع مذاکرات صلح صورت گرفته است، بر تشديد جنگ تأکيد مي ورزند؛ پس اين حملات روشن مي سازد که گروه سياسي خواندن طالبان کتمان واقعيت هاي تلخ و ناديده گرفتن حقوق انساني و بشري شهروندان افغانستان بوده و اين برداشت مغرضانه را در تقابل با رويکرد عمومي از گروه طالبان قرار مي دهد.

اين حملات علاوه بر مصيبت ها و خسارت هايي که بر مردم افغانستان تحميل مي کنند، بايد تغييرات جدي را در ماهيت جنگ و شناخت واقعي تر و دقيق تر از دشمنان افغانستان نيز در پي داشته باشد.