ولایت دایکندی اگر لقب دیگری نیز داشته باشد، آن ولایت فراموش شده، بی صدا و بی تصویر است. در تمام این ولایت حتی یک کیلومتر سرک دیده نمی شود که به آن سرک درجه دو و سه نامیده شود، یک مترجاده ی پخته در اینجا وجود ندارد، موتر در داخل بازار نیلی مرکز دایکندی، بدون کمک راه رفته نمی تواند.

باشندگان مرکز ولایت دایکندی، شب ها خانه های شان را باچراغ موشک و ارکین روشن می سازند، چون در شهر نیلی برق دولتی وجود ندارد.
دسترسی به آب آشامیدنی صحی تا هنوز برای مردم یک رؤیا پنداشته می شود،ازکانال های آب رسانی و توسعه ی زراعتی نیز کدام خبری نیست . در تمام شهر نیلی فقط یک حمام 5 اطاقه عمومی که از مشتریانش 80 افغانی می گیرد وجود دارد.

مردم در بعضی ولسوالی های این ولایت وقتی مریض می شوند، دوای شان را از بقال و دست فروشان خریداری می کنند، آنان می گویند برای همه زنان دایکندی فقط یک داکتر ایم دی زن، وجود دارد.
مردم دایکندی، این ولایت را ولایت اندر( ناتنی ) افغانستان نامیده اند، چون گفته می شود که این ولایت از نظر تخصیصیه، و بودجه انکشافی در میان دیگر ولایت های افغانستان ولایت اندر یا ولایت ناتنی به حساب می آید. آنان می گویند: در طول 10 سال گذشته که میلیارد ها دالر کمک های جامعه جهانی جهت باز سازی افغانستان در این کشور واریز شده است، کدام تغییرات مشهود در چهره ی نیلی مرکز این ولایت به وجود نیامده است.
عبدالله حکمت، رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت دایکندی در این مورد به خبرگزاری بست باستان گفت: در مرکزاین ولایت حتی جای برای 10 مهمان در یک شب وجود ندارد .

وی علاوه نمود: نبود ماستر پلان شهری در این ولایت سبب شده است، یک هوتلی که بتواند در یک شب از10 مهمان پذیرایی کند اعمارنگردد .
علیداد رضایی یکی از باشندگان شهرنیلی می گوید: باوجودی که 7 سال از تأسیس این ولایت می گذرد؛ تاهنوز یک حلقه چاه آب، در بازار نیلی از طرف دولت حفرنشده است .
وی می افزاید: در بازارنیلی که حدود 2500 سرای، سماوار و دکان فعال اند، یک سطل زباله دانی که ازطرف شهرداری نصب شده باشد، وجود ندارد .
از این که هیچ تغییر اساسی در چهره ی شهرنیلی و ولسوالی های این ولایت به وجود نیامده است.

مراد صداقت یکی از بازاریان شهر نیلی دولت و نهاد های جامعه مدنی را در این ولایت متهم به بی مسئولیتی نموده چنین می گوید: در این ولایت هیچ کسی پاسخگو ومسئولیت پذیر نیست، نه دولت، نه جامعه مدنی و نه رسانه ها. این ولایت گنگی گنگ است هیچ صدای از کسی بلند نمی شود، هیچ تصویری که نمای شهر را داشته باشد در این جا به چشم نمی خورد.

از صمد فایق، رئیس دفترکمیسیون مستقل حقوق بشر ولایت دایکندی پرسیدم، که آیا ساخت و ساز و انکشافات ولایت دایکندی با دیگر ولایات افغانستان چقدر متوازن بوده است؟
فایق در مورد گفت: در ولایتی که تا هنوز به اثر نداشتن تخصیصیه، ادارات دولتی نتوانسته اند برای شان دفاتر بسازند، مردم شهر شب ها از ارکین استفاده می کنند، مریض توسط بقال معالجه می شود، سرک نیست، زراعت و مالداری همانند 30 سال پیش جریان دارد، این ولایت حتی بابعضی از ولسوالی های بعضی از ولایت های دیگر قابل مقایسه نیست. داکترمحمد رجاء، مدیرمسئول رادیو صدای نیلی می گوید: با وجودی که این ولایت همیشه از امنیت خوبی برخورداربوده ولی هیچ گونه ساخت و سازی در آن صورت نگرفته است.