امرالله صالح معاون اول ریاست جمهوری به شفاخانه‌های خصوصی هشدار داده است که زباله‌های تولید شده کلینیکی‌شان را به طور معیاری مدیریت و نابود کنند.
آقای صالح یک شنبه 19 دلو با نشر اعلامیه نود و ششم جلسات شش و نیم گفته است:« به تمام شفاخانه‌های خصوصی کابل هشدار داده می‌شود که اگر زباله‌های کلینیکی تولیدشده خود را مطابق معیارهای معین آن، معدوم و حریق ننمایند وزارت صحت عامه با آنان... مطابق قوانین صحی برخورد خواهد کرد.»
در ادامه اعلامیه آمده است که در مورد نحوه مدیریت این زباله‌ها شک وجود دارد، شهرداری کابل وظیفه دارد که از نحوه مدیریت و نابودی زباله‌های کلینیکی در شفاخانه‌های خصوصی به صورت جدی نظارت کند.
تولید انبوه زباله‌های کلینیکی در کابل و شهرهای عمده کشور به معضل جدی بهداشت و محیط زیست مبدل شده است. براساس این اعلامیه، داکتر بشیر ساکایی نیز در جلسه شش و نیم فراخوانده شده بود تا در مورد برنامه‌های وزارت صحت در خصوص دفع زباله‌های کلینیکی معلومات دهد.
زباله‌های کلینیکی از خطرناک‌ترین زباله‌ها برای بهداشت و محیط زیست توصیف می‌شود. برای دفع این زباله‌ها شیوه‌های علمی دقیق و نوع ماشین‌های زباله سوز مخصوص «انسینیراتر incinerator » کار گرفته می‌شود. دفع زباله‌های کلینیکی علاوه بر شیوه مخصوص دفع، به هزینه بیشتری نیز نیاز دارد.
در افغانستان این زباله‌ها که به زباله‌های انتانی نیز مشهور است به زباله‌دانی‌های شهری رها می‌شود. از جانب دیگر اطفال زبال‌گرد نیز طی سال‌های اخیر افزایش بی‌سابقه را نشان می‌دهد.  رها کردن زباله‌های کلینیکی علاوه بر اینکه در فضای باز خطر آلوده کردن محیط و مردم را دارد، توسط زباله‌گردان به راحتی قابل انتقال و شیوع است. در خبرنامه همچنین آمده است که نماینده دواسازان افغانستان در جلسه خواهان جلوگیری از وارد کردن دواهای مشابه توسط حکومت شده است که توسط فابریکه های ادویه سازی افغانستان تولید می‌شود. در خبرنامه آمده است که هم اکنون در افغانستان 73 فابریکه تولید دوا جواز فعالیت دارد که تعدادی از این فابریکه‌ها غیر فعال اند. با این وجود براساس اعلامیه معاونت اول ریاست جمهوری در افغانستان تنها 15 قلم دارو تولید می‌شود.
این درحالیست که مردم از دواهای بی کیفیت پاکستانی و ایرانی شکایت دارند. برخی‌ها می‌گویند که داروهای وارداتی پاکستانی بی‌کیفیت است. تجارب بیماران متعدد نشان داده است که دواهای پاکستانی کیفیت عین دواهای که در داخل پاکستان به فروش می‌رسند را ندارند.