کتاب‌فروشی افسانه‌ای شکسپیر و شرکا و بنیان‌گذارش سیلویا بیچ در اوایل سده پیش، کاشفان و حامیان مهم‌ترین نویسندگان مدرن در تاریخ ادبیات بودند. او کتا‌ب‌فروشی‌اش را حدود صد سال پیش در پاریس گشود.
بیچ می‌نویسد: «معشوق‌های من آدرین مونیه، جیمز جویس و نیز شکسپیر و شرکا بودند.‌ « او و مونیه شریک زندگی و کارش- که کتاب‌فروشی‌اش به نام خانه دوستداران کتاب، پاتوق شخصیت‌های پیشروی ادبیات فرانسه بود- همراه با هم با دو نسل از نویسندگان امریکایی، انگلیسی- ایرلندی و نیز فرانسوی دوستی پیوستند و به بالیدن‌شان کمک کردند.
از این نویسندگان می‌توان از آندره ژید، پل والری، تی اس الیوت، ازرا پاوند، ارنست همینگوی و البته جیمز جویس نام برد. شکسپیر و شرکا نخستین کتاب‌فروشی آثار ادبیات انگلیسی بود که این کتاب‌ها را کرایه هم می‌داد.  این کتاب‌فروشی برای جماعت بی‌چیز بازمانده از جنگ جهانی که پول چندانی برای خرید کتاب نداشتند، دسترسی به ادبیات انگلیسی- آمریکایی را به طرزی بی‌سابقه‌ فراهم کرد. افزون‌ بر‌ این شکسپیر و شرکا محل اصلی توزیع مجله‌های آوانگارد ادبی-هنری مشهور به نشریات کوچک بود، که آثار برخی از مهم‌ترین شاعران، رمان‌نویسان و منتقدان در دهه‌های اول قرن بیستم برای نخستین بار در آن‌ها منتشر می‌شد.  از این میان می‌توان به ایگواست به سردبیری هریت ویور اشاره کرد که اولین نشریه‌ای بود که اثری از جیمز جویس در آن به چاپ رسید.
کری والش ویراستار نامه‌های سیلویا بیچ می‌گوید: « آثار نویسندگان مدرن اغلب بغرنج و متمایز تصور می‌شود، اما بیچ هرگز این تلقی را نپذیرفت.»  ارج‌گذاری‌اش به ادبیات و نیز منش حمایت‌گرش سبب شد که مراجعانش بدون آن که مجبور باشند چیزی بخرند، بتوانند ساعت‌ها در کتاب‌فروشی‌اش بگردند و کتاب بخوانند. همین ویژگی سیل نویسندگان انگلیسی-ایرلندی و نیز امریکایی را، که پاریس بین دو جنگ آن‌ها را به خود جذب کرده بود، به کتاب‌فروشی‌اش سرازیر کرد.
ازرا پاوند که خودش را کاشف استعدادهای جدید می‌دانست، بیچ را تشویق کرد که علاقه‌اش به نشریات کوچک آوانگارد را جدی بگیرد جیمز جویس به همراه حامی دوآتشه‌اش ازرا پاوند در تابستان ۱۹۲۰ از راه رسید و از پی‌اش تی‌ اس الیوت و ویندم لوئیس هم آمدند.
گرچه بعضی نویسندگان بیش از دیگران در این کتاب‌فروشی وقت می‌گذراندند، برای بسیاری‌شان این مکان محل دیدار و مطالعه و نیز اداره پست و صرافی برای تبدیل پول به شمار می‌آمد. البته شکسپیر و شرکا بیش از همه با نام جیمز جویس شناخته شده است. نشریه یو‌اس لیتل ریویو، که اولیس جویس را بخش بخش منتشر می‌کرد، به اتهام هرزه‌نگاری دادگاهی شد و آن را از انتشار قسمت‌های دیگر این اثر منع کردند.
در این زمان بیچ قدم پیش نهاد و پیشنهاد کرد که کل رمان را خودش منتشر کند. والش توضیح می‌دهد: « او یک موقعیت حرفه‌ای پیش روی خود می‌دید. اولیس را می‌شناخت و معتقد بود که انتشار این اثر هم برای کتاب‌فروشی او و هم برای باقی دنیا اتفاقی فوق‌العاده خواهد بود.» البته احتمالا بیچ دقیقا نمی‌دانست که این کار او را با چه مسائلی درگیر خواهد کرد. در جریان انتشار این اثر بیچ در نهایت ناچار شد کمک مالی گرد آورد، حروف‌چین به کار گیرد، نمونه‌ها را غلط‌گیری کند، به رفع و رجوع مشکلات خانوادگی جویس بپردازد و چاپخانه موریس دارانتیه را متقاعد کند که بارها و بارها بخش‌هایی به دستنوشته رمان اضافه شود. چاپ اولیس برای جویس، بیچ و شکسپیر و شرکا شهرت در پی داشت، اما در جریان انتشارش کتاب‌فروشی کمابیش به زانو درآمد. یکی از دلایلش این بود که جویس عادت داشت هر گاه دلش می‌خواست از صندوق مقداری پیش‌پرداخت بردارد.