عزیز از ولایت بامیان یکی از گروگان‌هایی است که در چهارم حوت سال ۱۳۹۳ در ولسوالی شاه جوی ولایت زابل توسط افراد مسلح ربوده شد. او که ۹ ما در اسارت بود در مصاحبه با بی‌بی‌سی از شرایط زندگی در اسارت سخن گفت.

او می‌گوید که نمی‌داند بسی را که روز ۴ حوت با آن سفر می‌کرد در کجا متوقف کردند، فقط متوجه شد که افراد مسلح او و گروهی دیگر از سرنشینان را به ولسوالی خاک افغان ولایت زابل منتقل کردند.

این گروگان که ۹ ماه در اسارت بوده، می‌گوید بعد از اینکه به اسارت افراد مسلح افتاد آنان تمام گروگانها را که عزیز نیز هنوز خود هم نمی‌داند که چند نفر بوده‌اند، با یک تونس و دو موتر نوع تویوتا جاداده در حالیکه حدود ۱۰ الی ۱۵ موتور سوار مسلح نیز این موترها را بدرقه می‌کردند.

عزیز که بعد از ۹ ماه شکنجه طاقت فرسا اکنون جان سالم بدر برده، می‌گوید بعد از ربوده شدن، از جاده کابل- قندهار ۵ الی ۶ ساعت سفر کردند تا به محل استقرار افراد مسلح رسیدند.

افرادی که آنها را گروگان گرفته بودند به زبان ازبکی صحبت می‌کردند ولی او و سایر همقطارانش فقط همان ساعتی را که در مسیر راه بوده‌اند توانستند چهره این افراد را ببیند. به گفته او همه ربایندگان ازبک بودند.

بعد از اینکه گروگانها به محل استقرار این نیروها رسیدند، افراد مسلح دیگری چشم، دست و پای آنها را بست و دستور داد تا صورتشان را به سمت دیوار محل نگهداری آنان بچرخانند و عزیز دیگر نتوانست صورت این افراد را ببیند.

به گفته این گروگان سابق، در طول اسارت، آنها در مکانهای مختلف نگهداری می شدند که بیشتر طویله‌ها بوده‌است.

عزیز می‌گوید در مدت ۹ ماه همه گروگان‌ها شکنجه شدند. آنان حق نداشتن که با گروگانهای هم بند خود حرف بزنند. چشمانشان بسته و دست و پایشان نیز در زنجیر بوده‌است. او می‌گوید که فقط در زمان غذا خوردن قادر به صحبت با همدیگر می‌شدند که آن نیز بسیار محدود بود.

در تمام مدت اسارت، ربایندگان بر تمام حرکات آنان نظارت می‌کرده و جزئی ترین حرکات آنان را تحت نظر داشته‌اند.

عزیز از شکنجه‌هایی که در این مدت دیده، سخن می‌گوید و توضیح می‌دهد که در این مدت آنها را چوب می‌زدند و وقتی بدنشان زیر چوب زخم و خونین می‌شد بر آن نمک می پاشیدند.

یاد آوری آن روزها باعث می‌شود گلویش را عقده بگیرد و می‌گوید بعضی از افراد مسلح حتی از شماری از گروگان‌ها می‌خواستند که به خواسته‌های جنسی آنان تن بدهند. به گفته او بی‌احترامی که در این مدت به آنان شده غیر قابل باور است و سختی‌های آن نیز غیر قابل تصور.

عزیز می‌گوید که خودش خبرندارد که شمار گروگان‌ها چند نفر بوده‌است. می‌گوید که مردم به ما گفته که شمار ما ۳۱ نفر بوده‌ که در چنین صورتی، ۵ نفر از گروگانها به گفته او کشته شده‌اند و از سرنوشت یک نفر نیز اطلاعی در دست نیست.

جانعلی که حدود ۵ ماه قبل توسط افراد گروه طالبان اسیر شده بود، روز سه شنبه ۱۹ عقرب درجمع هشت نفری بود که آزاد شد. او می‌گوید که این افراد در دست یک فرمانده ازبک به نام فرمانده اسد اسیر بودند.

او می‌گوید که در درگیری میان نیروهای گروه طالبان و داعش که چند روز قبل در این منطقه رخ داد، فرمانده اسد کشته شد و اسیران به دست گروه طالبان افتادند و طالبان نیز این افراد را به بزرگان محلی ولایت زابل تحویل دادند و آنان بعدا به ولسوالی جاغوری ولایت غزنی در جنوب افغانستان منتقل شدند.(بی بی سی)