اداره بازرسی عمومی آمریکا برای بازسازی افغانستان موسوم به سیگار در تازه ترین  گزارش خود اعلام کرد که بودجه‌ای که ایالات متحده از سال ۲۰۰۲ تا ۳۰ جنوری سال ۲۰۱۳ به افغانستان کمک کرد حدود یکصد و چهار میلیارد دالر بوده که بیش از بودجه طرح مارشال برای بازسازی ۱۶ کشور اروپای غربی بعد از جنگ جهانی دوم است.

براساس گزارش سیگار، آمریکا به ۱۶ کشور اروپایی برای اجرائی شدن طرح مارشال حدود سیزده میلیارد و ٣٠٠ میلیون دالر کمک کرده بود.

در گزارش جدید سیگار آمده که با محاسبه میزان کاهش ارزش پول در این مدت، ارزش یک دالر در سال ۱۹۵۰ با ده دالر در سال ۲۰۱۴ برابری می‌کند.

این گزارش افزوده که ارزش میزان کمکهای آمریکا به افغانستان، براساس ارزیابی‌های اقتصادی نیز با میزان کمکهای که در طرح مارشال به اروپا شده بود، مساوی است.

اداره بازرسی آمریکا برای بازسازی افغانستان افزوده است که کمک آمریکا به بریتانیا، یعنی دریافت کننده بیشترین کمک در چارچوب طرح مارشال، به سه میلیارد و ٣٠٠ میلیون دالر بالغ شد که ارزش امروز آن به بیست و چهار میلیارد و ٧٠٠ میلیون دالر می رسد. تنها در سال ٢٠١٤، آمریکا اندکی کمتر از یک چهارم این مبلغ را به افغانستان کمک کرد.

سیگار افزوده که تنها تفاوت بین طرح مارشال و کمک به بازسازی افغانستان این بوده که بودجه طرح مارشال برای ساختمان سازی، بازسازی ارتش و پولیس کشورهای اروپایی به مصرف نرسید ولی در افغانستان این طرحها اولویت داشتند.

این گزارش خاطر نشان کرده که تحلیلهای انجام شده برابری قدرت مالی این دو کمک اقتصادی آمریکا را نشان می‌دهد.

براساس این گزارش بیشتر این کمک‌ها در بخش تامین امنیت، ایجاد حکومتداری خوب و ایجاد تسهیلات در زمینه توسعه اقتصادی و اجتماعی در افغانستان هزینه شده است.

بر اساس یافته‌های این گزارش، مسایلی که باعث شکست مصارف این پولها شده نیز نبود سیستم شفاف حسابدهی، برنامه ریزی لازم، کمبود ساخت و ساز و سایر تهدیدهای امنیتی و جانی هستند.

جورج مارشال وزیر خارجه آمریکا در دوران ریاست جمهوری ترومن در ۱۹۴۸ بعد از ختم جنگ جهانی دوم پیشنهاد کرد که آمریکا برای بازگرداندن ثبات اقتصادی به اروپای بعد از جنگ و بازسازی اقتصاد رو به نابودی آنها، برنامه‎ چند جانبه‌ای را با موافقت دولتهای اروپایی تهیه و اجرا کند.

در سال ۱۹۴۸ نمایندگان ۱۶ دولت ( اتریش، انگلستان، ایتالیا، ایرلند، ایسلند، بلجیم، پرتگال، ترکیه، دنمارک، سویدن، سوئیس، فرانسه، لوکزامبورگ، ناروی، هالند، یونان) برای تشکیل کنفرانس همکاری اقتصادی اروپا در پاریس گردآمدند.

این کشورها سپس برنامه‎ای اقتصادی برای سالهای ۱۹۴۸_۱۹۵۲ ریختند که طرح بازسازی اروپا نام گرفت و پس از آن سازمان همکاری اقتصادی اروپا برای اجرای آن طرح بوجود آمد.

طرح مارشال یکی از طرحهای موفق طولانی مدت آمریکا در تاریخ سیاست خارجی این کشور قلمداد می شود.

عبدالهادی ارغندیوال، وزیر اقتصاد افغانستان در گفتگو با بی‌بی‌سی رقم ۱۰۴ میلیارد دالر را رد کرد و گفت که تاکنون ۷۳ میلیارد به افغانستان کمک شده که فقط ۱۸ درصد آن در اختیار دولت افغانستان قرار گرفته است.

او جامعه جهانی را زمینه ساز فساد در افغانستان دانسته و می‌گوید که تمام بودجه‌ای که از طریق دولت افغانستان به مصرف رسیده قابل حسابدهی است و در موارد که دولت افغانستان بر مصرف بودجه کنترل نداشته امکان حسابدهی بسیار سخت است.

آقایی ارغندیوال گفت که 82 درصد بودجه‌ای که خارج از بودجه ملی افغانستان توسط خود خارجیها به مصرف رسیده به معنی این است که دولت افغانستان کنترل بودجه‌ای آنرا نمی‌تواند و به همین دلیل بود که در کنفرانس توکیو کشور جاپان دولت افغانستان تاکید داشت که ۵۰ درصد از کمک‌ها از طریق دولت افغانستان و بودجه ملی این کشور مصرف شود.(بی بی سی)