گلبدين حکمتيار، رهبر حزب اسلامي افغانستان در هفته‌هاي نخست حضورش در کابل بعد از سال‌ها زندگي در خفا، مشغول ديد و بازديد با سياست‌مداران و ديپلومات‌هاست. ديروز نماينده خاص ملل متحد با حکمتيار در کابل ديدار کرده است.
دفتر نمايندگي ملل متحد در کابل (يوناما) در خبرنامه‌اي گفته است که تداميچي ياماموتو، نماينده خاص سرمنشي ملل متحد براي افغانستان روز سه شنبه در ملاقات تعارفي‌اش با حکمتيار، گفته است که از «تعهدات حکمتيار و حزب اسلامي گلبدين حکمتيار براي دخيل شدن در فضاي سياسي در مطابقت با قانون اساسي و نورمهاي حقوقي موجود، قدرداني مي‌نمايد.»
ياماموتو که در عين زمان رياست يوناما را نيز به عهده دارد، در عين زمان افزوده است که «احترام به حقوق بشر، به شمول حقوق زنان و آزادي بيان براي تامين ثبات در کشور ضروري است.»
حضور گلبدين حکمتيار در کابل تنها نتيجه ملموس تلاش چندين ساله براي صلح با شورشيان است. اما اين که پيوستن گلبدين به روند صلح چه تاثيري بر صحنه جنگ با شورشيان مي‌گذارد، هنوز مبهم است.
احمد سعيدي‌ ، تحليلگر مسايل سياسي در اين مورد به دويچه وله گفت که مردم افغانستان از جنگ خسته شده‌اند و هرنوع اقدام براي صلح را قبول دارند. اما «از روزي که آقاي حکمتيار به پروسه صلح پيوسته ما نشانه‌اي از صلح نديده‌ايم.»
اما انتظار خادم، آگاه روابط بين الملل و تحليلگر مسايل سياسي به اين باور است که پايان هر جنگي صلح است: «من به اين [آمدن حکمتيار] خوشبين هستيم زيرا خون با خون شسته نمي‌شود. هميشه براي شکستن آهن، آهن لازم نيست، بلکه عقل نياز است.»
آقاي حکمتيار و حزب اسلامي داراي برداشت بنيادگرايانه از دين است و اين نگراني وجود دارد که صلح با اين حزب دست‌آوردهاي 15 سال اخير در عرصه حقوق بشر، جامعه مدني و حقوق زنان را قرباني کند. ظاهراَ تاکيد نماينده خاص سرمنشي ملل متحد بر اين ارزش‌ها نيز ناشي از همين نگراني است.
نگراني از تنش‌هاي جديد
گلبدين حکمتيار در روزهاي اول ورودش به کابل در جمع هزاران تن از هوادارانش سخنراني کرد. ادبياتي که او در اين سخنراني‌ها در ارتباط به رسانه‌هاي آزاد و رقيب سياسي‌اش حزب جمعيت اسلامي به کار برد، اين نگراني را خلق کرد که مبادا اين «نتيجه صلح» سرآغاز يک جنجال ديگر گردد. او از نحوه فعاليت رسانه‌ها انتقاد کرد و برخي از رسانه‌ها را «شرور» خواند.
از جانب ديگر، آنچه مورد انتقاد باشندگان کابل و برخي سياستمداران قرار گرفت، حضور حکمتيار در کابل با کارواني از افراد نظامي بود.
در چنين فضاي آشفته سياسي، ديد و بازديدهاي سياستمداران، رهبران جهادي و احزاب سياسي بيشتر شده و از احتمال تشکيل برخي ائتلاف‌ها سخن گفته مي‌شود. از جانب ديگر، تنش‌هاي قومي روز به روز افزايش مي‌يابد و نارضايتي از حکومت در ميان برخي طيف‌هاي سياسي بيشتر شده است.
حکمتيار در سخنراني‌هايش مشخصاَ از ايران نام برد و از آن کشور خواست تا از مداخله در امور افغانستان بپرهيزد. آقاي سعيدي مي‌گويد «احساس مي‌شود» که عربستان سعودي از آقاي حکمتيار حمايت مي‌کند و اين مساله تضاد بين ايران و عربستان در افغانستان را تشديد خواهد کرد.
اما آقاي خادم به اين باور است که احتمال برخورد نظامي زماني وجود دارد که امضا کنندگان موافقتنامه صلح، اين موافقتنامه را عملي نکنند. به باور او در صورتي که موافقنامه صلح عملي نشود، نه تنها صلح فعلي متلاشي مي‌شود؛ بلکه اميد به صلح در آينده نيز وجود نخواهد داشت. (دويچه وله)