صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

پولیس و ضرورت آشنایی آن با مسؤلیت های اخلاقی

-

ديروز وزارت داخله کنفرانس دو روزه اي را به منظور تقويت همکاري ميان پوليس و مردم و توجه افسران پوليس به تطبيق قانون و نظم جامعه و نيز رعايت آگاهانه حقوق شهروندان از سوي افراد پوليس برگزار شده بود. هدف از تدوير اين کنفرانس فراهم سازي زمينه ارتباط نزديک مردم با پوليس خوانده شده است. اين که پس از پايان کنفرانس اشتراک کنندگان چه طرح ها و برنامه هايي را براي بهبود روابط مردم با پوليس ارايه خواهند داد و اين پيشنهادها تا چه حد مورد اهميت مسؤلان بلند پايه قرارخواهند گرفت و در جهت عملياتي ساختن آنها تلاش خواهند شد معلوم نيست؛ اما در افغانستان متأسفانه تدوير چنين کنفرانس هاي بيشتر جنبه نمايشي و تشريفاتي داشته و در موقعيت هاي خاص مورد توجه قرار مي گيرد.
بحث رابطه و همکاري مردم با پوليس يکي از مهمترين مباحث اين روز جامعه افغانستان به شمار مي آيد. وقتي ساختار امنيتي در کشور تحت تأثير جنگ هاي بيروني و دروني از تهداب ويران گرديد، ديگر پوليس و وظايف و مسؤليت هاي ملي آن نيز به بوته فراموشي سپرده شد. ديگر نه پوليسي به معناي واقعي کلمه در افغانستان وجود داشت و نه انتظار برخوردهاي اخلاقي از آن در جامعه وجود داشت. در اين دوره مفهوم پوليس تاحد نيروهاي تنظيمي، قومي و حتا منطقه اي تقليل پيدا کرده بود و پوليس تنها خود را وفادار به يک شخص، گروه و قوم مي دانستند و در برابر ديگر اقوام و مناطق همانند دشمن رفتار مي کردند.
با ايجاد ساختار جديد سياسي بر مبناي اصول و ارزش هاي دموکراسي، اگرچه تأکيد مي شد که ساختارهاي امنيتي بايد از ترکيب همه اقوام و مناطق کشور شکل بگيرد و پوليس بايد وظايفش را در سطح ملي به مرحله اجرا بگذارد؛ اما اين امر در عمل با مشکلات بسياري مواجه گرديد. استقرار نيروهاي بجا مانده از ساختارهاي ناقص و ناکارآمد قبلي و زياده خواهي هاي قومي برخي مقامات که همچنان به عنوان مانع بزرگ در مسير دموکراسي به شمار مي رفت، نگاه قوم مدارانه را در جلب و جذب نيروهاي امنيتي کشور برجسته ساخت. اين مسأله خود بخود بي اعتمادي و دوري مردم را از سازمان ها ونيروهاي امنيتي کشور افزايش داد و روند همکاري مردم با پوليس را با اشکال مواجه کرد.
امروزه اما شهروندان کشور با اين که از برخوردهاي تبعيض آلود مسؤلان امنيتي، ناراضي به نظر مي رسند؛ ولي به هرحال تمام نيروهاي موجود در ساختارهاي امنيتي کشور را جزؤ نيروهاي امنيتي کشور مي دانند و با همين نگاه از آنها حمايت مي کنند.
متأسفانه در اثر جنگ و درگيري هاي مداومي که بر نيروهاي امنيتي در طول سال تحميل مي شود، به آنان کمتر فرصت مي دهند تا در باره مسؤليت هاي اخلاقي پوليس و ساير نيروهاي امنيتي کشور بينديشند؛ اما بايد پذيرفت که سازمان هاي امنيتي نيز طي سالهاي گذشته از اين امر مهم غفلت ورزيده و کمتر به وظايف و مسؤليت هاي اخلاقي نيروهاي امنيتي تکيه کرده اند. در حال حاضر بسياري از سربازان حتا نمي دانند که در برخورد با شهروندان در موقعيت هاي متفاوت چه رفتارهايي بايد داشته باشند.
درشرايطي که جنگ و درگيري در کشور جريان دارد، اين وظيفه سازمان هاي امنيتي است که افراد شان را نسبت به وظايف اخلاقي شان آشنا سازند. نحوه برخورد نيروهاي امنيتي با مردم در صحنه هاي جنگ، تأثيرات زيادي در دوري يا نزديکي آنان از حکومت و نيروهاي امنيتي داشته است.
در حال حاضر پوليس هاي بين شهري که به حيث نيروهاي امنيتي داخل شهري ايفاي وظيفه مي کنند و يا به حيث ترافيک، عبور و مرور موترها را  کنترل و نظارت مي کنند؛ بسيار اندک از مسؤليت هاي اخلاقي شان آگاهي دارند. برخي از اين نيروها نه تنها به تطبيق قوانين در جامعه توجه ندارند که خودشان عملا قوانين را نقض مي کنند واز زور مندان حمايت کرده و بر مظلومان ستم روا مي دارند. از اينرو تدوين يک مقرره جداگانه که نيروهاي امنيتي را به وظايف اخلاقي شان آشنا بسازند از اهميت زياد برخوردارمي باشد.

دیدگاه شما