آمار دقيقي از شمار جنگجويان مخالف دولت افغانستان وجود ندارد، همان گونه که در ديگر زمينه ها نيز آمار دقيقي در دسترس دولت افغانستان نيست، اما تخمين هاي کارشناسان ملل متحد در يک گزارش جديد نشان مي دهد که که 45 هزار جنگجوي مخالف در افغانستان وجود دارند که بين 20 تا 25 درصد آنان خارجي مي باشند. خارجي ها بيشتر مربوط به گروه القاعده مي شود که در گذشته حضور داشته و از متحدان اصلي طالبان بوده و در  اين اواخر روابط ميان اين گروه و طالبان گسترش يافته است.
حضور اين شمار جنگجوي طالبان و القاعده در افغانستان، بعد از حضور نظامي دهها کشور در افغانستان و مصرف ده ها ميليارد دالر در کشور نکات ذيل را به وضوح بيان مي کند:
1. جنگ افغانستان، جنگي فراتر از يک کشور است. بازيگران اين جنگ محصور به گروه هاي سياسي، اجتماعي، قومي و ... در داخل افغانستان نيست، بلکه اين جنگ يک جنگ فراکشوري است، که سازمان هاي استخباراتي، کشورها و قدرتها مختلف منطقه اي و جهاني در آن دست  دارند. هر چند کشورهاي همسايه و دور و نزديک افغانستان به راحتي ادعاي مبارزه با اين گروه و قرار گرفتن در کنار دولت افغانستان را دارند و لي اين کشورها مبارزه اي جدي عليه پديده تروريزم در افغانستان انجام نداده و نمي دهند.
2. حضور ده ها هزار نيروي نظامي بين المللي، در نبود هماهنگي و استراتژي مبارزه عليه تروريزم بين المللي، در حقيقت شکست خود را تجربه مي کند. جنگ و کار بدون استراتژي چيزي براي افغانستان به بار نياورده است. اکنون جامعه جهاني و دولت افغانستان تقريبا در همان جايگاهي ايستاده اند که سالها قبل ايستاده بودند. ده ها هزار جنگجوي مسلح، در حالي مي جنگند که جغرافياي جنگ نيز وسعت نگران کننده اي يافته است. امن ترين ولايات افغانستان حالا تبديل به ناامن ترين ها و ميدان جنگ هاي شديد ميان نيروهاي درگير شده است.
3. هزينه اي که اين تعداد طالب را در ميدان جنگ نگهدارد، پول کلاني است که مطمينا قدرتهاي مختلف براي حفظ منافع خود مي پردازند. نزديک به پنجاه هزار نفر که بخشي از آنها نيز جنگجويان خارجي هستند، در کشور مي جنگند. اين شمار نياز به بودجه اي هنگفتي دارد که با توجه به منابع محدود داخلي طالبان، امکان ندارد. حفظ و بقاي چنين لشکري به بودجه کلان و حمايت هاي کشورهاي مختلف دارد.
4. ناکارآمدي روش هاي مبارزه با تروريزم توسط دولت افغانستان نيز در اين گزارش روشن مي شود. در سالهاي آغازين بعد از سقوط طالبان جمعيت طالبان بسيار کمتر از آنچه امروز گزارش شده، بود. حدود چهارده سال جنگ تمام عيار عليه طالبان، شنيدن چنين آماري براي مردم افغانستان شوک آور است.
5. پشت پرده حضور نزديک به پنجاه هزار نيروي شبه نظامي مسلح، حتما نيروهاي ديگري وجود دارد. به اين معنا که زمينه حضور اين شمار نيروي شبه نظامي در افغانستان بدون زمينه ها و بسترهاي داخلي، ممکن نيست. فرافگني ها در دولت هاي گذشته و حال افغانستان، تصويري غير واقعي از افغانستان در ذهن شهروندانش و افکار عمومي جهاني به وجود آورده است که گمان مي برند، مشکلات افغانستان تنها از خارج از افغانستان وارد مي شود. در حالي که زمينه هاي حضور داخلي و نيروهاي مختلفي که زمينه حضور را فراهم مي کنند، در گسترش جنگ و بي ثباتي نقش تعيين کننده اي داشته است.
6. در نهايت اينکه دولت افغانستان در مقابل اين حجم از مشکل، چه برنامه اي دارد؟ برنامه هايي که از سوي دولت اعلام مي شود، بايد مطابق با حجم مشکل باشد. تکيه بر چند برنامه وزارت هاي دفاع و داخله راه به جايي نمي برد. برنامه هاي زيربنايي و اصولي که بتواند افغانستان را از اين وضعيت نجات دهد، قبل از هر چيزي نياز وحدت فکر و نظر در سطوح مختلف دولت، خصوصا در سطوح رهبران دولت وحدت ملي دارد.