سال گذشته براي مردم افغانستان و بخصوص نيروهاي امنيتي سال دشواري بود. تلفات افراد ملکي و نظامي طي عمليات ها و رويدادهاي گوناگون روند صعودي داشت و تعدادي از مناطق در تصرف طالبان درآمد و تعداد ديگر چندين بار بين نيروهاي امنيتي و شورشيان دست به دست شدند.
نهادهاي امنيتي در پايان فصل جنگ وعده داده بودند که عمليات نظامي بر پايگاه هاي دشمنان را متوقف نخواهند کرد و ادامه عمليات ها در فصل زمستان به هدف تضعيف و برهم زدن سازماندهي گروه هاي تروريستي در سال آينده صورت مي گيرد، اما فصل زمستان به پايان رسيد، بدون اين که نهادهاي امنيتي دستاورد مهم و ملموسي براي سرکوب دشمنان به دست آورده باشند.
اکنون که زمان آغاز عمليات هاي بهاري فرا رسيده، بدون شک هردو طرف حکومت و هراس افگنان، آمادگي هاي لازم را براي مديريت جنگ در سال پيشرو گرفته اند و مسؤلان امنيتي بارها اطمينان داده اند که امسال ضربات سختي را به دشمنان مردم افغانستان وارد خواهند کرد.
در سال هاي گذشته با فرا رسيدن فصل بهار، گروه طالبان آغاز حملات بهاري خود را اعلان مي کرد و معمولا ابتکار عمل جنگ نيز به دست طالبان بود و نيروهاي امنيتي تنها از خودشان دفاع مي کردند. سياست هاي دفاعي و منفعلانه حکومت در برابر هراس افگنان، فشارهاي مضاعفي را بر نيروهاي امنيتي تحميل کرد و در برخي موارد آنها وادار به عقب نشيني مي کرد. ولي امسال موضوع کمي متفاوت با سال هاي گذشته است، درهفته گذشته نهادهاي امنيتي با هماهنگي کامل از آغاز
عمليات «خالد» در سراسر کشور خبر دادند. طي يک هفته اي که گذشت، عمليات هاي مختلفي زير همين نام در ولايت هاي شمال، جنوب و شرق کشور راه اندازي شد که دستاوردهايي نيز به همراه داشته است.
نکته مهم در رويکرد امنيتي حکومت اين است که امسال برخلاف سال هاي گذشته نيروهاي امنيتي تهاجمي عمل مي کنند و سعي مي نمايند که ابتکار عمل جنگ را به دست بگيرند.
علاوه بر آن موضوعي که خيلي در مؤفقيت جنگ تأثير دارد و مورال نيروهاي امنيتي را بالا مي برد و فرماندهان نظامي را از سردرگمي و بلاتکليفي نجات مي دهد، تعريف روشن از دوست و دشمن است. پيش از اين يک دوگانگي و ابهام در برخورد با گروه هاي شورشي قابل مشاهده بود و همين دوگانگي و ابهام، فرايند تصميم گيري ها را در جبهات جنگ با اشکال و تأخير مواجه مي کرد و سبب از بين رفتن فرصت ها و ايجاد موقعيت هاي مناسب براي گروه هاي تروريستي مي گرديد.
حالا نيروهاي امنيتي مي دانند که همه آنهايي که در برابر شان قرار مي گيرند و به حيات و امنيت مردم افغانستان اهميت نمي دهند، دشمن مردم و اين آب و خاک به حساب مي آيند، ديگر فرقي نمي کند که اين گروه ها با چه نام و يا عنواني در برابر حکومت مي جنگند؛ ولي دشواري هاي که فراروي نيروهاي امنيتي وجود دارند و بايد نهادهاي امنيتي کشور به آنها توجه داشته باشند اين است که:
1- ميان نهادها و نيروهاي مختلف امنيتي کشور هماهنگي لازم ايجاد شود و اين نيروها در شرايط گوناگون مطابق نيازمندي هاي امنيتي با همديگر همکاري داشته باشند. پيش از اين، ميکانيزم همکاري ميان نيروهاي اردو، پوليس و امنيت ملي يا مشخص نبود و يا به درستي عملي نمي شد.
2-   کمبود پرسنل نيروهاي امنيتي در مناطق، ولسوالي ها و ولايت هاي نا امن مسأله مهم ديگري است که به روند مبارزه با شورشيان آسيب زده است.
3-  فساد و سؤ استفاده از صلاحيت هاي وظيفوي يکي از موضوعات مهم و چالش بر انگيز در ميان نيروهاي امنيتي است که متأسفانه تا هنوز هم به قوت خود باقي است. بارها گزارش شده است که برخي فرماندهان امنيتي، مناطق شان را با طالبان معامله کرده اند. بارها نهادهاي بين المللي نسبت به فروش اسلحه و مهمات به گروه هاي شورشي هشدار داده اند.