برنده نخل طلاي هفتادمين جشنواره فلم کن در حالي به فلم «مربع» ساخته «روبن اوستلوند» رسيد که سينماي سويدن براي چهارمين بار توانست جايزه اول اين جشنواره معتبر سينمايي را به خانه ببرد.
سينماي سويدن که امسال توانست جايزه ارزشمند نخل طلا را از آن خود کند، پيش از اين در سال‌هاي 1946 و 1951 به ترتيب با فلم‌هاي «ايريس و ستوان» و «دوشيزه جولي» به کارگرداني «آلف خوباريا» و در سال 1992 نيز با فلم «بهترين نيات» ساخته «بيل آگست» موفق به کسب اين جايزه سينمايي شده بود.
در ميان کشورهاي برنده نخل طلاي کن (نخل طلا به‌علاوه‌ي جايزه بزرگ جشنواره) کارگردانان آمريکايي با 19 بار کسب اين جايزه سينمايي، با اختلاف پيشتاز هستند و «ترنس ماليک» آخرين کارگردان آمريکايي است که در سال 2011 با فلم «درخت زندگي» موفق به کسب اين جايزه مهم سينمايي شد.
پس از آمريکا، سينماي ايتاليا با 13 جايزه در مکان بعدي پرافتخارترين کشورها در جشنواره کن قرار دارد که آخرين بار در سال 2001 با فلم «اتاق فرزند» ساخته «ناني مورتي» موفق به کسب اين جايزه شد.
سينماي فرانسه کشور ميزبان هم تاکنون 10 بارموفق به کسب جايزه نخل طلا شده که البته يک جايزه بصورت مشترک با کشور اتريش براي فلم «عشق» است.
فرانسوي‌ها آخرين بار در سال 2015 با فلم «ديپان» از «ژاک اوديار» جايزه نخل طلا را در خانه نگه داشتند و کارگردانان انگليسي نيز کسب‌ 9 نخل طلاي کن را تجربه کرده‌اند که آخرين بار آن، سال پيش با فلم «من، دنيل بليک» ساخته «کن لوچ» رقم خورد.
تنها سهم سينماي ايران از جشنواره کن، قله سينماي جهان در سال 1997 رقم خورد و عباس کيارستمي با فلم «طعم گيلاس» نخل طلا را تصاحب کرد.
از سال 1946 تا 1945 و پيش از ايجاد جايزه نخل طلا، هيات داوران اين رويداد سينمايي جايزه‌اي تحت عنوان «جايزه بزرگ جشنواره بين‌المللي فلم» را برنده اين رويداد سينمايي اعطاء مي‌کردند.
در سال 1946 هر يک از فلم‌هاي انتخاب شده يک جايزه مي‌بردند و بدين ترتيب در اين سال جايزه بزرگ کن به 11 فلم شامل «آلف خوباريا» از سويدن براي فلم «عذاب»، «بيلي وايلدر» از آمريکا براي فلم «تعطيلي از دست رفته» و همچنين فلم‌هاي «چمن زار هاي قرمز»، «برخورد کوتاه»، «پرتره ماريا»، «شهر بي قانون»، «نقطه بازگشت»، «سمفوني پاستورال» و «آخرين فرصت» اعطاء شد.
در سال 1947، شش فلم در بخش‌هاي بهترين انيميشن، بهترين کمدي موزيکال، بهترين فلم اجتماعي و بهترين مستند موفق به کسب جايزه شدند.
در سال 1948 و 1950 جشنواره هيچ برنده بزرگي نداشت و در سال 1949 فلم «مرد سوم» ساخته کارول ريد از بريتانيا برنده شد.
از سال 1951 تا 1954، جايزه بزرگ کن، شکل يک گواهي به همراه يک اثر هنري امضاء شده توسط يک هنرمند معروف به خود گرفت.
- 1955، دلبرت مان از ايالات متحده آمريکا براي فلم مارتي
- 1956، ژاک کوتو و لويي مال از ايتاليا براي فلم دنياي خاموش
- 1957، ويليام وايلر از ايالات متحده براي فلم ترغيب دوستانه
- 1958، ميخائيل کالاتوزوف از روسيه براي فلم جرثقيل‌ها پرواز مي‌کنند
- 1959، مارسل کامو از فرانسه براي فلم اريفوس سياه
- 1960، فدريکو فليني از ايتاليا براي فلم زندگي شيرين
- 1961، لوئيس بونوئل از اسپانيا براي فلم ويريديانا
- 1961، هانري کولپي از فرانسه براي فلم غيبت طولاني
- 1962، آنسلمو دوراته از برزيل براي فلم آدمي که قول مي دهد
- 1963، ويسکونتي از ايتاليا براي فلم يوزپلنگ لوکينو
- 1964، ژاک دمي از فرانسه چتر شربورگ
- 1965، ريچارد لستر از ايالات متحده آمريکا براي فلم چطور مي‌توان به دستش آورد
- 1966، کلود للوش از فرانسه يک مرد و يک زن
- 1966، پيترو جرمي از ايتاليا براي فلم خانم‌ ها و آقايان
- 1967، ميکل آنجلو آنتونيوني از ايتاليا براي فلم اگرانديسمان
- 1969، ليندسي آندرسون از بريتانيا براي فلم اگر...
- 1970، رابرت آلتمن از ايالات متحده آمريکا براي فلم دلربايي
- 1971، جوزف لوزي از ايالات متحده آمريکا براي فلم واسطه
- 1972، اليو پتري از ايتاليا براي فلم طبقه کارگر به بهشت مي‌رود
- 1972، فرانچسکو رزي از ايتاليا براي فلم انريکو ماتئي
- 1973، جري شاتزبرگ از ايالات متحده آمريکا براي فلم مترسک
- 1973، آلن بريجز از بريتانيا براي فلم مزدور
- 1974، فرانسيس فورد کاپولا از ايالات متحده آمريکا براي مکالمه
- 1975، محمد الخدر حمينه از الجزاير براي فلم گزارش سال هاي آتش زير خاکستر
- 1976، مارتين اسکورسيزي از ايالات متحده آمريکا براي فلم راننده تکسي
- 1977، برادران تاوياني از ايتاليا براي فلم پدر سالار
- 1978، ارمانو اولمي از ايتاليا براي فلم درخت چوب سندل
- 1979، فرانسيس فورد کاپولا از ايالات متحده آمريکا براي فلم اينک آخرالزمان
- 1979، فولکر شلوندورف از آلمان غربي براي فلم طبل حلبي
- 1980، باب فاسي از ايالات متحده آمريکا براي فلم همه آن جازها
- 1980،آکيرا کوروساوا از ژاپن براي فلم کاگموشا
- 1981، آندري وايدا از پولند براي فلم مرد آهنين
- 1982، گوستا گاوراس از يونان براي فلم گمشده
- 1983، شوهي ايمامورا از جاپان براي فلم ترانه غم انگيزي از ناراياما
- 1984، ويم وندرس از آلمان غربي براي فلم پاريس تگزاس
- 1985، امير کوستوريتسا از يوگوسلاوي سابق براي فلم وقتي بابا براي کار و کاسبي رفته بود
- 1986، رولند جافه از بريتانيا براي فلم ماموريت مذهبي
- 1987، موريس پيالات از فرانسه براي فلم زير خورشيد شيطان
- 1988، بيل آگست از دنمارک براي فلم پله فاتح
- 1989، استيون سودربرگ از ايالات متحده آمريکا
- 1990، ديويد لينچ از ايالات متحده آمريکا براي فلم از ته دل وحشي
- 1991، جوئل و اتان کوئن از ايالات متحده آمريکا براي فلم بارتون فينک
- 1992، بيله آگست از دنمارک براي فلم بهترين نيات
- 1993، چن کايگه از چين براي فلم بدرود همسر من
- 1993، جين کمپيون از زلاند نو براي فلم پيانو
- 1994، کوئنتين تارانتينو از ايالات متحده آمريکا براي فلم داستان عامه ‌پسند
- 1995، امير کاستوريکا از يوگوسلاوي سابق براي فلم زيرزمين
- 1996، مايک ليچ از بريتانيا براي فلم راز ها و دروغ ‌ها
- 1997، عباس کيارستمي از ايران براي فلم طعم گيلاس
- 1997، شوهي ايمامورا از جاپان براي فلم مارماهي
- 1998، تئو آنجلوپولوس از يونان براي فلم ابديت و يک روز
- 1999، لوک و ژان پير داردن از بلجيم براي فلم روزتا
- 2000، لارس فن تريه از دنمارک براي فلم رقصنده در تاريکي
- 2001، ناني مورتي از ايتاليا براي فلم اتاق فرزند
- 2002، رومن پولانسکي از پولند براي فلم پيانيست
- 2003، گاس ون سنت از ايالات متحده آمريکا براي فلم فيل
- 2004، مايکل مور از ايالات متحده آمريکا براي فلم فارنهايت 9/11
- 2005، لوک و ژان پير داردن از بلجيم براي فلم بچه
- 2006، کن لوچ از بريتانيا براي فلم بادي که بارلي را لرزاند
- 2007، کريستين مونگيو از روماني براي فلم چهار ماه، سه ‌هفته و دو روز
- 2008، لورن کانته از فرانسه براي فلم کلاس
- 2009، ميشائيل هانکه از اتريش براي فلم روبان سفيد
- 2010، آبي شاتپونگ ويراستاکول از تايلند براي فلم عمو بون مي‌گه مي‌تونه زندگي گذشته‌اش رو به ياد بياره
-2011، ترنس مليک از آمريکا براي فلم درخت زندگي
-2012، ميشائيل هانکه از اتريش براي فلم عشق
-2013، عبدالطيف کشيش از فرانسه براي فلم آبي گرمترين رنگ است
-2014، نوري بيلگه جيلان از ترکيه براي فلم خواب زمستاني
- 2015، «ژاک اوديار» از فرانسه براي فلم ديپان
-2016، کن لوچ از بريتانيا براي فلم من، دنيل بليک
- 2017، روبن اسوتلوند از سويدن براي فلم مربع