قرار است حکومت افغانستان و سازمان ملل متحد در هفته هاي آينده ي کمپاين کمک به بيجاشده گان داخلي را راه اندازي کند. طبق آمارهاي نشر شده از سوي نهادهاي دولتي، در يک سال گذشته نزديک به يک ميليون نفر در افغانستان آواره شده اند که بيش از 300 هزار تن آنان دوباره به محل سکونت اصلي شان بر نگشته اند. وزير دولت در امور رسيدگي به حوادث طبيعي گفته است که دولت افغانستان براي رسيدگي به مشکلات بيجاشده گان داخلي، نياز به کمک 500 ميليون دالري دارد.
افزايش ناامني و حوادث طبيعي از عوامل افزايش بيجاشده گان داخلي در کشور بوده است. حکومت وحدت ملي تا هنوز نتوانسته است به وعده ها و مسئوليت هاي خود در قبال حمايت از بيجاشده گان داخلي و کمک به آنها موفق عمل کند و نيازمندي هاي همه ي بيجاشده گان داخلي را پاسخ بگويد. کمک هاي که به بخشي از بيجاشده گان صورت گرفته است ناکافي بوده است و فقط محدود به اقدام حمايتي و کوتاه مدت شده است. به نيازمندي هاي دايمي و دراز مدت بيجاشده گان، از قبيل حق مسکن، حق دسترسي به آموزش و تعليم، حق صحت، حق محيط زيست سالم و حق داشتن امنيت، توجه جدي صورت نگرفته است.
اکنون در فصل زمستان و با توجه به سرماي شديد، مشکلات بيجاشده گان داخلي افزايش مي بايد و آنها بيشتر از هر زماني ديگر در معرض خطرات ناشي از سرماي شديد، قرار مي گيرند. طبق آماري که وزير دولت در امور رسيدگي به حوادث طبيعي اعلان کرده است، از آغاز سال جاري تا کنون بيش از 1500 نفر بر اثر حوادث طبيعي جان داده اند و نزديک به 3000 نفر ديگر زخمي شده اند. اما اگر در فصل زمستان به مشکلات بيجاشده گان داخلي توجه نشود و براي آنها کمک هاي لازم و به موقع صورت نگيرد، خطر سرما جان بسياري از بيجاشده گان را تهديد مي کند و آمار تلفات ناشي از حوادث طبيعي نيز افزايش خواهد يافت.
يکي از مشکلات اصلي روند کمک به بيجاشده گان و آسيب ديدگان از حوادث طبيعي در سالهاي گذشته، اين بوده است که کمک ها به موقع و در زمان نياز فوري صورت نگرفته است و مسئولين اداره مبارزه با حوادث طبيعي اقدامات فوري را براي رسيدگي به مشکلات آسيب ديدگان از حوادث طبيعي و نا امني، انجام نداده اند و اين باعث شده است که آمار تلفات بالا برود. اکنون نيز که فصل سرما آغاز شده است و در بسياري از مناطق کوهستاني برف باريده است، گزارشي از کمک به بيجاشده گان داخلي وجود ندارد و دولت تازه مي خواهد تقاضاي کمک براي رسيدگي به مشکلات بيجاشده گان را بکند، کاري که لازم و ضروري است، اما دير هنگام صورت مي گيرد.
با توجه به اينکه امسال آمار بيجاشده گان داخلي افزايش بي سابقه يافته است و احتمال دارد حوادث طبيعي نيز همانند سالهاي قبل رخ دهد، نياز است تا مسئولين وزارت دولت در امور رسيدگي به حوادث طبيعي، تدابيري را روي دست بگيرند که بتوانند کمک ها را در زمان مناسب و به موقع به آسيب ديدگان حوادث طبيعي و بيجاشده گان برسانند.
زندگي بيجاشده گان داخلي شديدا به کمک ها و مساعدت هاي دولت و نهادهاي بين المللي وابسته است. آنها بدون کمک و همکاري اين نهادها، نمي توانند بر مشکلات زندگي شان فايق آيند و اعضاي خانواده ي خود را از قرار گرفتن در معرض خطر نجات دهند. اما متاسفانه کمک ها و مساعدت هاي که در سالهاي گذشته به بيجاشده گان داخلي صورت گرفته است مديريت درست نشده است و بسياري از بيجاشده ها از مساعدتها محروم مانده اند. مديريت درست کمک ها و توزيع به موقع آنها نيز ضروري است.
از سوي ديگر حکومت افغانستان براي حل معضل بيچاشده گان داخلي بايد عوامل بيجاشده گي را از بين ببرد. مهمترين عامل بيجاشده گي داخلي در سال گذشته نا امني و تشديد جنگ بوده است. تلاش براي تامين امنيت در بخش هاي مختلف کشور علاوه بر اينکه به ثبات کشور کمک مي کند، از بيجاشدن شهروندان از محل سکونت شان، جلوگيري خواهد کرد و بسياري از مشکلات ناشي از اين موضوع را برطرف خواهد ساخت.