صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

خطر افراط گرایی در افغانستان

-

در حال حاضر بسياري از کشورهاي اسلامي درگير جنگ هاي داخلي اند. ظهور گروه هاي افراطي در اين کشورها بر تضادها و خصومت هاي مذهبي و فرقه اي دامن زده و آتش نا امني و جنگ را در کشورهاي اسلامي شعله ورتر و دامنه دار کرده است. جنگ هاي داخلي در افغانستان نيز سر انجام به تشکيل گروه هاي افراطي از جمله طالبان منجر گرديد. اين گروه در شرايطي که مردم افغانستان از درگيري ها و نزاع هاي داخلي به ستوه آمده بودند، وارد عرصه شد و برق آسا شهرها و ولايت ها را به تصرف خود در آوردند. 
طالبان، نظام امارت اسلامي را بنيان نهادند و رهبر خود را « اميرالمؤمنين « لقب دادند. در چنين نظامي اميرالمؤمنين از اختيارات فوق العاده برخوردار مي باشد و دستورات او مافوق قانون پنداشته مي شود، اميرالمؤمنين به کسي پاسخگو نيست و هيچ نهادي حق برکناري و يا به محاکمه کشاندن او را ندارد.
القاعده، داعش و النصره و دهها گروه خشن و تندرو ديگر در کشورهاي افريقايي، عربي، پاکستان و افغانستان، تفکرات شبيه هم دارند و همگي خودشان را حق مطلق قلمداد مي کنند و مخالفان شان را باطل مطلق و در نتيجه واجب القتل مي دانند. کاري که در نزد اين گروه ها بسيار ساده است، کشتار انسان ها است. آنها براي جان انسان ها کمترين ارزشي قايل نيستند و مخالفان شان را داراي کرامت انساني نمي دانند.
انقلاب هاي مردمي که به نام «بهارعربي» معروف شد و سرنگوني برخي از نظام هاي غير دموکراتيک عربي را هدف قرار داده بودند، به تقويت و گسترش افراط گرايي در منطقه خاورميانه و شمال افريقا انجاميد و زمينه ظهور و رشد افراط گرايي در اين کشورها را بيشتر فراهم کرد. داعش، جبهه النصره و بوکو حرام در عراق، سوريه و نايجريا از عمده ترين گروه هاي تروريستي اند که در جريان جنگ هاي داخلي در اين کشورها به گونه چشمگير رشد کردند. در کنار اين گروه ها ده ها گروه ديگر با نام هاي گوناگون تفکرات افراطي را تبليغ مي کنند.
توجه کشورهاي جهان به مبارزه عليه گروه هاي تندرو اسلامي در عراق و سوريه در يکسال گذشته، اين نگراني را به وجود آورده بود که فشار بيش از حد بر اين گروه ها سبب شود که آنها به دنبال پايگاه هاي امن تر بيفتند و مناطق مرزي پاکستان و افغانستان را براي ادامه فعاليت هاي شان مناسب تشخيص دهند. البته اين نگراني تا هنوز هم وجود دارد، عمليات گسترده بر شهر موصل عراق و شکست اين گروه ها در حلب سوريه، بر اين نگراني ها افزوده است.
اگرچه تا هنوز افراد داعش از عراق و سوريه به افغانستان نيامده اند؛ اما برخي از فرماندهان طالبان و سران قومي در افغانستان پرچم داعش را بلند کرده و بيشتر از يک سال است که تحت عنوان گروه داعش با حکومت افغانستان مي جنگند. اين نشان مي دهد که زمينه هاي تقويت افکار داعشي در برخي از مناطق افغانستان وجود دارد و گروه هاي خشن و تندرو با استفاده از اين بستر مي توانند پايگاه هاي خود را در اين مناطق فعال سازند.
گذشته از اينها در دو سال گذشته اقتدار و نظارت حکومت مرکزي بر دانشگاه ها، مراکز آموزش ديني، مدارس و مساجد کمتر احساس شده است. اين مسأله سبب شده که اين مراکز بعضا به مراکز تبليغ افراط گرايي تبديل شوند. افکاري که از اين مراکز به بيرون نشر و پخش مي شود، شعارهايي که در اين مراکز داده مي شود و جزوه هاي که چاپ و توزيع مي شوند، بيانگر اين است که انديشه هاي فرقه گرايانه و محدود نگرانه ديني در اين گونه مراکز کم کم در حال شکل گيري اند. برخي از علماء سعي مي کنند با استفاده از نام دين، جوانان را به سمت افراط گرايي سوق دهند؛ در حالي که افراط گرايي هيچ نسبتي با اسلام ندارد. مبارزه با افراط گرايي نياز به عزم و اراده عمومي دارد. حکومت، رسانه ها، جامعه مدني، احزاب سياسي و مردم افغانستان بايد نسبت به ترويج افراط گرايي در کشور حساس بوده و تلاش کنند رويکردهاي خشن و مطلق انگار را در نطفه خفه کنند.

دیدگاه شما