۷ دسامبر ۱۵۹۸؛ ۴۲۱ سال پيش در چنين روزی جان لورِنسو بِرنينی در ناپل جنوب ايتاليا زاده شد.
شهر رم هنوز پر از يادمان‌های اوست.
پدر جان لورنسو برنينی Gian Lorenzo Bernini پيكرتراش بود و به رسم روزگار فرزندش را هم در اين كار آموزش داد.
هشت ساله بود كه با خانواده به رم رفت چون پدرش از پاپ وفت كار ساخت چند پيكر و آرامگاهش را خواسته بود.
او نوجوان بود كه پيكر لورِنس مقدس را ساخت كه از قربانيان سرشناس مسيحيت و زنده در آتش سوخته بود.
دقت كارش چنان بود كه از همان زمان پاپ‌ها پيوسته از او پشتيبانی می‌كردند.
ويژگی برجسته كار او بازتاب حركت در پيكرهای سنگی بود. بيننده گويی شعله‌های آتش را مي‌بيند كه لورنس را در آن انداخته‌اند.
به گواه كارشناسان تنديس‌سازی و پيكرتراشی او با اين ويژگی انقلابی در سبک باروک پديد آورد.
ويژگی ديگر كار او ساخت تنديس‌هايی به اندازه مدل‌هایش بود و از آنجا كه تنديس‌هايش حالات و حركات را هم نشان می‌دادند، آثارش تا به امروز از اهميت بسيار برخوردارند.
او افزون بر پيكرتراشی چندين بنا مانند موزه «بِلا بورگِزه»، كاخ و چند كليسا در واتيكان و رم ساخته كه هم اكنون از ديدنی‌های بی‌مانند اين شهر هستند.
۴۰ ساله بود كه برادرش را با يک ميله آهنين سخت زخمی كرد چون دريافته بود كه با معشوقه اش ارتباط گرفته است. با اينكه در دادگاه محكومش كردند اما پاپ وقت به سبب حرمت به هنر او حكم بخشايش ويژه ای صادر كرد و جريمه گزاف نقدی او را پرداخت.
۶۷ ساله بود كه برخورد شديدی ميان واتيكان و فرانسه پديد آمد و در پی آن پادشاه وقت فرانسه او را با خود به پاريس برد تا موزه لوور را نوسازی كند.
رفتار او باعث شد كه بيش از شش ماه در آنجا تاب نياورد و به ميهنش بازگردد به ويژه كه پاپ‌های وقت همه با رفتار پرخاشگرانه او می‌ساختند و او را به خاطر هنر بی‌مانندش می‌بخشيدند. 
جان لورنسو برنينی در ۸۱ سالگی در پايتخت ايتاليا درگذشت.