رد پاي داعش، در موارد متعددي از جنايات و فجايع ماه هاي اخير ديده مي شود. داعش در افغانستان همانند، کشورهاي سوريه و عراق، براي اثبات حضور خود دست به جنايت هاي وحشتناک مي زند. هدف داعش از يک سو  ايجاد رعب و وحشت ميان مردم افغانستان و مهيا ساختن فضايي براي ترس مردم از اين گروه است و از سوي ديگر فراهم ساختن زمينه اختلافات شديد و تقسيم کردن مردم افغانستان به فرقه هاي مذهبي، قومي و زباني به منظور فعال ساختن شکاف هاي اجتماعي است. به نظر مي رسد؛ کار داعش در افغانستان از مرز هشدار گذشته است. داعش عملا در ولاياتي حضور خود را تثبيت کرده و در جنايت هاي مختلفي نيز مستقيما دخالت داشته است. اطلاعات و اظهارات منابع مختلف داخلي و بين المللي نيز تاکيد مي کند که داعش در افغانستان حضور دارد و در حال ايجاد و ساختن پايگاه هايي در ولايات مختلف کشور است.
زمستان افغانستان به طور معمول، براي گروه هاي تروريستي که اغلبا از شيوه جنگ هاي چريکي استفاده مي کنند، فصل تجديد قوا و آماده شدن براي آغاز يک بهار خونين است. گروه هاي تروريستي در زمستان به اکمالات خود مي پردازند و براي بهار آماده مي شوند. اما با تغيير شيوه هاي جنگي گروه هاي تروريستي به حملات انتحاري، ماين گذاري و ترور افراد و شخصيت هاي سياسي، مذهبي و اجتماعي، عملا محدوديت زمستان نيز از ميان برداشته شده است. بدين جهت گروه هاي تروريستي مانند داعش به شدت در حال گسترش به ولايات و مناطق کشور است.
اظهارات مقامات نظامي کشورها و سازمان هاي نظامي بزرگ دنيا نيز نشان مي دهد که جهان براي حضور داعش در افغانستان آمادگي مي گيرد. بدون شک حضور داعش در افغانستان در اولين قدم، حضور بيشتر، جدي تر و پرتنش قدرت هاي بزرگ جهان را در پي خواهد داشت. حضور داعش در افغانستان به معناي تغيير ميدان جنگ از کشورهاي عراق و سوريه به افغانستان خواهد بود که مطمينا حضور قدرت هاي جهاني و منطقه اي را نيز در پي خواهد داشت. جالب اين جاست که کشورهايي مثل امريکا، روسيه، ترکيه، ايران، عربستان، فرانسه، جرمني، انگلستان، ايران و... که با حضور داعش در سوريه و عراق به نحوي در جنگ قرار دارند و به حمايت از نيروهاي مورد حمايت خود و نابودي نيروهاي مخالف شان مي پردازند، در افغانستان حضوري مشابه دارند.
همکاري ميان قواي سه گانه در افغانستان ضعيف به نظر مي رسد و اين قوا در مواردي با يکديگر درگير هستند. ادعاهاي متفاوتي از سهل انگاري و حتا همکاري و دخالت در ايجاد ناامني ها از سوي هر يک از قوا به ديگري نسبت داده مي شود که مطمينا ضعف آنها را در پي خواهد داشت. در عين حالي که اختلافات جدي ميان تيم هاي برنده انتخاباتي وجود داشته و دارد و همين اختلافات سبب شده بود تا حدود يک سال بعضي از ادارات امنيتي کشور با سرپرست اداره شود، اختلافاتي ميان قواي سه گانه دولت نيز به چشم مي خورد. و همان طوري که عزل و نصب هاي حکومت راه به جايي نمي برد و در تامين امنيت هيچ کمکي نتوانسته، استيضاح و استجواب هاي پارلمان نيز در تامين امنيت و تحکيم ثبات کاري از ييش برده نتوانسته است.
شواهد و قراين نشان مي دهند که دولت افغانستان فرصتي کافي براي درگيري ها و اختلافات ميان نهادها؛ گروه ها و قواي سه گانه ندارد، به همين جهت، بهتر است به جاي پرداختن به مسايل حاشيه اي و يا حاشيه دار ساختن مسايل و مشکلات امنيتي به فکر تشريک مساعي و يکي ساختن نيروها در جنگ همه جانبه عليه گروه هاي ترويستي به خصوص داعش باشيم. جنگ با داعش، استراتيژي و منطق خاص خود را مي خواهد که در راس آن حفظ اتحاد در همه جوانب است. اين جنگ جنگ سخت، پرهزينه و طاقلت فرسايي خواهد بود.