صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

چهارشنبه ۱۳ سرطان ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

صلیب سرخ و هلال احمر: یک سوم جمعیت افغانستان به کمبود مواد غذایی روبرویند

صلیب سرخ و هلال احمر: یک سوم جمعیت افغانستان به کمبود مواد غذایی روبرویند

فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC ) اعلام کرده که در سال ۲۰۲۱ میلادی به دلیل بروز خشکسالی یک سوم از جمعیت افغانستان بدون غذا خواهد ماند و اقدام فوری برای مقابله با این کار لازم است.
در گزارش این نهاد که روز(۳۱ حمل) نشر شد، خشکسالی و بحران غذایی یکی از مشکلات عمده مردم در دهههای اخیر دانسته شده و توضیح داده شده که بیشتر از ۱۳ میلیون نفر براساس آخرین ارزیابی این نهاد با کمبود مواد غذایی روبرویند.
به گفته این نهاد بحران عدم مصونیت غذایی، با مشکلات اجتماعی و اقتصادی که میلیونها نفر به دلیل شیوع کرونا با آن روبریند، درهم آمیخته است.
نیلاب مبارز، سرپرست جمعیت هلال احمر افغانستان گفته که عمیقا نگران وخیمتر شدن وضعیت و کمبود شدید آب در بسیاری از مناطق است. به گفته او» محصولات غذایی تمام شده و فعالیت اقتصادی، همچنین بازارهای محلی فلج و درآمد اولیه مردم کم شده است.»
او افزوده «در یک ماه گذشته، داوطلبان هلال احمر افغانستان و تیمهای پاسخگویی کمکهای پزشکی، از جمله کمکهای غذایی و نقدی را برای هزاران خانواده آسیب دیده از خشکسالی در سراسر ولایتهای مواجه با خشکسالی همانند بادغیس، بغلان و فاریاب افزایش دادهاند.»
این نهاد افزوده که برای مقابله با این وضعیت درخواست کمک اضطراری بالغ بر ۷.۵ میلیون دلار را کرده که برای تامین مواد اصلی غذایی و تامین زندگی ۲۱۰ هزار خانواده در ولایتهاییکه از خشکسالی صدمه دیده، مصرف خواهد شد. براساس این گزارش تولید گندم که مواد اصلی غذایی در افغانستان محسوب میشود، نیز در سال ۲۰۲۱ میلادی ۲۷ درصد کاهش خواهد یافت.
حکومت افغانستان یافتههای این گزارش را نه رد کرده و نه تایید اما گفته نگرانیها از بحران خشکسالی با ریزش بارانهای اخیر تا حدی کاهش یافته ولی سطح فقر هنوز بالا است.
به نقل از بیبیسی؛ غلام بهاالدین جیلانی، وزیر دولت در امور مبارزه با حوادث گفت که در حال جمعآوری آمار و اطلاعات از بیجاشدگان ناشی از خشکسالی و نیازمندی آنها است. هلال احمر افغانستان گفته که میلیونها نفر برای زنده ماندن به غذا، آب و کمکهای نقدی بیشتری نیاز دارند. در ولایتهای مختلف مردم برای یافتن آب فاصله زیادی را همه روزه میپیمایند، زیرا آب در محلات شان خشک شده و محصولات آنان از بین میرود.