ديروز همايش روز همبستگي جهاني و هفته بسيج ملي عليه مواد مخدر، با شعار»مواد مخدر ما را به تباهى مى کشاندُ ‎ ، بياييد عليه آن بسيج شويم» به همت وزارت مبارزه با مواد مخدر درکابل برگزارشد.
در اين همايش معاون دوم رييس جمهور گفت که امروز بخش عمدة اقتصاد نامشروع و منابع مالي مخالفان مسلح دولت، از طريق قاچاق مواد مخدر تأمين مي گردد و در حقيقت، مخالفان مسلح دولت، بزرگترين قاچاقچيان و حاميان کشت مواد مخدر اند و از اين رو، امنيت افغانستان و جهان به نابودي قاچاق مواد مخدر گره خورده است.
وي افزود: مواد مخدر، پيوند مستقيم با مافياي داخلي و خارجي داشته و باعث بلند رفتن گراف جرايم به خصوص جرايم سازمان يافته مي شود و سود ناشي از قاچاق آن، سبب افزايش فساد اداري، بي اعتمادي مردم نسبت به ادارات دولتي، تضعيف اقتصاد مشروع کشور و حکومتداري خوب مي گردد.
وزير مبارزه با مواد مخدر از بسيج ملي عليه مواد مخدر سخن گفت و اظهار داشت تا زماني که مردم عليه مواد مخدر بسيج نشوند، هيچ تلاش ديگري در اين راستا مؤفق و کارساز نخواهد بود.
پانزده سال است که افغانستان وزارتخانه اي را به منظور مبارزه با مواد مخدر تأسيس کرده و تا هنوز بودجه هنگفتي از کمک هاي بين المللي در راستاي مبارزه با اين پديده شوم به  مصرف رسيده است. اما نتيجه اين همه تلاش و صرف هزينه هاي گزاف چه بوده، معلوم نيست. کشت و قاچاق موادمخدر همه ساله رو به افزايش بوده و آمار معتادان نيز به صورت روز افزون بالا مي رود.
مسؤلان حکومتي همه ساله به پيامدهاي زيان آور مواد مخدر تمرکز مي کنند و از واقعيت هاي تلخ اجتماعي آمار و ارقام ارايه مي نمايند، اما از طرح، برنامه و راهکارهاي مؤثر و قابل قبول در اين زمينه غافل مي مانند. وزارت مبارزه با موادمخدر امسال کمپايني را عليه موادمخدر راه اندازي کرده است. در اين رابطه چند سؤال قابل طرح است:
-  آيا مردم افغانستان از ضررهاي موادمخدر آگاه نيست؟ چه کمپايني بهتر و عيني تر از زير پل ها، ميان خرابه ها، پشت سنگ ها و زير درخت ها و... است که صدها معتاد به انواع موادمخدر به صورت گروهي زندگي فلاکت بار شان را به نمايش مي گذارند.
- مگر مردم و بخصوص جوانان وضعيت اسفبار آنها را نمي بينند؟
-  مگر به عواقب اعتياد به موادمخدر پي نمي برند؟
- مگر خانواده ها نگران حال فرزندان شان از اعتياد به اين پديده مخرب و بنيان کن نيستند؟
- چرا آمار اعتياد عليرغم تلاش هاي دولت در اين زمينه همچنان رو به افزايش است؟
اگر مشاهده عيني زندگي معتادان طي سال ها براي مردم درس عبرت و مايه نفرت از موادمخدر نگردد، کمپاين خياباني و يک هفته اي هرگز نمي تواند پاسخگوي اين مشکل باشد. 
اعتياد يک ناهنجاري و انحراف اجتماعي است که بيشتر از شرايط بيمارگونه و نابسامان اجتماعي نشأت مي گيرد. بنابراين براي مبارزه با آن بايد به خاستگاه ناهنجاري ها، بي نظمي ها و نابساماني هاي اجتماعي توجه صورت گيرد و نه به پيامدهاي آن. زيرا پيامد اعتياد به موادمخدر بر زندگي فردي و اجتماعي براي همگان آشکار است.
ما بايد نخست به اين سؤال پاسخ بدهيم که آسيب ها و انحرافات اجتماعي چگونه پديد مي آيند و عوامل پيدايش آسيب ها و انحرافات اجتماعي کدامند؟ در پاسخ به اين پرسش است که عوامل زيادي مرتبط با انحرافات اجتماعي مورد مطالعه و بررسي قرار مي گيرند. شرايط جغرافيايي، وضعيت اجتماعي، اقتصادي، موقعيت خانوادگي، تربيتي، شغلي و طرز فکر و نگرش افراد در جامعه، اوضاع سياسي، امنيتي، غلبه فرهنگ تنوع طلبي و تجمل خواهي، اختلاف فاحش طبقاتي، تورّم و گراني هزينه هاي زندگي، ترس، اضطراب و نااميدي از آينده، ضعف حکومت و فساد گسترده در ادارات و دهها عامل ديگرهمه در افزايش انحرافات اجتماعي نقش دارند.  بنابراين تا به ريشه هاي انحرافات اجتماعي از جمله اعتياد توجه صورت نگيرد، اقدامات نمايشي و تبليغاني جز صرف هزينه، نتايج دلخواهي را در پي نخواهد داشت.