امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری، می‌گوید که طالبان برای حمله بر هلمند که او آن را «خونین، شرم‌آور و ویران‌کن» توصیف کرد، نُه ماه آماده‌گی گرفته بودند، اما «به جز رسوایی، به جز شکست، به جز چپاول و به جز بی‌جا ساختن هزاران خانواده مظلوم از ولسوالی‌ها، هیچ دست‌آوردی نداشتند».
معاون اول رییس جمهور روز جمعه، بیست‌وپنجم میزان، در سخنانی در مراسم سالیاد عبدالرازق اچکزی، فرمانده پیشین پولیس قندهار، گفت که مثل همیشه به گروه طالبان، به تفکرشان، به جنگ‌شان و ساختارشان نفرین می‌فرستد.
صالح تسلط طالبان بر افغانستان را غیر‌ممکن خواند و گفت که از طریق جنگ این گروه هیچ جایی را از دولت گرفته نمی‌تواند. به گفته‌ی او، اگر طالبان به قدرت برسند و کامیاب شوند، شمار مردمانی که خانه‌ی‌شان را از دست می‌دهند، بی‌جا و یا دوباره مهاجر می‌شوند، خارج از تصور است. او افزود که نمونه‌اش در جنگ اخیر هلمند قابل مشاهده است.
صالح می‌گوید که اگر گروه طالبان در بین مردم هلمند محبوبیت می‌داشت، ده‌ها هزار نفر از این گروه فرار نمی‌کردند و بی‌جا نمی‌شدند.
گزارش شده است که در پی حمله طالبان بر شهر لشکرگاه، مرکز ولایت هلمند و ولسوالی‌های آن‌ ، بیش از پنج هزار خانواده آواره شده‌اند.
معاون اول رییس جمهور گفت که در ۲۵ سال گذشته هیچ کسی برای کشته‌گان طالبان اشک نریخته است و از میان این گروه نیز هیچ رهبر با‌نفوذ و شخصیت کاریزماتیکی در عرصه‌ی صلح و جنگ ظهور نکرده است. او تکرار کرد که این گروه مانند ملخ حمله می‌کند و مانند ملخ کشته می‌شود، اما مردم هیچ‌گاهی برای کشته‌گان طالبان نمی‌گریند و سالیاد برگزار نمی‌کنند.
امرالله صالح گفت که طالبان ادعای رهبری افغانستان را دارند، اما در هنگام مصاحبه رخ خود را می‌پوشانند و از مردم روی می‌گیرند.
صالح درباره روند صلح گفت که طالبان در جنگ هیچ چیزی را از دولت گرفته نمی‌توانند و در مذاکرات صلح نیز حرفی برای گفتن ندارند.
معاون اول ریاست جمهوری گفت که هیأت مذاکره‌کننده دولت متحد است و طالبان تحت تأثیر این هیأت قرار گرفته‌اند.
او گفت: «آن‌ها می‌گفتند که از روی شریعت گپ بزنیم، دو هفته است که دولت افغانستان می‌گوید که بیایید قرآن را روی میز بگذاریم و صلح کنیم. آن‌ها می‌گویند که نه، توافق‌نامه امریکا را روی میز بگذاریم.  این ادعای‌شان که ما برای شریعت می‌جنگیم، در دوحه در محضر عام باطل شد».
صالح گفت، با این موضوع ثابت شد که جنگ طالبان جهاد نه، بلکه یک جنگ نیابتی بود. یکی از اختلاف‌ها در دوحه بین هیأت‌های مذاکره‌کننده دولت و طالبان‌ ، قرار گرفتن توافق‌نامه امریکا‌ -‌طالبان به عنوان مبنای گفت‌وگوها است. طالبان تأکید دارند که باید مذاکرات براساس این توافق‌نامه که در دهم حوت سال امضا شد، به پیش برده شود. دولت اما بدیل‌های دیگری را بری پیش‌برد مذاکرات پیشنهاد کرده است.