شماری از شهروندان کابلی در اعتراض به حمله تروریستی بر دانشگاه کابل، مقابل دانشگاه تجمع کردند و خواستار قطع گفتگوهای صلح و سرکوب گروه‌های تروریستی شدند.
سلمان‌علی دوست‌زاده، فعال اجتماعی و سیاسی که در این جمع اعتراضی حضور داشت، به روزنامه افغانستان‌ما گفت که «نیروهای تروریستی و نیابتی اصلا به مصادق صلح و گفتگو ایمان ندارند، بهترین راه و کوتاه‌ترین راه این است که حکومت افغانستان هر چه عاجل‌تر خیمه شب‌بازی قطر را تحریم کند.»
آقای دوست‌زاده افزود که حکومت افغانستان در محور ملل متحد و شورای امنیت ملل متحد، رسما مشکلات خود را با حکومت نظامی پاکستان حل کند.
این فعال سیاسی در قسمتی دیگر از سخنانش تصریح کرد، «تا زمانی که تکلیف خود را با تروریسم مشخص نکنیم، هیچ گاهی به صلح و ثبات نمی‌رسیم. حکومت باید از خواب بیدار شود، تا به کی می‌خواهد با یک نیروی مزدور در مورد صلح گفتگو کند؟»
هیات دولت هنگامی که ایالات متحده امریکا با گروه طالبان توافقنامه صلح را امضا کرد، به قطر سفر کرد تا با نمایندگان گروه طالبان در مورد صلح گفتگو کند. اما با گذشت نزدیک به دو ماه، تاکنون هیات گفتگو کننده دولت با نمایندگان طالبان بر سر کارشیوه گفتگوها به تفاهم نرسیده است.
در این مدت بر خلاف توافقی که گروه طالبان با ایالات متحده مبنی بر کاهش خشونت‌ها کرده بود، میزان خشونت‌ها نه تنها کاهش نیافت، بلکه افزایش نیز یافت و در ده روز اخیر دو حمله تروریستی بر دو مرکز آموزشی نیز انجام شد. گروه طالبان مسئولیت هیچ کدام از این حملات را برعهده نگرفته است در عوض گروه تروریستی داعش مسئولیت این رویدادها را برعهده گرفت.
سلمان‌علی دوست‌زاده می‌گوید که «ما چهل سال است که درگیر جنگ هستیم و اکنون یک ادرس تقلبی به نام داعش درست کرده‌اند تا  حملات خود را تطهیر کنند. پدیده تروریسم، بازی استخباراتی کشورهای منطقه و بعضا کشورهای دورتر است که ده‌ها گروه تروریستی را تربیت کرده‌اند.»
آقای دوست‌زاده همچنین یادآوری کرد که «گروه طالبان گفته بود که غیر از این گروه، کسی دیگر برای استقرار صلح نمی‌تواند، موثر باشد اما اکنون بیشترین مخاطره‌ای که صلح ما داشته است، در زمان گفتگوهای صلح بوده است.»
او افزود، اکنون نتیجه می‌گیریم که یا طالبان اشراف ندارد و یا اینکه طالبان می‌خواهد از یک طرف با رویکرد جنگ فشار وارد کند  و یا به دلیل اینکه در جنگ شکست خورده‌ است، با رویکرد حمله بر مراکز علمی و دانشگاهی، می‌خواهد ضربات روحی و روانی را بر مردم افغانستان وارد کند.
این فعال سیاسی همچنین خاطرنشان کرد که اکنون فشارهایی وجود دارد تا مردم افغانستان علیه حکومت برخیزند تا حکومت تن به حکومت موقت بدهد. موقت سازی حکومت، هیچگاهی صلح و ثبات را به کشور نمی‌آورد.
او افزود، «ادبیات موقت‌سازی حکومت در کشور، توسط استخبارات پاکستان است که برای فروپاشی نظام است و برای از بین بردن نظام، از تروریزم استفاده ابزاری می‌کند.»
ما را نکشید، گلوله کم می‌آورید
شماری دیگر از معترضان مقابل دانشگاه کابل با شعار‌های «گفتگوهای صلح را تحریم کنید، با لشکر ابوجهل گفتگو ممکن نیست و ما را نکشید، گلوله کم می‌آورید» خواستار لغو گفتگوهای صلح شدند.
حمزه الفت یکی از معترضان گفت که گفتگوهایی که برای صلح در قطر جریان دارد، نتیجه بخش نیست و دولت باید این گفتگوها را ترک کند.
آقای الفت بر این باور است که طالبان در گفتگوهای صلح شکست خورده، اکنون گروه طالبان می‌خواهد که با چنین حملاتی، بار شکست را کم کند.
او با اشاره به گفتگوهای صلح افزود که از سوی دیگر زلمی خلیلزاد در روند گفتگوهای صلح، دو طرفه بازی می‌کند و تلاشی برای صلح پایدار در کشور نمی‌کند.
یکی دیگر از معترضان گفت که «ادامه مذاکرات صلح چیزی جز ذلت نیست، اگر مزدور بیگانه نیستید مذاکرات صلح را تحریم کرده و قیام ملی اعلان کنید.»
او همچنین با انتقاد سیاست حکومت، گفت که ماتم ملی جز خوشحال ساختن این وحشی صفتان هیچ دردی را دوا نمی‌کند.
مستی در بوی خون
سه حمله کننده انتحاری حوالی ساعت 11 روز دوشنبه 12 عقرب بدون اینکه نیروهای امنیتی موظف در دانشگاه کابل متوجه شوند، وارد ساختمان استاژ قضایی می‌شوند و بر دانشجویان سال سوم رشته اداره عامه  آتش باری می‌کنند سپس وارد صنفی دیگر می‌شوند و دانشجویان را به گلوله می‌بندند.
یکی از استادان دانشگاه کابل گفت که حدود 15 دانشجوی رشته اداره عامه در این رویداد تروریستی کشته شده‌اند و تروریستان درصدد این بودند که افراد بیشتری را هدف قرار دهند.
شواهد نیز نشان می‌داد که تروریستان هنگامی که وارد ساختمان استاژ قضایی شدند و بر استادان و دانشجویان آتش گشودند به برخی از آنان چندین گلوله خالی کرده‌اند.
کف یکی از صنف‌های درسی نشان می‌داد که فرد تروریست به دانشجویی که روی زمین افتاده بوده، چند گلوله دیگر خالی کرده است.
در یکی از صنف‌های دیگر نیز پیروزی خود را جشن گرفته بودند و شعارهایی در مورد «امارت» و ایدیولوژی طالبانی نوشته بودند در حالی که چندین دانشجو در این صنف در خون خود غلت می‌زدند.
جنگجویان همچنین در منزل بالای این ساختمان، کتابخانه را آتش زده‌اند و صدها جلد کتاب و مقاله علمی در اتش سوخته است.
حدود شش ساعت این سه فرد انتحاری در این ساختمان در بین اجساد کشته شدگان به تخریب و کشتن دست زدند تا اینکه نیروهای ویژه با تخریب قسمتی از سقف وارد شدند و تروریستان را از پای درآوردند.
اکنون پرسشی که باقی مانده این است که این سه فرد انتحاری، چگونه توانستند بدون اینکه نیروهای امنیتی متوجه شوند، وارد دانشگاه شوند و بر دانشجویان آتش بگشایند؟