نشست چهار جانبه گروه هماهنگي صلح که دور اول آن در اسلام آباد و دور دوم آن در کابل برگزار شد، به دليل عضويت نمايندگان آمريکا و چين در اين نشست اميدواري هايي را به وجود آورده است. اما اين بار نيز تلاش هاي صلح با حملات خونين انتحاري همراه گرديد. در سال هاي قبل هر باري که حکومت افغانستان از مخالفان مسلح دولت مي خواست تا به پروسه صلح بپيوندند، طالبان با انجام حملات انتحاري و کار گذاشتن ماين هاي کنار جاده اي و کشتن افراد بي گناه سعي مي کردند اين تلاش ها را ناکام بگذارند.
حکومت وحدت ملي تلاش هاي صلح را تا حدودي جدي تر و برنامه ريزي شده تر آغاز کرد و در اين زمينه موافقت مقامات سياسي و نظامي پاکستان را نيز گرفت. نتيجه اين کوشش هاي مشترک، حاضر کردن نمايندگان طالبان براي نخستين بار به پاي ميز مذاکره بود. پيش از اين همواره گروه طالبان، مذاکره و نشست با حکومت افغانستان را رد مي کردند و حکومت را مستقل و داراي اقتدار مشروع نمي دانستند. از اينرو اشتراک طالبان در نشست اسلام آباد نشان داد که اين گروه تغييرات اساسي را در رويکردهاي سياسي خود به وجود آورده است. اگرچه اين نشست به نتايج مشخصي منجر نشد؛ ولي هردو طرف بر دوام مذاکرات صلح به صورت دوامدار توافق کردند. اين امر مي تواند يک پيشرفت قابل ملاحظه در روند صلح به شمار آيد.
اما پس از اين نشست حملات مرگباري در افغانستان و بخصوص کابل پايتخت کشور شروع شد و اين حملات موجي از مخالفت هاي مردمي در برابر طالبان را سبب گرديد و سؤالات زيادي را بر محور همکاري هاي صادقانه پاکستان به وجود آورد. اين حملات بر روند تلاش هاي صلح سايه افگند و مناسبات سياسي افغانستان با پاکستان را با تنش و بي اعتمادي همراه کرد. همزمان با حملات انتحاري، افشاي سؤال برانگيز مرگ رهبر سابق طالبان که سبب سردرگمي و اختلافات جدي در صفوف طالبان گرديد، عملا مذاکرات صلح را به بن بست کشاند.
پس از ماهها تلاش و رايزني، افغانستان و پاکستان باردگر به توافق رسيدند تا روند صلح با طالبان را پيگيري کنند. پاکستان وعده سپرد که براي حاضر کردن رهبران طالبان به پاي ميز مذاکره تلاش خواهدکرد و با گروه هايي که دست از خشونت نکشند و به پروسه صلح نپيوندند، همگام با افغانستان مبارزه خواهد کرد.
مذاکرات صلح اين بار با اشتراک چهار کشور به شمول آمريکا و چين و البته تاهنوز بدون حضور نمايندگان طالبان برگزار شده است. پس از اين نشست حملات خونين انتحاري در جلال آباد و کابل صورت گرفت و سطح خشونت ها افزايش پيدا کرد. ولي همزمان با اين حملات، حمله ديگري در دانشگاه پاچا خان در چهارسده ايالت خيبر پشتونخواه پاکستان نيز صورت گرفت. مقامات نظامي پاکستان ادعا کرده اند که اين حمله از خاک پاکستان کنترل مي شده است. بدون شک اين حملات دو طرفه بار دگر روند صلح را با بي اعتمادي ها و شک و ترديدهاي بيشتري مواجه خواهد کرد.
نشست سه جانبه رييس جمهورکشور با معاون رياست جمهوري آمريکا و نخست وزير پاکستان در حاشيه اجلاس مجمع اقتصادي جهان در سوييس، تأکيدي است بر ادامه روند صلح و کاهش بي اعتمادي در روابط افغانستان و پاکستان. رويدادهاي سالهاي گذشته به اثبات مي رساند که سازمان ها و حلقات قدرتمند سياسي و نظامي در افغانستان يا پاکستان وجود دارند که روند صلح را به نفع خود نمي دانند و مي خواهند به هر طريقي اين روند را سپوتاژ نمايند.
بنابراين در اين مرحله از مذاکرات صلح که به گونه جدي تر و با نظارت آمريکا و چين دنبال مي شود، بايستي روي شناسايي افراد، حلقات و گروه هايي که با ايجاد ناامني در افغانستان و پاکستان مي خواهند فضاي بي اعتمادي و ترديد را در مناسبات سياسي دو کشور حاکم بسازند، کار شود. آيا اين افراد و سازمان ها در بدنه دولت هاي افغانستان و پاکستان فعاليت دارند و يا در بيرون از دولت. بدون شک شناسايي و مبارزه با اين حلقات کم اهميت تر از خود روند صلح نخواهد بود.