هزاره‌جات در مرکز افغانستان، آرام‌ترین منطقه افغانستان بوده است. پیش از این مشکل اصلی این منطقه ناامنی در راه‌های منتهی به آن بوده است. اما اخیراً گروه طالبان تلاش کرده که به نوار مرزی هزاره‌جات رخنه کند. در روزهای اخیر از چندین درگیری در دایکندی، غور، بامیان، غزنی و میدان‌وردک گزارش شد.
هزاره‌جات عمدتاً شامل دو ولایت بامیان و دایکندی و بخش‌هایی از ولایت‌های وردک، غزنی، ارزگان، غور، سرپل، سمنگان و پروان می‌شود.
جمال فکوری بهشتی نماینده مردم بامیان در شورای ملی خواستار استقرار نیروهای اردو در هزاره‌جات شده است: «در این اواخر مرزهایی که با هزاره‌جات از طریق ولایت‌های ارزگان، غزنی، غور، میدان‌وردک، دایکندی، بامیان و سرپل مرتبط است، این مناطق باعث شده که گروه طالبان فعال شود و برای رفت‌وآمد مناطق مرکزی موانع زیادی را ایجاد کند مخصوصاً جاده جلریز مشکلات زیاد را برای مردم ایجاد کرده. پیشنهاد ما برای دولت این است که در مناطق مرکزی یک قول اردو برای دفع حملات گروه طالبان در نظر بگیرد.»
جاده کابل‌بامیان از طریق میدان که نزدیک‌ترین راه غور و دایکندی هم به کابل است، از چند سال پیش ناامن شده و هرازگاهی طالبان در این جاده دست به فعالیت نظامی می‌زنند. اخیراً طالبان به ولسوالی پاتوی ولایت دایکندی حمله کردند. در اثر این حملات نزدیک به پنجاه سرباز نیروی خیزش مردمی کشته و بیش از صد خانواده آواره شدند.
شماری از مردم دایکندی اداره محلی این ولایت را به بی‌توجهی متهم می‌کنند و می‌گویند در این ولسوالی تنها مردم محل در مقابل طالبان می‌جنگند از نیروهای دولتی خبری نیست. غیرت‌علی جواهری، عضو شورای ولایتی دایکندی هشدار می‌دهد که اگر دولت به زودترین فرصت تجهیزات جنگی و نیروی کمکی به این ولسوالی اعزام نکند، فاجعه انسانی رخ می‌دهد.
او گفت: «اگر دولت اقدام نکند، ساحات بسیار مهم پاتو ممکن است به دست طالبان سقوط کند. در این صورت ولسوالی پاتو بسیار آسان به دسترس طالبان خواهد قرار گرفت که آن وقت خطر سقوط ولسوالی گیزاب هم خیلی زیاد است. در صورت سقوط این دو ولسوالی ارزگان به دست طالبان خواهد افتاد تا از آن طریق دایکندی را بگیرد.»
از سوی دیگر، محمدعلی ارزگانی، معاون والی دایکندی به رادیو آزادی گفت که به دلیل کمبود نیروی جنگی و تهدیدات بلند امنیتی در ولسوالی‌های ناوه میش و کجران این ولایت، تنها مردم ولسوالی پاتو در برابر طالبان می‌جنگند. او افزود: «بعضی از قریه‌جات فعلاً تحت تصرف طالبان هستند. برای بیجا شد‌گان کوشش می‌کنیم که از طرف نهادهای مختلف کمک‌رسانی کنیم. در ساحه به دلیل کمبود نیرو ما نتوانستم کمک کنیم. نیروی خیزش مردمی هم ۱۵۰ نفر بود که پنجاه نفر آنان کشته و زخمی شده‌اند. در حال حاضر ما تلاش می‌کنیم با قول اردوی ۲۰۵ اتل در قسمت حملات هوایی هماهنگی کنیم.»
ولایت دایکندی در مرکز افغانستان از ولایت‌های آرام کشور بود، برخی از ولسوالی‌های این ولایت هم‌مرز با ولایت‌های ناآرام هستند. اخیراً در آن مناطق حملات طالبان افزایش یافته است. با این حال، مردم مناطق مرکزی افغانستان از دولت خواسته‌اند که برنامه عملی برای تأمین امنیت نوارمرزی این مناطق روی دست گیرد تا جلو حملات طالبان گرفته شود.