مرکز فرهنگی فرانسه در کابل پس از یک سال و سه ماه خاموشی دوباره درهایش را به روی هنرمندان و جوانان افغان باز کرد.
این مرکز که در ماه دسامبر سال ۲۰۱۴ میلادی تعطیل شده بود حالا بازسازی شده و با تدابیر ویژه امنیتی و تغییرات زیادی کارش را از سر گرفته است. تعطیلی این مرکز برمی‌گردد به حمله گروه طالبان که در آن یک نوجوان انتحاری خود را در میان تماشاچیان تئاتر منفجر کرد و دست کم دو نفر را کشت و بیست نفر را زخمی کرد.
انفجار ۲۰ میزان  سال ۱۳۹۳ خورشیدی در مرکز فرهنگی فرانسه را افغان‌های کابل فراموش نکرده‌اند. انفجار زمانی اتفاق افتاد که هنرمندان تئاتر "ازدر" می‌خواستند صحنه‌ای از نمایش انتحاری را تمثیل کنند، این نمایش " تپش قلب، سکوت پس از انفجار" نام داشت.
تالار مرکز فرهنگی فرانسه پر از تماشاچی بود. نمایش به لحظات حساس خود نزدیک شده بود، به لحظه‌ ‎ای که انفجار اتفاق می‌افتاد و اعضای تئاتر می‌خواستند تمثیل کنند که قربانیان پس از رویدادهای انتحاری چه وضعی دارند. در این لحظات صدای بلند دیگری شنیده شد.
هم تماشاچیان و هم بازیگران تئاتر غافل‌گیر شدند که شاید این صدا، بخشی از نمایش است و کارگردان خواسته برای واقعی جلوه دادن نمایش، انفجار پیش ‎بینی‌نشده‌ای را وارد برنامه کند. اما آن انفجار واقعی بود و در آن دست کم دو نفر کشته و بیست نفر دیگر زخمی شدند.
۱۵ ماه سکوت
در کنار تلفاتی که انفجار داشت، تبعات رویداد عمیق‌تر بود. مرکز فرهنگی فرانسه در کابل که محل تجمع فرهنگیان و جوانان پایتخت افغانستان و همچنین محل برگزاری مهمترین رویدادهای فرهنگی کشور بود تعطیل شد.
مرکز فرهنگی فرانسه مجتمعی از تالارهای نمایش فلم، تالار تئاتر و جشنواره، کلاس‌های زبان فرانسه، کتابخانه و کافه است. همه این بخش‌ها فعالیت‌های خود را دوباره از سر گرفته‌اند.
روز یکشنبه ۸ حمل، این مرکز دوباره شروع به کار کرد، با میزبانی جشنواره موسیقی‌های محلی دف از سوی مرکز رسانه‌ای دف ریکاردز. پس از ماه‌ها تاریکی، طنین طبل و تنبور و رنگ و نور بار دیگر روی صحنه رفت و حال و هوای پیش از آن انفجار برگشت.
جشنواره موسیقی دف، میزبان هنرمندان محلی هشت حوزه افغانستان بود. گروه موسیقی اوزبیکی، ترکمنی، بادغیسی، لوگری، هزارگی و هنرمندان بدخشان، جلال‌آباد و هرات، اولین هنرمندانی بودند که پس از این مدت روی صحنه مرکز فرهنگی فرانسه در کابل اجرا کردند.
رفیع بهروزیان، مدیر دف‌ ریکاردز و از سازماندهان جشنواره موسیقی محلی، می‌گوید که این جشنواره را برگزار کردند تا موسیقی سنتی افغانستان مجال خودنمایی پیدا کند. او می‌گوید که این جشنواره را با سختی‌هایی برگزار کردند چون به قول او حمایت دولت را نداشتند و موانع اجتماعی و امنیتی وجود داشته است.
رفیع بهروزیان و هارون نوری برای برگزاری این جشنواره سه ماه کار کردند. قرار بود گروه‌های موسیقی چهار کشور ایران، پاکستان، تاجیکستان و هند هم در این جشنواره حضور داشته باشند که به دلایل نگرانی‌های امنیتی این جشنواره در غیاب آنها برگزار شد.
حتی هنرمندان محلی هم با نگرانی‌هایی در این جشنواره شرکت کردند. بر خلاف گذشته‌ها، تالاری که همیشه بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ تماشاچی داشت در این جشنواره بیشتر کرسی‌هایش خالی بود.