صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

یکشنبه ۹ ثور ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

شدت گرفتن جنگ و نگرانی‌ها از امنیت آثار تاریخی کشور

شدت گرفتن جنگ و نگرانی‌ها از امنیت آثار تاریخی کشور

افغانستان ما: با شدت گرفتن جنگ و درگیریهای شدید بین نیروهای امنیتی و گروه طالبان، وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور نسبت به تخریب و دستبرد به آثار تاریخی کشور ابراز نگرانی کرد.
محمد طاهر زهیر سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ روز چهارشنبه 2 سرطان در یک نشست مطبوعاتی از مردم خواسته است تا در حفظ و نگهداری مناطق تاریخی همکاری کنند و نگذارند که گروههای مافیا و قاچاقچیان آثار باستانی به این آثار دستبرد بزنند.
سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ در این نشست گفته است: «با دست به دست شدن ولسوالیها یک مقدار نگرانی در قسمت میراثهای فرهنگی و آبدات تاریخی وجود دارد. ما از طریق این تربیون از تمام مردم عزتمند افغانستان در سراسر این کشور و به خصوص در ساحات ناامن میخواهیم تا ما را همکاری کنند.»
آقای زهیر یادآوری کرده که گروههای مافیایی و قاچاقیان در کمین اند تا از وضعیت پیش آمده برای دستبرد آثارهای باستانی در این کشور استفاده کنند.
سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ همچنین گفته است که تجربه در ۴۰ سال گذشته نشان داده که همزمان با تشدید جنگ در کشور، گروههای مافیایی برای تخریب آبدات و دستبرد آثارهای تاریخی فعالتر میشوند.
در همین حال فعالان مدنی در غور نیز از افتادن کنترل مناطق اطراف منار جام به دست طالبان ابراز نگرانی کرده اند.
فعالان مدنی غور اعلام کرده اند که مناطق اطراف و خود منار تاریخی ولایت غور به دست طالبان افتاده است.
این فعالان با ابراز نگرانی شدید از سازمان ملل خواسته اند تا برای حفظ منار جام و ساحات آن، با تمام طرفهای درگیر گفتگو کند.
به باور آنان اکنون که مناطق اطراف منار جام و خود منار، تحت کنترل طالبان قرار گرفته هرگونه آسیب رسیدن به آن و دست برد به ساحات آن، مسئولیتش به دوش طالبان است. منار جام در مناطق کوهستانی ولایت غور در ۶۲ کیلومتری منطقه «شهرک» در روستای موسوم به «جام»، محلی که رودخانه جام از جنوب به طرف شمال به رودخانه خروشان «هریرود» جریان دارد و در زاویه تلاقی این دو رودخانه قرار دارد.
بر اساس کتیبهای که روی منار حک شده است، منار جام در سالهای ۱۱۹۴/۱۱۹۵ میلادی ساخته شده و ۶۵ متر ارتفاع دارد.  همچنین بر اساس بعضی از نقاشیها و شواهد، یک مسجد نیز در این مکان موقعیت داشته است که از این مسجد بقایایی دیده نمیشود.
در سال ۲۰۰۲ مرکز حفظ میراث جهانی یونسکو خواستار ثبت این منار در فهرست میراث فرهنگی جهان شد. این بنا بعد از قطب منار در دهلی نو هندوستان بلندترین مناره خشتی جهان است.