يک نمايندۀ مردم ولايت ميدان وردگ در ولسى جرگه ميگويد که در سال جارى، ٥٩ فرد مُلکى در مسير اين ولايت با باميان، توسط مخالفان مسلح دولت به قتل رسيده اند؛ اما مسوولان محلى ميدان وردگ، اين رقم را مبالغه آميز ميخوانند.
ولسوالی جلریز ولایت میدان وردگ، یکی از شاهراه هايی است که مناطق مرکزى (بامیان، غور و دایکندی) را به کابل وصل میسازد؛ اما مردم ميگويند که این شاهراه در سال جارى به شدت ناامن گردیده، که منجر به تلفات و جراحات افراد ملکى شده است.

غلام حسین ناصری نمايندۀ مردم ولايت ميدان وردگ در ولسى جرگه ميگويد که در کمتر از هفت ماه گذشته، ٥٩ تن به شمول دو زن، در اين مسير کشته شده اند.

وى گفت که در اين مدت، ٢٥ تن مجروح گرديده و چهار تن ديگر هنوزهم لادرک هستند.

ناصرى علاوه کرد که این قربانيان، مسافرینی از ولسوالی های بهسود میدان وردگ و ولایات بامیان، دایکندی و غوربوده اند، که ازاین مسیر به کابل و بالعکس، عبور و مرور داشتند.

اين نمايندۀ مردم علاوه کرد که او این آمار را، از فامیل هايی به دست آورده که اعضاى خانوادۀ شان در این مسیر کشته شده و يا مجروح گرديده است.

به گفتۀ موصوف، این ناامنى ها از سه کیلومتری مرکز ولایت میدان وردگ، الی بازارجلریز در حدود بيست کیلومتری شمالغرب این ولایت، به صورت متداوم اتفاق افتاده است.

ناصری افزود که اکثر اين کشته شده گان، توسط طالبان از موتر پايين کرده شده، يا تيرباران و يا سربريده شده اند.

وی ادعا کرد که این قتل ها و سربریدن ها در نزدیکی پوسته های امنيتى که در جلريز ایجاد گرديده، انجام شده است.

اين نمايندۀ ولسى جرگه گفت: يکى از کسانى که سر بريده شده، غلام حسین فرزند غلام رضا باشنده قریۀ سیاه خاک جلريز بود، که در روز عید قربان، سرش بریده شده و بر سینه اش گذاشته شده بود.

قرار معلومات ناصرى، غلام حسين درپُل سوختۀ کابل، کراچی کیله فروشی داشت و میخواست شب عید، به خانه اش در منطقۀ سياه خاک برگردد، که با دوتن ازهمراهانش به قتل رسيد.

حدود دو ماه قبل، یک مسوول امنیتی بامیان که نخواست اسمش ذکرشود، گفته بود که در ولسوالی جلریز بیش از سی تن از ماموران دولتی و مردم عام، در سال جارى توسط طالبان به قتل رسیده و یا سربریده شده اند.

همچنان مسوولان محلى ميگويند که در ماه مبارک رمضان، هشت پولیس و کارمند امنیت ملی ولسوالی دایمیرداد ميدان وردگ، در ولسوالی جلریز به قتل رسيدند و چهار موتر کاماز که مواد سوخت ولسوالی های حصه اول و حصۀ دوم بهسود اين ولايت راحمل مینمودند، به آتش کشیده شدند.

شهروندان بامیان نیز از ناامنى شکايت داشته، ميگويند که از اين شاهراه، با ترس و هراس رفت و آمد ميکنند.

ولسوالی جلريز، شاهد انفجار ماین های کنارجاده نيز بوده که در بسیاری موارد، جان مسافرین و عابرين را ميگيرد.

عبدالاحمد باشندۀ ولسوالی پنجاب ولایت بامیان راننده ای که حدود دوماه پیش، موتر تونسش به اثر ماین ریموت کنترول در اين مسير تخریب شده، گفت که درآن رويداد، یک طفل کشته شد و خودش زخم برداشت.

همچنان در سالجارى، يک دختر جوان براثر انفجار ماين کنار سرک در اين مسير، جان باخت و دو زن مجروح گرديد. آنان باشنده هاى ولسوالى شيبر باميان بودند و در موتر تونس، از باميان به کابل ميرفتند.

اين راننده گفت: ما مسافرین، از وحشت طالب و ناامنی به شدت در تشويش استيم.

مردم از وجود دزدان مسلح، در مسير باميان- ميدان وردگ نيز شکايت ميکنند.

محمد اکبر محمدی ریيس اتاق تجارت بامیان گفت که دوهفته قبل ساعت 8 صبح، مردان مسلح که پوزهای شان پیچانده شده بود، سر راه موترها را در منطقۀ بند مامکی ولسوالی جلریز گرفته، مسافرین هفت موتر تونس و فلاينکوچ را تلاشی نموده و تمامی پول نقد، موبایل و دیگر اجناس قیمتی شانرا به یغما بردند.

وی افزود که سارقين بعد از تهديد کردن، ١٥ هزار افغانى، موبايل و ساعت او را نيز گرفتند.

محمدى ادعا کرد که در فاصلۀ يکصدمترى اين رويداد، پوستۀ پوليس موقعيت داشت؛ زمانى که آنها به پوسته شکايت کردند، پوليس گفت که قضيه را دنبال ميکنند؛ اما مسافرين ميگفتند که پوليس، از هراس از پوسته بيرون شده نمى تواند، چه رسد به اينکه به شکايت آنها رسيدگى نمايد. وی افزود: ابتدا ما فکر کردیم که طالبان اند؛ اما از رحمت خدا طالبان نبودند و دزدان بودند، که با تفنگچه و کلاشنکوف مسلح بودند.

این درحالى است که چندی پیش، داکتر حبیبه سرابی والی بامیان، در افتتاح قسمت دوم سرک کابل – بامیان؛ خطاب به محمد کریم خلیلی معاون ریيس جمهور وعبدالحلیم فدایی والی میدان وردگ گفته بود که ناامنی راههای منتهی به کابل، اختطاف و کشتار مسافرین بیگناه بامیان، برای مردم این ولایت غیرقابل تحمل شده است.

باميان علاوه بر ميدان وردگ، از طريق درۀ غوربند ولايت پروان نيز به کابل منتهى ميشود.

اما امنيت در ولسوالى هاى شينوارى و سياه گرد درۀ غوربند، خوب نبوده و در چند ماه گذشته رييس شوراى ولايتى باميان و چهار پوليس ولايت غور، توسط طالبان مسلح به قتل رسيده اند. در کنار آن تعدادى از موترهاى اکمالاتى آيساف نيز به آتش کشيده شده است.

گفتنى است که يکعده از ماموران دولتى و موسسات غيردولتى ميگويند که هردو مسير باميان منتهى به کابل، به علت موجوديت مخالفان مسلح دولت، ناامن بوده و اگر از اين راه ها به کابل بروند، کشته خواهند شد.

اين مشکل، تا حدى محسوس بوده که تعدادى از ماموران دولت و موسسات خارجى در بامیان که در کابل خانه دارند، از رفتن به آغوش خانواده هاى خود در ايام عيد قربان محروم شدند و برخی ديگر، با متقبل شدن مشکلات و مصرف زياد، از راه غور و هرات به کابل ميروند.