صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۳۱ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

بیجاشدگان تخار: حلقه محاصرۀ شهر تالقان باید شکستانده شود

بیجاشدگان تخار: حلقه محاصرۀ شهر تالقان باید شکستانده شود

بیجاشدگان تخار، خواهان شکستاندن حلقه محاصرۀ شهر تالقان از دست طالبان شده و می گویند که اگر به صدای شان تمکین نشود، دامنۀ اعتراض را به دروازههای ریاست جمهوری و نهادهای دفاعی و امنیتی خواهند کشانید.
اعتراض کنندگان که شمار شان به صدها تن می رسید، دیروز در پارک شهرنو کابل تجمع کردند.
محمد زمان رئیس مجتمع جامعه مدنی ولایت تخار، در این گردهمایی گفت که ولسوالیهای ولایت تخار، به دست طالبان سقوط کرده است و در مرکز این ولایت، جنگ جریان دارد؛ اما مسئولان حکومت با دید دوگانه به این ولایت نگریسته وهیچگونه توجه به مردم  این ولایت ندارند.
به گفته وی، این جنگ همه روزه از مردم تخار قربانی می گیرد و شماری از باشنده های این ولایت، مجبور به ترک مناطق بودوباش شان شده اند؛ اما حکومت «هیچ گونه اراده» برای باز پسگیری ولسوالیهای این ولایت از طالبان ندارد.
نور یحیی نظری عضو کمیته فرهنگی شهر تالقان، در نشست دیروز گفت که بیتفاوتیهای دولتمردان در برابر مردم و نیروهای دفاعی و امنیتی در تخار، منجر به یاس و ناامیدی اهالی و شهروندان تخار شده است.
خانم قمر یک تن دیگر از بیجا شده های تخار گفت: «خانۀ ما در« کوچه چرمگری حوزه اول تخار» موقعیت دارد، دوازده روز است که در خانه ما هاوان خورده و ویران شده است، سه اشتکم که ۱۱.۱۲و ۱۳ساله اند، با پدر موسفیدم در خانه مانده و خودم همراه سه طفل خرد سالم به کابل آمدهام.»
این خانم که شوهرش در قوماندانی امنیه شهر ایفای وظیفه می کند افزود که اکنون با سه کودک خود، در خانه یکی از دوستانش در کابل زندگی می کند. او از حکومت و طالبان خواست که مشکل را روی میز مذاکره حل کنند و جنگ را متوقف سازند.
اعتراض کنندگان در حالیکه شعار های «تخار را قتلگاه طفلان نسازید»، «نفرین به جنگ»، «حق زندگی را از ما نگیرید» و غیره را سر می دادند، از پارک شهر نو تا به شفاخانه ایمرجنسی راهپیمایی کردند.
اعتراض کنندگان در اعلامیه ای، ضمن حمایت از نیروهای امنیتی، از حکومت خواستند که حلقۀ محاصره شهر تالقان مرکز تخار را بشکند، ولسوالی های تخار از کنترول طالبان خارج کند، نیروهای دفاعی و امنیتی را تجهیز نماید و نیروهای بیشتر را به تالقان بفرستد.
در اعلامیه آمده است که اگر به خواست آنها تمکین نشود، دامنه اعتراض شان را به دروازههای ریاست جمهوری، وزارت دفاع، وزارت داخله، امنیت ملی، سفارت امریکا و سازمان ملل متحد می کشانند و جادهها را به روی مامورین داخلی و خارجی می بندند.