صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

وحـدت ملـی در پرتو قانون اساسی

-

وحدت ملي عبارت است از: اتحاد و همبستگي تمام اقوام ساکن دريک کشور با داشتن هويت واحد ملي. به اين معنا که تمام افراد کشور با در نظر داشت هويت قومي، ديني و مذهبي داراي هويت ملي واحد بوده و ملت کشور را تشکيل مي دهند.
قانون اساسي افغانستان راهکارهاي چندي را به عنوان مولفه هاي اصلي وحدت بخشي ميان ساکنين و اقوام مختلف افغانستان در نظر گرفته است:
- برابري: تبعيض از ريشه هاي اصلي خشونت و نزاع هاي تاريخي است. به علاوه اينکه، تبعيض برخلاف منطق و عقلانيت و ضد ارزش است. درافغانستان تبعيض تاريخ فاجعه بار وطولاني دارد و حکايت‏هاي تلخي از اين ناحيه بر افغانستان روا داشته شده است.  قانون اساسي فعلي به اين مهم توجه کرده و تمام اتباع افغانستان را داراي حقوق يکسان و برابر اعلان مي کند.
بدون ترديد، رعايت و عملي کردن اين اصل بسيار مهم و اساسي است؛ چرا که منع تبعيض و برابر دانستن زن و مرد، نژاد ها و طيف‏هاي مختلف در قانون اساسي، پايه‏ي توسعه انساني است و تحول مهمي در سرنوشت تاريخي افغانستان به حساب مي‏رود.
-  به رسميت شناختن تنوع فزيکي:  در ماده چهارم قانون اساسي به صراحت از تعدد اقوام و تيره‏هاي مختلف در کشور نام برده شده و آنها را ملت افغانستان تعريف مي کنند و در موارد ديگر، همين اقوام و تيره ها که ملت افغانستان را تشکيل مي دهند، داراي حقوق و امتيازات يکسان خوانده مي‏شود.
- آزادي عقيده: آزادي عقيده  با رعايت قوانين و مقررات- هم امري عقلاني و خرد پسندانه است وهم ارزش ديني و مذهبي است. از آنجايي‏که در افغانستان مشکلات تاريخي بسياري در اين عرصه وجود داشت و از سويي هم افغانستان شهروندان غير مسلمان دارد، قانون اساسي به اين مهم توجه کرده و َآزادي عقيده را- البته در چهارچوب قانون- اين گونه به رسميت مي‏شناسد: دين دولت جمهوري اسلامي افغانستان، دين مقدس اسلام است. پيروان ساير اديان در پيروي از دين و اجراي مراسم ديني خود،در حدود احکام قانون، آزادند.
- توزيع يکسان منابع: توزيع عادلانه قدرت، ثروت، فرصت‏هاي شغلي، تحصيلي و ... از لوازم زندگي همگرايانه شهروندان هر جامعه ي است. بدون توزيع عادلانه اين منابع، نمي توان از وجود برابري و عدالت اجتماعي سخن گفت. قانون اساسي به همين جهت، دولت افغانستان را مکلف به ايجاد يک جامعه مرفه و مترقي براساس عدالت اجتماعي، کرامت انساني،حمايت حقوق بشر،تحقق دمکراسي،تامين وحدت ملي، برابري بين همه اقوام و توزيع عادلانه در همه مناطق کشورمکلف است.
- به رسميت شناختن تعدد مذاهب: در افغانستان مذاهب متعدد اسلامي زندگي مي‏کنند و در گذشته تبعيض در اين مورد مشکلات بسياري ايجاد کرد، ولي تجارب گذشته و مقتضيات زماني جهان امروز، بستر و زمينه‏هاي آزادي مذهبي را در افغانستان فراهم ساخته و اين امر در قانون اساسي مصوب 1382 رسما پذيرفته شده است.
- به رسميت شناختن تنوع زباني: گويش‏ها و زبان‏هاي مختلف در افغانستان وجود دارد و گفته مي‏شود که به صورت کل بيش از سي زبان ويا گويش در افغانستان وجود دارد؛ تنوعي که هم از ذخاير فرهنگي افغانستان به حساب مي رود و هم مي تواند بي توجهي به آن مصداق از تبعيض و بي عدالتي تلقي شود. قانون اساسي اين مورد را در نظر گرفته و ضمن تعيين زبان هاي پشتو و دري پرگويش‏ترين زبان‏هاي افغانستان- به عنوان زبان‏هاي رسمي و ملي، تعدد و تنوع زباني را در افغانستان ارج مي‏گذارد و حتي دولت را مکلف به ارايه‏ي خدمات آموزشي به زبان بومي مردم مي‏سازد.
درمناطقي‏که اکثريت مردم به يکي از زبان‏هاي ازبکي، ترکمني، پشه يي، نورستاني، بلوچي ويا پاميري تکلم مي‏نمايند آن زبان علاوه برپشتو ودري به حيث زبان سوم رسمي مي‏باشد و نحوه‏ي تطبيق آن توسط قانون تنظيم مي‏گردد. نشر مطبوعات ورسانه‏هاي گروهي به تمام زبان‏هاي رايج درکشور آزاد مي‏باشد.

دیدگاه شما