اعضای حرکت مردمی صلح، دیروز به دلیل عدم پاسخ به نامۀ شان، در مقابل دفتر یوناما در کابل، اعتراض کردند و یکبار دیگر خواستار کمک این سازمان به تامین صلح در افغانستان شدند.
این دومین بار است که اعضای حرکت مردمی صلح، در مقابل دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان (يوناما) اعتراض می کند؛ یک سال قبل از امروز این حرکت براى سه روز در مقابل دفتر سازمان ملل متحد در کابل، خیمه تحصن برپا کرده و یک نامه با خون نوشته شده را به نماینده خاص ملل متحد در امور افغانستان ارایه کرده بودند.
در آن نامه در برابر مداخله دولت، استخبارات، و نظامیان پاکستان و کشتار مردم افغانستان اعتراض صورت گرفته بود.
بسم الله وطندوست سخنگوی حرکت مردمی صلح گفت: "امروز بار دیگر در مقابل دفتر یوناما مى رویم و نامه اى را که یک سال قبل داده بودیم، پاسخش را می خواهیم."
به گفته وی، منشور سازمان ملل متحد این است که در مناطقى که جنگ، درگیری و خشونت است، خاتمه داده و طرف های درگیر را به صلح و آشتی دعوت کند؛ اما متاسفانه در افغانستان وظیفه این سازمان، فقط و فقط تقبیح و شمارش کشته شدگان و زخمیان است.
او افزود: "امروز ما از چمن حضوری کابل حرکت کردیم و به دفتر یوناما واقع شهرنو آمده ایم و نسبت به خاموشی این سازمان در جنگ و وضعیت جاری کشور، اعتراض کردیم و مى خواهم تا یوناما رسالت واقعی خود را انجام دهد."
موصوف گفت که سازمان ملل متحد، مکلف است تا جلو کشورهايی را که جنگ نیابتی شان را در افغانستان راه انداخته اند بگيرد.
منبع افزود تازمانى که يوناما پاسخ آنان را ندهد، به اعتراض خويش ادامه مى دهند.
عبدالودود عضو دیگر این کاروان گفت: "ما اینجا آمده ایم تا بار دیگر خواسته های مشخص خود را از سازمان ملل متحد در مورد صلح و ختم جنگ بخواهیم."
برقراری آتش‌ بس، مشخص شدن محل گفتگوی هاى صلح ميان دولت افغانستان و طالبان، تشکیل حکومت مشترک و توافق بر سر تعیین جدول زمانی برای خروج نیروهای خارجی از کشور، از جمله خواست های مشخص کاروان صلح است.
وى گفت: "چرا مذاکرات صلح به درازا کشانیده می شود، آیا وظیفه ملل متحد تنها شمارش کشته شدگان است، چرا به نمایندگان واقعی مردم در پروسۀ صلح نقش داده نمی شود."
اعضای کاروان مردمی صلح؛ شعارهايی چون "ما صلح می خواهیم، مردم از جنگ خسته شده اند، ما یک روز دیگر هم در این کشور جنگ نمی خواهیم، تمامی کشورهای جهان باید برای صلح و ختم جنگ همنظر و همکار شوند، سازمان ملل متحد باید جلو مداخلات کشورهای هسمایه را بگیرند"، سر می دادند.
این کاروان، سال گذشته در ولایت هلمند ایجاد شد و سپس باپیمودن هزاران کیلومتر فاصله با پای پیاده به کابل و اکثریت ولایات سفر کردند و پیام صلح را به همه رساندند.