ديروز سمپوزيم ملي جوانان و اهداف توسعه پايدار با حضور ده ها تن از جوانان نخبه از سراسر افغانستان با سخنراني معاون دوم رييس جمهور پايان يافت. سرور دانش معاون دوم رييس جمهور در اين محفل اختتاميه گفت: «افغانستان يک کشور جوان است و جوانان بنيانگذاران افغانستان نوين هستند. من نمي گويم جوانان اميد فرداي ما هستند بلکه جوانان بايد سازنده سرنوشت امروز ما باشند. افغانستان امروز بايد به دست جوانان ساخته شود و توسعه پايدار بايد به دست توانمند جوانان ما تحقق يابد.»
عملکرد حکومت وحدت ملي در طي سه سال گذشته علي رغم مشکلات و چالش هايي که داشته است، در قسمت توسعه زيربناهاي اقتصادي، سياسي و فرهنگي داراي دستاوردهاي خوبي بوده است. يکي از مهم ترين دستاوردهاي سه سال گذشته نقش دادن به جوانان در عرصه هاي مختلف به خصوص در عرصه رهبري و مديريت کلان کشور بوده است. سنت انتصاب و تقرر در پست هاي دولتي در کشور ما از گذشته هاي بسيار دور همواره به گونه اي بوده است که افراد ذي نفوذ و کهنه کار در اولويت قرار داشته اند. حتي در سال هاي گذشته تحت تاثير همين تفکر شرايط سخت و دشواري براي ورود جوانان تحصيل کرده در پست هاي دولتي وضع گرديد و بخشي از فساد گسترده در ساختارهاي اداري کشور از همين جا نشات مي گرفت. زيرا افراد کهنه کار و ذي نفوذ هميشه در حلقات فاسد قرار داشته اند و در پي تامين منافع افراد زورمند و حلقات سنتي بوده اند.
با روي کار آمدن حکومت وحدت ملي تقريبا تمام کساني که هميشه در پست هاي کليدي و بلند دولتي گماشته مي شده اند، خانه نشين شدند و به نحوي از تصميم گيري هاي کلان کشور دور گرديدند. نام هايي که تا سه سال پيش هيچ کسي آن ها را ناديده گرفته نمي توانست، امروز بسيار آرام در گوشه هاي انزوا خزيده اند. ممکن است اين موضوع کليت نداشته باشد و ما هنوز شاهد حضور افراد کهنه کار در عرصه هاي مختلف باشيم و يا شاهد کساني در عرصه هاي مديريتي کشور باشيم که داراي عملکرد درخشاني نيز باشند. اما به طور کلي بست هاي عالي رتبه دولتي ديگر از تابو بودن بدرآمده و حضور جوانان و زنان در اين بست ها چشمگير است.
سمپوزيم ملي جوانان بخشي از تلاش ها در جهت جوان ساختن ادارات دولتي و نيز تلاش براي فراهم کردن زمينه و نقش جوانان در بخش هاي اجرايي و اداري کشور است. هم چنين حضور جوانان و چهره هاي کم تر شناخته شده که عمدتا از ميان جوانان برگزيده شده اند در پست هاي بلند دولتي نشانه ديگر از جوان گرايي در حکومت وحدت ملي است.
با تمام خوش بيني ها و تحولات تابوشکنانه در مورد جوانان و حضور آنان در عرصه هاي رهبري کشور، چالش هاي فراواني نيز فراروي جوانان قرار دارند که ممکن است حرکت آنان را تحت تاثير قرار دهد و ظرفيت هاي آنان را به تحليل برد.
نخستين چالش اساسي فراروي جوانان عدم تناسب ميان تقاضا و عرضه در عرصه کار است. به همين خاطر هزاران جوان تحصيل کرده هر ساله از دانشگاه ها فارغ مي شوند ولي متاسفانه ظرفيت کافي براي جذب آنان در بخش هاي مختلف کاري وجود ندارد. امري که باعث نوعي سرخوردگي و ياس در ميان جوانان شده است.
دومين چالش مهم فراروي جوانان، نسل قديمي تر است که آنان و حضور آنان را بر نمي تابند. نسل قديمي تر به دليل ناتواني در کاربرد تکنالوژي جديد و نيز دانش روز، همواره سر راه جوانان سنگ اندازي مي کنند و راه را بر آنان و اين نسل تقريبا در تمام بخش هاي مختلف به خصوص در مراکز اکادميک و دانشگاهي حضور دارند.
چالش مهم ديگر سياست زدگي و پناه بردن جوانان به مراکز اقتدارگراي سنتي است. اين مراکز به نحوي جوانان را در راستاي سياست هاي روزمره و منفعت جويانه خويش غرق مي کنند و تمام ظرفيت ها و استعداد هاي آنان را به انحراف مي کشانند. رهبرتراشي ها و قهرمان سازي ها و استحاله شدن در درون ايدولوژي هاي عجيب و غريب، بخشي از ناهنجاري هايي است که بر نسل جوان از سوي مراکز اقتدار تحميل مي شوند.
تمام چالش هايي که گفته شد به نحوي نتيجه عدم انکشاف و توسعه کشور در بخش هاي مختلف است. بنابراين چالش ها و عدم توسعه در يک فرايند تاريخي همديگر را بازتوليد مي کند.
با توجه به چالش هاي فراواني که فراروي توسعه و نيز فراروي حضور و سهم گرفتن جوانان در توسعه کشور، قرار دارد، آنان رسالت بزرگ و تاريخي به عهده دارند که عبارت است از توسعه و پيشرفت افغانستان.