یک نشست مشترک افغانستان، ترکمنستان و تاجکستان در مورد هماهنگی روی ایجاد پروژه خط آهن در عشق آباد برگزار شد.

 نماینده های هر سه کشور روی ساختن این پروژه و ایجاد سهولت های حمل و نقل گفتگو کردند.

 افغانستان یکی از محدود ترین کشور های منطقه و جهان است که کمترین خط ریل را دارد.

 شاید برای بسیاری ها دیدنی باشد که ریل را در خط میان حیرتان و شهر مزارشریف ببینند.

 کشور های همسایه افغانستان هزاران کیلومتر خط ریل دارند و افغانستان تنها هفتاد و پنج کیلومتر.

 حالا دو کشور همسایه افغانستان می خواهند تا کار های پروژه مشترک خط آهن میان سه کشور تسریع یابد.

 به همین منظور نشست نماینده های افغانستان، ترکمنستان و تاجکستان به روز پنجشنبه در عشق آباد برگزار شد تا هماهنگی ها در این مورد افزایش یابد.

 بر اساس یک اعلامیه در جریان گفتگو ها، هیئت های هر سه کشور روی به اجرا گذاشتن توافق در مورد ساختن این خط آهن با هم صحبت کردند.

 روسای جمهور افغانستان، ترکمنستان و تاجکستان، ماه جون پارسال روی کار احداث این پروژه به توافق رسیدند.

 گفته می شود که این پروژه، برای منافع ستراتیژیک، سیاسی و اقتصادی هر سه کشور مهم است و انتظار می رود در آینده چین، ایران و قرغزستان هم در آن سهم بگیرند.

بر اساس توافق نخست، قرار است نقطه آغاز این پروژه، منطقه اتا مراد ترکمنستان باشد که تا منطقه امام نظر که در نزدیکی سرحد آن کشور با افغانستان قرار دارد امتداد یابد.

 سپس از طریق بندر آقینه و اندخوی تا ولایت قندز برسد و از طریق شیرخان بندر به تاجکستان وصل شود.

 اما مقام های افغان گفته اند برای کاهش مصارف، امکان دارد که این خط آهن از طریق بلخ به تاجکستان امتداد یابد.

 خط ریل مشترک سه کشور، در واقع یک دهلیز حمل و نقل را در آسیای مرکزی ایجاد می کند و راه رسیدن کشور های این منطقه را به بحر هند، کوتاه تر می سازد.

 دسترسی کشور های آسیای میانه به بحر هند از طریق افغانستان، فاصله فعلی آنها برای رسیدن به بحیره بالتیک را نصف می سازد.

 علاوه بر خط آهن، چندین پروژه دیگر هم افغانستان و کشور های منطقه را با هم خیلی مرتبط می سازد.

انتقال گاز ترکمنستان از طریق افغانستان به هند و پاکستان که توافق روی آن صورت گرفته و حالا همه منتظر سرمایه گذاری استند.

 همچنان انتقال برق قرغیزستان و تاجکستان از طریق افغانستان به پاکستان که روی آن توافق شده است.

 افغانستان امیدوار است که برای ارتباط دادن کشور های جنوب آسیا با آسیای میانه، یک پل ارتباط باشد. چنین وضعیت نه تنها از لحاظ اقتصادی به نفع افغانستان است بلکه از نظر سیاسی و ستراتیژیک اهمیت فراوانی برای این کشور دارد.(رادیو آزادی)