صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

از میان بهترین بازیگران ۲۰۱۷ چه کسی اسکار را به خانه می‌برد؟

 از میان بهترین  بازیگران ۲۰۱۷ چه کسی اسکار را به خانه  می‌برد؟

گری اولدمن، تیموتی شالامت، دانیل دی لوییس، جیک جیلنهال، تام هنکس و... از جمله بهترین بازیگران مرد سال ۲۰۱۷ هستند که بیشترین شانس را برای بردن جایزه اسکار ۲۰۱۸ دارند، در میان بازیگران زن نیز، فرانسیس مک دورمند، جسیکا چستین، مارگوت رابی، اما استون و ... در صدر بهترین بازیگران زن سال و شانس های اسکار قرار دارند.
برای اولین بار امسال به خاطر بازی های شگرف بازیگران زن نقش اول، بسیار مشکل است که بتوان از بین همه آن ها، پنج نامزد جایزه اسکار ۲۰۱۷ را انتخاب کرد. واقعاً بازی نقش چه شخصیت هایی، از زنان یاغی گرفته تا قانون شکن ها و یا شجاع دلها… خوبست به لیست بهترین ها در این رشته توجه کنید:
فرانسیس مک دورمند- Frances Mc Dormand
 پیشتاز همه بازیگران امسال این بازیگر باسابقه است به لحاظ بازی درخشانی که در فلم «سه بیلبورد خارج ابینگ، میسوری» انجام داده است. به نقش «میلدرد» مادری داغدار که به خاطر قتل دخترش چنان برآشفته شده که به انتقام برمی خیزد. مک دورمند با این نقش تأثیرگذار تماشاگران را به گریه وامی دارد.
 نویسنده و کارگردان مارتین مک دونا شخصیت «میلدرد» را برای این بازیگر در ذهن خود نگاشته است. مک دورمند به جهت بازی در «فارگو» در سال ۱۹۸۷ نخستین اسکار را به دست آورد.
  جسیکا چستین- Jessica Chastain
 این بازیگر هم با تجسم شخصیتی به اسم «مالی بلوم»- که زمانی اسکی باز توانایی در المپیک بود- در فلمی با عنوان «بازی مالی» و تحت نظر کارگردانی چون آیرن سورکین (در اولین کارش در مقام فلمساز) توانسته بازی چشم گیری ارایه دهد.
 جسیکا در این فلم نقش قماربازی را دارد که در یک مسابقه بزرگ پوکر در لس آنجلس نفس ها را در سینه حبس میکند. ادریس البا در قالب وکیل او ظاهر میگردد.
مارگوت رابی- Margot Robbie
 در فلم «من، تونیا» به نقش اسکیت باز، شخصیتی پیچیده و بغرنج را ترسیم می سازد. او «تونیا هاردینگ» است که با یک بازی درخشان خواهد توانست برای نخستین بار خود را به جمع نامزدها برساند. رابی تا قبل از این فلم هرگز موفقیتی دراماتیک در اجرای نقش به دست نیاورده بود (او را در تخیلی «جوخه انتحاری» دیده بودید).
اما استون- Emma Stone
برنده اسکار بهترین بازیگر امسال (برای بازی در فلم «لالالند») مجدداً در این فلم مربوط به مسابقه تنیس، نقشی حساس را به عهده گرفته است. او در فلم «نبرد جنسیتها» در قالب بازیکن تنیس بیلی جین کینگ ظاهر می شود که ۴۴ سال پیش با بابی ریگز (استیو کرل) مسابقه ای تاریخی یک زن و مرد را به نمایش میگذاشت.
سالی هاکینز- Sally Hawkins
 بدون کلمه ای گفت و شنود در اثر تحیلی گیه مو دل تورو «شکل آب» گویی قلبها را به شدت بد تپش میافکند. هاکینز نقش زن تنها و لال «الیزا» را به طرز غیرقابل باوری تکان دهنده از کار در آورده است.
سرسه رونان- Saoirse Ronan
 دخترک سرکش در فلم احساسی شیرین و مطبوع «لیدی برد» به درستی مخاطب را تحت تأثیر بازی خود قرار میدهد. گرتا گرویگ در این اولین اثرش موفق شده شخصیت جذابی را از طریق رونان ترسیم سازد. بازیگری که قبل از این در فلم «بروکلین» هم نشان داده بود تا چه حد مستعد است.
آنت بنینگ- Annette Bening
 به آسانی نمیتوان درباره بازی این بازیگر- که نقش ستاره محبوب دهه ۵۰ یعنی گلوریا گریهام را به عهده گرفته- اظهارنظر کرد. او که هم چنین در فلم «زن قرن بیستم» در سال گذشته هنرنمایی کرده بود، در فلم «ستارگان فلم در لیورپول نمیمیرند» یک بار دیگر قدرت بازیاش را به اثبات میرساند.
مریل استریپ- Meryl Streep
 با سه اسکار و بیش از سیزده نامزدی، امسال هم شانسی به خاطر بازی نقش سردبیر روزنامه «واشینگتن پست» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ در فلم «پست» خواهد داشت.
… و اینها
 جودی دنچ (برای «ویکتوریا و عبدل»)، میشل ویلیامز (برای «همه پولهای دنیا»)، جنیفر لارنس (برای «مادر! ») و ویکی کریپس (برای «تهدید شبح»).
شانس اسکار برای کدام یک از آن‏ها بیشتر است؟
در طول تاریخ جوایز اسکار ثابت شده است بیشتر برندگان از بین بازیگرانی بوده که نقش آدمهای واقعی را بازی کردهاند. از بازی نقش «گاندی» گرفته تا «فارست گامپ»… امسال هم جز این نیست.
 بنابراین به نظر میرسد اسکار ۲۰۱۸ قاعدتاً باید نصیب گری اولدمن شود با بازی نقش «چرچیل».
 اینها شانس زیادتری در اسکار سال دیگر خواهند داشت:
گری اولدمن- Gary Oldman
 به یقین یکی از بهترین بازیهای سال را این بازیگر با استعداد و کهنه کار در فلم «تاریک ترین ساعت» انجام داده است. از اولین ثانیههای حضور در اثر گیرای جو رایت، مخاطب را شدیداً مجذوب میسازد.
 او در قالب مرد تاریخی چاق با سیگرت برگ یعنی نخست وزیر مشهور انگلیس وینستون چرچیل، همه را مسحور میکند (اولدمن نقش بتهوون را هم با توانایی بازی کرده بود).
تیموتی شالامت- Timothee Chalamet
 رقیب سرسخت اولدمن البته بازیگر ۲۱ ساله ای است که در فلم «لیدی برد» بازی قابل توجهی ارایه داده اما نقش جوانک «الیو» از فلم «مرا با نام خودت صدا کن» آن سوی استعداد فطری او را به نمایش می گذارد. با نقش در این فلم در حقیقت بازیگری متولد شده است.
 اگر تیموتی شالامت در این سن و سال نامزد اسکار شود، بعد از میکی رونی در سال ۱۹۳۹ (برای فلم «بچه ها در آغوش») جوان ترین چهره سینما خواهد بود در بین نامزدها.
دانیل دی لوییس- Daniel Day Lewis
 برنده دو اسکار، هر بار که در فلمی حضور پیدا میکند بیتردید در لیست نامزدها خواهد آمد.
 او پس از «لینکلن» و چند سال دوری از سینما، اینک بار دیگر با کارگردان پل توماس آندرسن- به دنبال همکاری شان در سال ۲۰۰۷ با فلم «خون به پا می شود»- در فلمی با عنوان «تهدید شبح» نقشی غیرمتعارف را عهده دار شده است.
کریستین بیل- Christian Bale
 بعد از بازی در فلم هایی نه چندان قابل توجه (مثل «قول») امسال بار دیگر با کارگردان صاحب ذوق اسکات کوپر- که برای او فلم «درون کوره» را در سال ۲۰۱۳ بازی کرده بود- نقشی در مایههای همان فلم در «دشمنان» برعهده گرفته است.
هیو جکمن- Hugh Jackman
 نقش تخیلی ابرقهرمان «والورین» را در سری «ایکس من» (مردان مجهول) فراموش کنید. امسال در فلم نمایشی «بزرگترین نمایشگر» بازی کرد که معلوم نیست چرا به نمایش گذاشته نشد، اما او بازی گیرایی در فلم «و در آن مورد فراموش نکن» ارایه داده و احتمال می رود پس از «بینوایان» در بین نامزدها دیده شود.
جیک جیلنهال- Jake Gyllenhaal
 سرانجام شانسی به دست آورد تا یک نقش دراماتیک را در فلم «قوی تر» به عهده گیرد. او در قالب یک شخصیت واقعی یعنی «جف بومن» ظاهر می شود که در سال ۲۰۱۳ در بمب گذاری ماراتون بوستون پاهایش را از دست داد. جیلنهال به روی صندلی چرخدار مخاطب را شدیداً به این قهرمان دلبسته میکند.
تام هنکس- Tom Honks
 بازیگری است که با دو اسکار پشت سر هم (برای «فیلادلفیا» و «فارست گامپ») و چند بار نامزد شدن، همیشه مورد تحسین است (جدیداً با فلم «سالی») اما امسال برای اسپیلبرگ و در مقابل مریل استریپ نقش حساسی در فلم «پست» بازی کرده که احتمال میرود موقعیتی در اسکارها داشته باشد.
… و دیگران
 جیمی بل (برای «ستارگان فلم در لیورپول نمی میرند»)، جیمز فرانکو (برای «هنرمند بد بیار»)، دنزل واشینگتن (برای «رومن. جی. اسراییل») و اندی سرکیس (برای «سیاره میمونها»).