تاکنون بیش از دوصد ظرف سفالی ساخته شده در انستیوت فیروزکوه در کابل - که از لحاظ تاریخی با ارزش هستند - در موزیم‌های شماری از کشورهای آسیایی، اروپایی و امریکایی به نمایش گذاشته شده‌اند.
تصویر بندانگشتی
ظرف‌های سفالی ساخته شده در انستیتوت فیروزکوه، در موزیم‌های امریکا، بریتانیا و قطر  به نمایش و فروش گذاشته می‌شوند.
یکی از آموزگاران کارگاه سفال سازی این نهاد، می‌گوید که به علت گران بودن مواد کارگرفته شده در ساخت ظرف‌‎های سفالی، این ظرف‌ها در بیرون از کشور بیشتر فروخته می‌شوند.
او می‌افزاید که تاکنون بیش از دوصد ظرف سفالی ساخته شده در انستیوت فیروزکوه در کابل - که از لحاظ تاریخی با ارزش هستند - در موزیم‌های شماری از کشورهای آسیایی، اروپایی و امریکایی به نمایش گذاشته شده‌اند.
شاه پور فیضی که در این نهاد به عنوان سفال گر کار می ‎کند، می‌گوید که خاک رس لوگر، گل سفیده پروان و خاک معمولی استالف سه گونه خاک‌هایی اند که باهم یکجا می‌شوند و از گل آن برای ساخت ظرف های سفالی در این کارگاه کار گرفته می‌شوند: «سرایی ساخته می‌توانیم، گیلاس، بشقاب و انواع گونه گون ظرف ها.»
ظرفی که در این کارگاه ساخته می‌شود، یک هزار درجه سانتی گراد حرارت نیاز دارد تا پس از پنج ساعت برای مرحله بعدی که رنگ آمیزی است آماده شود.  پس از رنگ آمیزی نیز این ظرف ها پنج ساعت حرارت یک هزار و یک صد درجه سانتی گراد نیاز دارند تا آماده کارگیری شوند.
عبدالمتین ملک زاده، آموزگار سفال سازی در این نهاد می‌گوید: «رنگی را که ما کار می‌گیریم یک رنگ صد در صد طبیعی است. آن رنگ از یک بته‌یی است اشقار بته یاد می‌شود که از ولایت بلخ به دست می‌آید.»
الینا سادات، مسؤول بخش بازاریابی کارگاه سفال انسیتوت فییروز کوه می‌گوید که تمامی سفارش‌های که دریافت می‌کنند از بیرون کشور هستند: «بخشی از تولیدات ما در یک موزیمی در لندن است و بخشی از آن نیز در موزیمی در امریکا به نمایش گذاشته شده‌اند.»
این کارگاه، با امکاناتی که در اختیار دارد، ظرف‌هایی می‌سازد که ساده‌اند و قرار است به تازگی ده ماشین برقی برای این کارگاه خریداری شود.
دانش‌جویان بخش سفال‌سازی دانشکده هنرهای دانشگاه کابل نیز در کارگاه انستیتوت فیروزکوه می‌آیند و بخش عملی کارهای‌شان را در این کارگاه انجام می‌دهند؛ چون امکانات برای آنان در این کارگاه فراهم است.