صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

توتاپ به بیراهه نرود

-

مسئولان شرکت برشنا و وزارت انرژي و آب، پروژه انتقال برق 500 کيلوولت توتاپ را طوري برنامه ريزي کرده اند که نبايد از سمنگان و باميان بگذرد در حالي که طبق نظر شرکت فيشنر، بهترين مسير براي انتقال اين برق همان راهي است که از سمنگان و باميان مي گذرد.

به اين موضوع از دو زاويه بايد نگريسته شود، يکي از نگاه تخنيکي که مي توان به بررسي شرکت فيشنر مراجعه کرد و اما از نگاه اجتماعي، سياسي و منافع و مصالح ملي که بايد به مسايل بسياري دقت و توجه داشته باشيم. وزارت انرژي و آب و شرکت برشنا از جمله ادارات دولتي هستند که بيشترين تبعيض را در مقابل شهروندان افغانستان روا داشته اند. براي اين مدعا مي توانيد همين حالا به بخش هايي از کابل برويد که از نعمت برق محرومند و در تاريکي به سر مي برند در حالي که چند کيلومتر با وزارت انرژي و آب و برشنا فاصله ندارند. در پلان اين وزارت براي مناطق مرکزي تا سال 2023 هيچ نقشي در نظر گرفته نشده است. باميان که پايتخت فرهنگي سارک است و پارک ملي افغانستان و يکي از معروفترين اماکن باستاني جهان به شمار مي رود، و در همين ولايت بزرگترين معدن آهن افغانستان قرار دارد، در پلان اين وزارت هيچ جايي وجود ندارد. بي جهت نيست که معروفترين چوک باميان به نام «چوک هريکين» ياد مي شود.

هفت يا هشت ولايتي که در مسير اين پروژه قرار دارند، از محرومترين ولايت هاي افغانستان هستند، ولاياتي که از حکومت مرکزي بيشتر از هر چيزي فقر دريافت کرده اند و وعده هاي بازسازي و دروغ هاي بزرگي که آنان را بيش از سيزده سال اميدوار ساخته است. سالهاست ها که قرار است سرک هرات – کابل از طريق مناطق مرکزي به سوي باميان ساخته شود. ساخت اين راه هر سال به بيراهه مي رود. هر سال بهانه اي براي مردم پيشکش مي شود و هر سال وعده سالي ديگر داده مي شود. همان گونه که امنيت راه هاي ارتباطي اين مناطق به کابل ناديده گرفته مي شود، در حالي که با بودجه اي بسيار اندک و توجهي ناچيز به امنيت آن مي توان امنيت کامل در اين مسير برقرار کرد.

در همين روزها که بحث بودجه ملي سال جديد مالي کشور در نهادهاي مربوطه جريان دارد، باز موضوع عدالت در توزيع امکانات و منابع مالي به تمام مناطق کشور از بزرگترين دغدغه هاي بودجه است.  هر ساله مناطقي که مي بايست پروژه برق توتاپ از آن بگذرد، کمترين سهم را از بودجه ملي دارند. تکرار اين وضعيت باعث مي شود تا شهروندان نسبت به دولت و نگاه دولت نسبت به خود دچار شک و ترديدهايي شوند. شهروئدان کشور بايد خود را در آيينه دولت يکسان ببينند، نه اينکه همانند ولايات شان که به درجه اول و دوم و سوم تقسيم شده اند به درجات مختلف تقسيم شوند.

وعده هايي که تيم هاي تشکيل دهنده حکومت وحدت ملي در هنگام انتخابات به مردم داده بودند، به عنوان سندهاي تاريخي براي مردم افغانستان شمرده مي شوند. اين مناطق هيچ وعده اي را نديده که عملي شده باشد. رفع تبعيض در توزيع امکانات و منابع تنها راهي است که مي تواند شهروندان را به رفتار و عملکرد دولت باورمند بسازد و گرنه فاصله با دولت که امروزه در حال زياد شدن به همه مناطق کشيده مي شود.

دولتمردان وحدت ملي بايد به خواسته هاي تمامي مردم افغانستان توجه داشته باشند. و همين گونه ادارات دولتي مسئول نيز مي بايست برنامه ريزي هايشان را با توجه به اصل عدالت و مشارکت همه مناطق جغرافيايي و ولايات و ولسوالي ها طرح کنند. وجود هر نوع بي عدالتي و تبعيض و ناديده گرفتن مناطق و شهروندان ضربه جبران ناپذيري بر دولت و کشور وارد خواهد کرد.  

دیدگاه شما