صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

شنبه ۸ ثور ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

نقد و بررسی فلم «جومانجی: به جنگل خوش آمدید»

 نقد و بررسی فلم «جومانجی: به جنگل خوش آمدید»

هر ساله و هنگام به روی پرده رفتن فلم های دنباله دار شاهد شگفتی های خوشایند و بعضاً نیز ناخوشایند هستیم. می توانیم «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) را جزو گروه اول به شمار بیاوریم. «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) که یک پیشرفت بزرگ به نسبت نسخه اصلی که در سال 1995 عرضه شده بود محسوب می شود، دنباله ای خنده دار با اجراهایی بامزه و برداشت عجیب و غریبی از بازی های ویدئویی دهه 1990 است که در هیچ یک از لحظات فلم خود را جدا نمی گیرد. «راک» همچنان مشغول نشان دادن عضلات و شخصیت کاریزماتیک خود است، «کوین هارت» کمدی ای را اجرا می کند که در آن تخصص دارد و «کارن گیلان» نیز به سبک «بیوه سیاه» فلم های «انتقام جویان»(Avengers ) خوی مبارزه دارد. اما ستاره اصلی بی شک «جَک بلک» است؛ شخصیت او که یک کاشف بیابان گرد است نه تنها بامزه بودن خود را در تمام لحظات حفظ می کند بلکه هنر بازیگری وی را نیز کاملاً نمایان می کند.
ارجاع به «گانز ان روز»(1) را اگر نادیده بگیریم، «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) دقیقا در همان جایی آغاز می شود که فلم قبلی پایان یافته بود یعنی صحنه ای که در آن بازی تخته ای مشکل ساز داستان ما داخل شن های یک بیابان ناشناخته به صورت نیمه دفن شده است. بعد از اینکه فردی این جعبه را پیدا می کند، آن را برای فرزندش یعنی «الکس وِریک»(میسون گاسیونه) به خانه می آورد اما «الکس» از بازی کردن با آن خودداری می کند. هر چه نباشد سال 1996 است و دیگر کسی تخته بازی نمی کند. او به بازی های رایانه ای علاقه دارد. به نظر می رسد که «جومانجی» متوجه این موضوع می شود و به همین دلیل خود را به یک کنسول بازی کارتریجی شبیه به کنسول های قدیمی «نینتندو» تبدیل می کند. «الکس» که تحریک شده، شروع به بازی کردن با این کنسول می کند اما به زودی متوجه می شود که شاید بهتر بود هیچ وقت این کار را نمی کرد.
20 سال به جلوتر می رویم. چهار دانش آموز مختلف لیسه یعنی «اسپنسر گیلپین» نابغه، بازیکن فوتبال «فریج جانسون»، «بتانی واکر» دختر جذاب مکتب و در نهایت «مارتا کاپلی» موش صفت مشغول تمیز کردن زیر زمین به عنوان جریمه و بخشی از مدت بازداشت خود هستند. آن ها بازی «جومانجی» را در آن زیرزمین پیدا می کنند و به عنوان راهی برای کشتن وقت شروع به بازی می کنند. همانند «الکس» آن ها به داخل دنیای بازی کشیده می شوند، جایی که تبدیل به شخصیت هایی که برای بازی برگزیده بودند می شوند. «اسپنسر» تبدیل به باستان شناس عضلانی«اسمالدر بریواستون» میشود(دوین جانسون)، «فریج» به عنوان نفر کناری «اسمالدر»، 2 فوت از قد خود را از دست می دهد و تبدیل به «موس فینبار»(کوین هارت) می شود. «مارتا» بلندتر از قبل شده و تبدیل به «روبی روندهوس»(کارن گیلان) جذاب می شود و «بتانی» بیچاره نیز از یک دختره مو فرفری بلوند تبدیل به یک مرد میان سال، یعنی پروفسور «شلی اوبرون»(جک بلک) می شود.
زیاد طول نمی کشد تا شخصیت ها متوجه می شوند که در حال بازی کردن «جومانجی» هستند و تعداد شانس ها و فرصت هایی که دارند قبل از اینکه بازی به پایان برسد محدود است و البته برنده شدن نیز نیازمند پیشرفت در مرحله هایی بسیار سخت، حل کردن پازل هایی دشوار و در نهایت رو به رو شدن با غول آخر داستان است! شخصیت اصلی نهایی و منفی بازی، «وان پلت» خبیث(با بازی «بابی کاناول»)، تنها شخصیتی که از فلم اصلی در این نسخه نیز حضور دارد(گرچه توسط بازیگر متفاوتی بازی شده است). «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) به دلیل بهره گیری از سبک بازی های شبیه به کنسول SNES «نینتندو» محدودیت ها و حقه های جالب دارد، از جمله آن ها می توان به دیالوگ ها یا تصاویر تشریح شده جالبی که بعضا می بینیم، محدودیت تعداد دفعات تعامل شخصیت ها با بازی و قدرت ها و نقطه ضعف های عجیب و غریب شخصیت ها اشاره کرد. از آن جایی که تمامی شخصیت ها در ابتدای شروع بازی 3 ظرفیت زندگی دارند، در طول داستان هر کدام از آن ها حداقل یک بار خواهند مرد که لحظات بسیار جالبی را خلق می کند.
فلم «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) اصلی ایده بسیار خلاقانه ای داشت که متاسفانه با اجرای بدی همراه شده بود و در نهایت نیز اثر خوبی از آب در نیامد. «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) بسیار از اشتباهات نسخه قبلی خود را اصلاح می کند و بیننده را با دو ساعتی بسیار سرگرم کننده تر از فلم اصلی مواجه می کند. باید کارگردان این فلم یعنی آقای «جیک کاسدان» را به دلیل اینکه توانسته تمام لحظات فلم را با تحرک همراه کرده و از هر عاملی بهترین بهره ممکن را بگیرد تحسین کرد. فلم در لحظات ابتدایی خود کمی از کندی رنج می برد اما به هر حال 15 دقیقه ابتدایی در دنیای واقعی برای شناساندن شخصیت ها به ما و پرداخت آن ها و نشان دادن تضادهایشان با شخصیت هایی که در ادامه فلم خواهند داشت، نه تنها ضروری بلکه جالب نیز هست.
بخشی از جذابیت «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) به دلیل این است که در آن می بینیم که بازیگرها شخصیت هایی را ایفای نقش می کنند که به هیچ وجه به آن ها نمی خورد و سنخیتی ندارد. این مسئله علی الخصوص درباره «دوین جانسون» و «جک بلک» صحت دارد که نقش هایی را بازی می کنند که به آن ها شباهتی ندارد. تصویری که «جک بلک» به عنوان یک مرد از یک دختر ارائه می کند بسیار جالب و خنده دار است و جانسون نیز تصویری عضلانی از پسری با اعتماد به نفس پایین را به خوبی به نمایش می گذارد. فضا و اتمسفری که بین بازیگران وجود دارد به وضوح قابل مشاهده است و این فضا خود را هنگامی به رخ می کشد که در آخر فلم به دنیای واقعی بازمی گردیم.
هنگامی که فلم «جومانجی»(Jumanji ) در ابتدا عرضه شد، چیزی که اکثر مردم درباره آن حرف می زدند جلوه های ویژه آن بود. زمانی که هنوز اوایل دوران جلوه های ویژه کمپیوتری بود، این فلم به عنوان نقطه عطفی در این حوزه محسوب می شد. جلوه های ویژه در این فلم مفید تر هستند چرا که کمتر بر روی زرق و برق ظاهری تمرکز دارند. حیوانات در «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) قابل باورتر هستند چرا که دیگر هدف نهایی فلم آن حیوانات تعریف نشده است. به همین صورت، لحظات اکشن نیز تاثیرگذار هستند چون که از المان ها و عناصر استاندارد بازی های رایانه ای بهره می برند و هیچ وقت زیاد از حد به درازا نمی کشند.
«جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) با توجه به اینکه فقط یک هفته پس از عرضه «آخرین جدای»(The Last Jedi ) به روی پرده سینماها می رود بسیار بد شانس است و البته انتظار داشتن تعداد تماشاگر یکسان نیز احمقانه است. پیشنهاد می کنم که دیدن «آخرین جدای»(The Last Jedi ) را فدای «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) نکنید. درست است که آخرین جدای و سری «جنگ ستارگان»(Star Wars ) در کل فرنچایز بسیار بزرگ تری هستند اما من می توانم این را بگویم که «جومانجی:به جنگل خوش آمدید»(Jumanji: Welcome to the Jungle ) فلم بسیار مفرح تری از «آخرین جدای»(The Last Jedi ) است. در آخر می توانم بگویم که به هنگام تماشای این فلم لحظات خوبی داشتم، فلمی که من را به یاد ماجراجویی های «مهاجمین مقبره گمشده»(Raiders of the Lost Ark ) انداخت.