در روستاهاي دوردست و دهات افغانستان بيشتر زنان در کنار پيشبرد کارهاي خانه صنايع دستي محلي و گران‌قيمت را نيز توليد مي‌کنند.
اما در بعضي از نقاط کشور، بانوان تجارت‌پيشه از نبود بازار فروش و نمايشگاه‌ها براي صنايع دستي شان شکايت کرده مي‌گويند که اگر براي عرضه‌ي فراورده‌هاي هنري شان بازاري وجود نداشته باشد، اقتصاد زنان کشور ضربه مي‌خورد و توليدات محلي و مهارت‌هاي دستي آنان نيز به فراموشي سپرده خواهد شد.
شماري از بانوان تجارت‌پيشه‌ي دايکندي همواره از کم‌توجهي دولت در راستاي صنايع دستي زنانِ اين ولايت شکايت مي‌کنند.
اين بانوان تجارت‌پيشه مي‌گويند که به دليل نبود بازار براي صنايع دستي زنانه و عدم حمايت مادي و معنوي حکومت، زنان دل‌سرد شده اند و برخي شان حتا از ادامه‌ي کارشان دست کشيده اند.
به باور آنان، صنايع دستي و فرآورده‌هاي هنري زنان در زنده‌نگه‌داشتن فرهنگ مردم بسيار مهم و ارزش‌مند است و موجوديت بازار براي صنايع دستي بانوان مي‌تواند که به رشد و معرفي فرهنگ بومي آنان کمک کند.
نجيبه غلامي، بانويي که به پيشه‌ي خامک‌دوزي و پيراهن‌هاي چرمه‌دوزي مهارت دارد، مي‌گويد که موجوديت بازار مشخص براي فروش محصولات هنري و صنايع دستي بانوان، سبب مي‌شود تا بانوان پيشه‌کار به ادامه‌ي کار در اين راستا دل‌گرمي پيدا کنند.
به گفته‌ي اين زنان تجارت‌پيشه، اگر از صنايع دستي محلي حمايت شود، کمکِ خوبي براي خودکفاييِ زنان از لحاظ اقتصادي صورت مي‌گيرد و در کنارِ آن از به‌فراموشي‌رفتنِ فرهنگ و هنرهاي دستي و بومي مردم دايکندي نيز پيش‌گيري مي‌شود.
خامک‌دوزي، پيراهن‌هاي چرمه‌دوزي، موره‌دوزي، کلاه‌هاي مخصوص،  و توليد محصولات هنريِ ديگري مانند گليم، قالين، برک و نمد از هنرهاي دستيِ هستند که بيشتر زنان روستاهاي کشور در کنار پيشبرد کارهاي خانه به تهيه‌ي آن‌ها مي‌پردازند.
از همين‌رو بانوان دايکندي نيز به دليل محيط به نسبت امنِ اين ولايت، دست به کار شده اند تا از يک‌سو در زنده‌سازيِ صنايع دستي بومي اين ولايت تلاش کنند و از سوي ديگر با کار در اين عرصه به بلندبردن اقتصاد خانواده‌هاي شان سهيم شوند.
راضيه حسيني، يکي از بانواني است که مي‌خواهد توسط هنر خامک‌دوزي‌اش، فرهنگ بوميِ فراموش شده‌ي جامعه‌ي خود را زنده کند.او مي‌گويد، مي‌خواهد با نوک سوزنش بر روي تکه‌هايي از رخت، هنر دستي‌اش را نقش کند و از اين طريق در زنده‌نگه‌نداشتنِ رسم و رواج‌هاي قديمي مردم دايکندي و هم‌چنان در بلندبردن اقتصاد خانواده‌اش کمکي انجام دهد.
اين بانوي تجارت‌پيشه با انتقاد از حکومت مي‌گويد که اداره‌ي محلي آنان را تشويق مادي و معنوي نمي‌کند و به هنر دستي شان نيز علاقه‌ي چنداني نشان نداده است.
بانو حسيني مي‌گويد که دولت بايد در ولايت دايکندي بازار صنايع دستي ايجاد کند تا بانوان پيشه‌کار بتوانند فرآورده‌هاي هنري و دستيِ شان را از آن‌جا به فروش رسانده و از همين‌راه به خودکفايي اقتصادي دست پيدا کنند.
اين‌ زنان به اين باوراند که اگر دولت و نهادهاي ديگري که در بخش حمايت از زنان کار مي‌کنند، دست بانوان کارآفرين و تجارت‌پيشه را بگيرند، از اين‌طريق اقتصاد خانواده‌ها و به‌ويژه زنان رو به بهبودي خواهد رفت.
در همين‌حال ذکيه رضايي، رييس امور زنان دايکندي نيز مي‌گويد که به دليل نبود مکان مناسب و مشخص براي صنايع دستي بانوان، آنان از ادامه‌ي کارهاي هنري و توليد صنايع دستيِ محلي دل‌سرد شده اند.
به گفته‌ي رييس اداره‌ي امور زنان دايکندي، اين رياست تنها کاري را که در اين بخش براي بانوان انجام داده، باغ زنانه‌ي اين ولايت را از بهرِ تشويق زنان تجارت‌پيشه، به باغ «شيرين هزاره» مسما کرده است.
«صنايع دستي نمايان‌گر فرهنگ و عرف و عنعناتي است که در يک جامعه وجود داشته است. اگر ما نتوانيم آن‌ها را حفظ کنيم، يک قسمت بزرگي از فرهنگ خود را از دست مي‌دهيم. به همان‌لحاظ ما باغ زنانه را به شيرين هزاره مسما کرديم و تنديس او را ساختيم که يک الگو براي صنايع دستي زنان باشد.»
از سويي هم علي شهرستاني، آمر اتاق هاي تجارت و صنايع دايکندي در گفت و گويي با روزنامه افغانستان مي‌گويد، نسبت به سال‌هاي گذشته فعاليت‌هاي زنان در عرصه‌ي توليدات صنايع دستي، حدود 2 درصد کاهش را نشان مي‌دهد.
بر بنياد آمار اداره‌ي تجارت و صنايع دايکندي، اکنون تنها 3 درصد از اعضاي خانواده‌ها به اين کار مشغول‌اند و تقريباً 3 درصد عوايد خانواده‌هاي اين ولايت را زنان پيشه‌کار تأمين مي‌کنند.
«حدوداً سه فيصد از اعضاي خانواده‌ها در اين کار مصروف هستند و نزديک به سه فيصد عوايد خانواده‌ها نيز از صنايع دستي زنان به دست مي‌آيد.»
باآن‌که اتاق تجارت و صنايع دايکندي نبود بازار و کم‌توجهي در اين بخش را به عنوان يک مشکل فراراه زنان تجارت‌پيشه مي‌پذيرد؛ اما اکنون مسوولان اين اداره از ايجاد يک فروشگاه دايمي براي صنايع دستي بانوان اين ولايت در سال پيشرو (1397) خبر مي‌دهد.
به گفتة آقاي شهرستاني، اتاق تجارت و صنايع در همآهنگي با ديگر اداره‌هاي مربوط، پلاني را ترتيب داده‌اند تا يک نمايش‌گاه دايمي براي بازاريابي و به فروش‌رساندن محصولات هنري زنان دايکندي زمينه‌سازي شود که زنان بتوانند از داشته‌هاي فرهنگي و هنريِ شان بهره‌ي خوبي ببرند.
با اين‌همه، بانوان تجارت‌پيشه در دايکندي اما مي ‌گويند، حکومت و مسؤلان محلي همواره براي ظرفيت‌سازي بانوان تعهد کرده اند؛ اما تاکنون به گونه‌ي جدي و عملي در اين بخش کاري انجام نشده و هنوز بانوان دايکندي با مشکلات زيادي روبه‌رو مي‌باشند.