صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

راه طولانی رسیدن به صلح پایدار

-

صلح يکي از خواست هاي اصلي دولت و شهروندان افغانستان است. حکومت افغانستان در طول سالهاي گذشته تلاش کرده است که با ايجاد شوراي عالي صلح، راههاي رسيدن به صلح در کشور را جستجو بکند و براي ختم جنگ تلاش نمايد، با وجود اين؛ صلح در کشور هنوز تامين نشده است و جنگ همه روزه از مردم افغانستان قرباني مي گيرد.
عوامل گوناگوني باعث شده است که پروسه ي صلح در افغانستان موفقانه به پيش نرود، اما يکي از مهمترين مسئله، عدم توجه به مسئله صلح پايدار و دايمي بوده است. رسيدن به صلح دايمي يکي از ضرورت هاي حياتي جامعه افغانستان براي رسيدن به ثبات سياسي و اقتصادي است. حکومت افغانستان بايد زمينه رسيدن به صلح دايمي را فراهم کند، بدون صلح دايمي نمي توان آثار سالها جنگ را از بين برد و همگرايي اجتماعي را تقويت کرد.
چندين دهه جنگ راههاي رسيدن به صلح پايدار و دايمي را دشوار کرده است. تنش هاي اجتماعي بصورت عميق در جامعه افغانستان بوجود آمده است و براي رسيدن به صلح دايمي بايد اين تنش ها از جامعه ي افغانستان زدوده شود.  مسير رسيدن به صلح براي دولت و مردم افغانستان طولاني است و نيازمند يک برنامه و استراتيژي طولاني مدت است. حکومت افغانستان با طرح ايده ي گفتگوي بين الافغاني تا کنون تنها توانسته با حزب اسلامي توافقنامه ي صلح را امضا کند و نام رهبر اين حزب را از ليست تحريم هاي سازمان ملل متحد بيرون کند. اما براي رسيدن به صلح پايدار هيچ برنامهي از سوي حکومت و شوراي عالي صلح اعلان نشده است و مشخص نيست که استراتيژي حکومت افغانستان براي تامين صلح دايمي در کشور چيست؟
براي رسيدن به صلح پايدار علاوه بر اينکه با مخالفين مسلح در چارچوب هاي حقوقي مشخص گفتگو صورت مي گيرد، بايد زمينه هاي اجتماعي صلح فراهم گردد تا حمايت هاي اجتماعي و مردمي از پروسه ي صلح حکومت بدست آيد. حکومت افغانستان براي اينکه صلح پايدار در کشور تامين گردد بايد تلاش ورزد که همگرايي اجتماعي را تقويت کند و به وعده هاي که به مردم افغانستان داده است عمل کند.
از سوي ديگر صلح دايمي بدون از بين بردن نابرابري هاي اجتماعي بوجود نمي آيد. نابرابراي اجتماعي باعث نارضايتي مي شود و نارضايتي ها باعث بوجود آمدن تنش ها و نزاع ها مي گردد. بنا بر اين براي رسيدن به  صلح دايمي حکومت افغانستان بايد متعهد شود که نابرابري هاي اجتماعي را از بين ببرد، سرمايه هاي ملي را بصورت عادلانه توزيع کند، مشارکت سياسي را بصورت عادلانه در نظر گيرد و فرصت هاي برابر اجتماعي، سياسي و اقتصادي براي همه بوجود بياورد.
تا زماني که تغيير در زندگي مردم افغانستان رونما نگردد و وضعيت زندگي آنها رو به بهبود نباشد، حکومت افغانستان نمي تواند حمايت آنها را در راستاي رسيدن به صلح به دست بيارود. آوردن صلح در صورتيکه فضاي بي اعتمادي بين حکومت و مردم حاکم باشد و تنش هاي اجتماعي از بين نرود، دشوار است.
يکي ديگر از پيش نياز اساسي براي رسيدن به صلح دايمي، تامين عدالت است. تامين عدالت با توجه به وضعيت سياسي و اجتماعي افغانستان مشکل به نظر مي رسد، اما براي رسيدن به صلح دايمي ما نيازمند اين هستيم که به عدالت تن بدهيم و چارچوب هاي قانوني مشخص را براي رسيدن به صلح پيگيري کنيم. صلح بدون تامين عدالت، پايدار و دايمي نخواهد بود و نياز به تامين عدالت، شيرازه ي صلح موقتي را برخواهد چيد.
شهروندان افغانستان همواره نگراني هاي شان را در مورد ناديده گرفته شدن عدالت در جريان گفتگوهاي صلح با مخالفين دولت، ابراز کرده اند، اما حکومت وحدت ملي تا کنون پاسخ روشن به اين نگراني ها نداده است. حکومت وحدت ملي بايد به نگراني هاي مردم در مورد گفتگوهاي صلح پاسخ دهد و زمينه را براي رسيدن به صلح دايمي فراهم کند. پاسخ دهي به نگراني هاي مردم در مورد گفتگوهاي صلح، اعتماد آنها را نسبت به اين پروسه جلب مي کنند و باعث مي شود که آنها خود را در پروسه ي صلح سهيم بدانند و از آن حمايت کنند.

دیدگاه شما