نظرمحمد ۳۵ سال در شهر کابل رانندگی می‌کند. او را منتظر مسافر در یکی از جاده‌های شهر کابل یافتم. موتر او ۴۰ سال پیش وارد شهر کابل شده، اما می‌گوید که موترش هیج مشکلی ندارد. می‌گوید اداره راهنمایی و رانندگی شهر با موتر او مشکل ندارد. هر زمان که اداره راهنمایی رانندگان موتر او را معاینه فنی نموده در آن مشکلی پیدا نکرده‌است.
او معتقد است که هوا توسط موترها آلوده نمی‌شود، بلکه مشکل در سوخت‌هایی است که از خارج وارد می‌شود. می‌گوید که در افغانستان به دلیل نبود کنترل لازم بر فروشندگان سوخت، آنان سوخت نامرغوب به رانندگان می‌فروشند.
نظرمحمد تمام قطعات موترش را از ماشین گرفته تا رنگ و روغن عوض کرده و می‌گوید که اداره راهنمایی و رانندگی شهر با تمدید جواز تردد موتر او مشکل ندارد.
براساس اعلام اداره راهنمایی و رانندگی در کابل بیش از ۵۰۰ هزار موتر تردد دارند، در حالیکه به گفته مسئولان، این شهر برای ۳۰ هزار موتر ساخته شده‌است.
براساس اعلام مقام‌های افغانستان عبور و مرور این موتر‌ها ۳۶ درصد از آلودگی شهر کابل را سبب شده‌اند.
غلام محمد ملکیار، معاون فنی اداره حفاظت از محیط زیست افغانستان می‌گوید که ۸۵ درصد از موترهای شهرکابل، بیشتر از ۱۵سال عمر دارند و حدود ۶۰ درصد آنان باید از چرخه تردد خارج شوند.
ولی حکومت هیج برنامه‌ای عملی برای خارج کردن این موترها از چرخه فعالیت ندارد. خیلی از خانواده‌ها و رانندگانی همانند نظر محمد زندگی شان بستگی به چرخش چرخ این موترها دارد. در پایتختی که فاقد سیستم حمل و نقل عمومی است، چرخش چرخ این موترها هم سود است و هم ثواب.
حکومت افغانستان نیز می‌داند که توقف موترهای کهنه می‌تواند مشکلات اقتصادی زیادی را برای مردم این کشور ایجاد کند.
آقای ملکیار می‌گوید که تصمیم حکومت بر این است به صاحبان موترهای کهنه امتیازهای را بدهد که به موتر سابق آنان تعلق داشت، از پلیت موتر گرفته تا سایر شرایط..
او می‌گوید که حکومت تصمیم گرفته که همان شماره پلیت سابق را به موتر جدید، صاحبان موتر بدهد.
به گفته او در کنار آن کابینه دولت افغانستان تصویب کرده است که موترهای که مدت کارش بیشتر از ۱۰ سال باشد اجازه ورود به افغانستان را نداشته باشند. اما تایید می‌کند که موترهای کهنه از مرزهای باز افغانستان وارد این این کشورمی‌شوند.
سوخت‌های مصرفی در افغانستان بیشتر وارداتی است. اداره ملی محیط زیست افغانستان گفته‌های نظر محمد، رانند کهنه کار شهر کابل را تایید می‌کند که نظارت لازم بر واردات سوخت وجود ندارد.
به گفته آقای ملکیار سوخت‌هایی که از مرز رسمی وارد افغانستان می‌شود مشکلی ندارد، ولی ورود سوخت قاچاقچی نیز اندک نیست.
او می‌گوید که برای حل مشکل دولت از کیفیت سوخت‌های تمام تانک تیل های  داخل شهر نظارت می‌کند ولی نظارت کامل بر خورده فروشان سوخت که شمار آنان به بیشتر از سه هزار می‌رسد در سطح شهر ناممکن است.
به گفته معاون اداره محیط زیست مشکل دیگر استفاده از گاز CNG و LPG است که اولی در دمای کمتر از ۱۵ درجه به طور کامل نمی‌سوزد و دومی را می‌توان در دمای کمتر استفاده کرد. آقای ملکیار می‌گوید که در شهر کابل در زمستان نیز از گاز CNG استفاده می‌کنند که چرخه سوخت آن ناقص و باعث آلودگی هوا می‌شود.
او می‌گوید که گاز سوز کردن موترها نیز به دلیل نبود دانش فنی در کابل مشکلات زیادی را خلق کرده بوده از جمله انفجار آنها؛ اکنون دولت از شرکت‌های که در این زمینه کار می‌کند خواسته تا بعد از گاز سوز کردن موترها تا یک سال فعالیت آنها را ضمانت کنند.
براساس مطالعات انجام شده توسط دولت افغانستان و بانک توسعه آسیایی در هر دقیقه حدود ۲۴ وسیله نقلیه از خیابانهای پررفت و آمد کابل عبور می‌کنند
این بررسی نشان داده کودکانی که در۵۰ متری این جاده‌ها زندگی می‌کنند با آلرژی، سرفه و بیماری تنفسی دچار شده‌اند.
بزرگسالان نیز براساس این ارزیابی دچار ناهنجارهای بهداشتی شده‌اند که می‌توان به افزایش فشار خون اشاره کرد.‌(بی بی سی)