صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

خوشبینی‌ها از لغو مذاکرات صلح؛ گفتگوهای پشت درهای بسته به ضرر کشور بود

خوشبینی‌ها از لغو مذاکرات صلح؛  گفتگوهای پشت درهای بسته به ضرر کشور بود

کارشناسان و شهروندان با لغو مذاکرات و توافقنامه نمایندگان ایالات متحده امریکا و طالبان، خرسند هستند و میگویند که این گونه گفتگو و توافقنامه به ضرر
ملت و دولت بود.
حدود نه ماه پیش، زلمی خلیلزاد نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای صلح افغانستان، گفتگوهای صلح را با نمایندگان طالبان در قطر آغاز کرد اما بعد از نه دور گفتگو، نتیجه آن توسط رئیس جمهور ایالات متحده امریکا پذیرفته نشد.
کارشناسان و شهروندان کشور از لغو این مذاکرات و نتیجه آن خرسند هستند و میگویند که گفتگوها پشت درهای بسته و بدون حضور مقامهای افغانستان، به ضرر ملت و دولت بود.
هادی نوری کارشناس مسایل سیاسی به روزنامه افغانستانما گفت که حکومت افغانستان به عنوان یک طرف درگیری در مذاکرات حضور نداشت و لغو مذاکرات و توافقنامه حاصل آن، باعث شد که از نادیده گرفته شدن حکومت جلوگیری شود.
آقای نوری افزود، اگر این گفتگوها و نتیجه حاصل از آن لغو نمیشد، بدون تردید امتیاز ویژهای به گروه طالبان داده میشد که در آن صورت در مذاکرات مستقیم از جایگاه بالاتری سخن میزد.
او همچنین علاوه کرد که جامعه بینالمللی و در راس آن ایالات متحده امریکا و طی 18 سال گذشته برای تکوین دموکراسی و مردم سالاری تلاشهای فراوانی کرده بودند و نباید این 18 سال تلاش بدون توجهی با گروهی خون آشام معامله میشد.
آقای نوری همچنین خاطرنشان کرد که اگر این مذاکرات و توافقنامه حاصل از آن اجرایی میشد، صلح حاصل از آن پایدار نبود و ممکن بود برخی از ارزشهای دموکراتیک مردم با خطر مواجه شود.
نمایندگان ایالات متحده امریکا و طالبان نه دور گفتگو را طی نه ماه گذشته در دوحه قطر انجام دادند اما سرانجام دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده امریکا دستور لغو مذاکرات را داد و از امضای توافقنامه سر باز زد.
در چند روز گذشته هم مقامهای ارشد امریکایی از جمله مارک اسپر، وزیر دفاع و مایک پومپئو، وزیرخارجه از نارضایتی خود نسبت به توافق اصولی میان هیات مذاکره کننده تحت رهبری زلمی خلیلزاد و طالبان سخن گفته بودند.
انوشه انصاری عضو مرکز زنان ژورنالیست نیز به روزنامه افغانستانما گفت که مردم خواهان برقراری صلح و ثبات در کشورند و تا چندی پیش، همزمان با تلاشهای زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان خوشبینیهایی نسبت به بهبود اوضاع کشور وجود داشت اما طی بیشتر از ۹ ماه گذشته که این تلاشها جریان داشت، نه تنها تحرکات طالبان در بخشهای مختلف کشور کاهش نیافته بلکه این گروه بدون اعتنا به مذاکرات صلح، حملات هدفمند را در مراکز شهرها سازماندهی کرد که سبب وارد شدن تلفات سنگین به غیرنظامیان و نیروهای امنیتی و دفاعی شده است.
خانم انصاری افزود که "تلاشهایی که زلمی خلیلزاد برای مذاکرات صلح انجام داده بود، معاملهای بیش نبود و در آن منافع شخصی افراد تعقیب میشد نه صلح افغانستان."
پیش از این، مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا گفته بود با آنکه کشورش تلاش دارد به یک توافق سیاسی با گروه طالبان دست یابد ولی این تلاشها به این معنی نیست که آمریکا به "هرنوع معامله" با طالبان تن دهد.
آقای اسپر در نشست خبری با همتای فرانسویاش در پاریس گفت: "نظر ایالات متحده آمریکا این است که بهترین راه پیشرو، توافق سیاسی است و ما با حوصلهمندی همین راه را پیگیری میکنیم، اما به معنی این نیست که به هرنوع معاملهای تن بدهیم."
مصطفی احمدی دانشجوی ماستری حقوق نیز گفت که اگر توافقنامه صلح بین نمایندگان طالبان و ایالات متحده امریکا به امضا میرسید، علاوه بر اینکه به این گروه مشروعیت داده میشد؛ آنان در برابر حکومت از موضع قدرت سخن میزدند.
آقای احمدی خاطرنشان کرد، گروه طالبان همزمان با نهمین دور گفتگوهای صلح، حملات خود را بیشتر کرده بود که هدف اصلیاش امتیازگیری در گفتگوها بود. هر چند مفاد این توافقنامه منتشر نشد اما شناختن گروه طالبان به عنوان "امارت اسلامی" نوعی امتیازدهی به این گروه محسوب میشود.
اکنون ریاست جمهوری نیز میگوید که تنها راه گفتگو با گروه طالبان، قطع جنگ است و روند گفتگوهای صلح نیز بر اساس نقشه راه که مردم در جرگه مشورتی صلح تعیین کرده بودند به حیث یک پروسه ملی تعقیب میشود.
رهبران حکومت میگویند که صلح باعزت که امنیت را در کشور تضمین و با مالکیت افغانها باشد، خواست و آرزوی هر افغان است و ما متعهد به عملی کردن این آرزو هستیم.
این در حالی است که زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه آمریکا برای گفتگو با طالبان، روز دوشنبه هفته گذشته اعلام کرده بود که توافق با طالبان در اصول نهایی شده و تنها به تایید دونالد ترامپ نیاز دارد.
بخش اصلی این توافق خروج ۵۴۰۰ نیروی امریکایی ظرف ۲۰ هفته از کشور بود. آمریکا هم اکنون حدود ۱۴ هزار نیرو در کشور دارد. در برابر، طالبان هم متعهد شده بود که اجازه ندهد شبه نظامیان و گروههای جهادی از خاک افغانستان برای حمله به آمریکا و منافع این کشور استفاده کنند. اما در زمانی که این توافقنامه برای بررسی در امریکا بود، گروه طالبان یک موتر بمبگذاری شده را در مرکز شهر کابل منفجر کرد که 12 تن کشته شدند. در بین کشته شدگان یک امریکایی نیز بود.
بیش از ۳۵۰۰ نفر از نیروهای ائتلاف جهانی به سرکردگی آمریکا در کشور طی ۱۸ سال گذشته (از سال ۲۰۰۱ میلادی تاکنون) کشته شده اند که ۲۳۰۰ نفر از آنها نیروهای آمریکایی بودهاند.