میانمار از همسایه‌اش هند خواست تا افسران پولیس را که با امتناع از اجرای دستور مقام‌های مافوق، از مرز عبور کردند و به کشور همسایه پناه بردند، تحویل دهد. همزمان جمعیت بزرگی از معترضان به کودتای نظامی این کشور در واکنش به هجوم به سیاستمداران نزدیک به آنگ سان سوچی به خیابان آمدند.
مقام‌های هند تایید کرده‌اند گروهی از افسران پولیس هند و و خانواده‌های شان در روزها اخیر به دنبال درخواست پناهندگی از مرز رد شده‌اند و به این کشور آمده‌اند چرا که حاضر به پیروی از دستورات ارتش نیستند.
اکنون میانمار در نامه‌از هند خواست "به منظور حفظ روابط دوستانه" این نظامیان فراری را تحویل دهند.
پس از کودتای نظامی ماه گذشته هند با اعتراضات و اعتصابات گسترده‌ای مواجه بوده است. نیروهای دولتی برای سرکوب مخالفان دست به خشونت زدند و تا کنون ۵۵ تن جان خود را از دست دادند. اخیرا میشل باشله، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، از نیروهای امنیتی میانمار خواسته است "سرکوب خشونت آمیز اعتراضات مسالمت آمیز را متوقف کنند". میانمار از زمان به قدرت رسیدن ارتش در ۱ فبروری شاهد اعتراضات گسترده ای بوده است و تظاهرکنندگان خواستار پایان حکومت نظامیان و آزادی رهبران منتخب دموکراتیک خود از جمله آنگ سان سوچی بوده‌اند. اکنون ده‌ها کشور خشونت در میانمار را محکوم کرده اند هرچند رهبران کودتا این انتقادات را تا حد زیادی نادیده گرفته اند.
چرا مردم اعتراض می کنند؟
نظامیان میانمار پس از سرنگونی دولت قدرت را به دست گرفتند و حالت فوق العاده اعلام کردند. چند روز پس از آن، جنبش نافرمانی مدنی آغاز شد و بسیاری از مردم از بازگشت به کار خودداری کردند. این جنبش به سرعت شتاب گرفت و طولی نکشید که صدها هزار نفر در اعتراضات خیابانی شرکت کردند.سرکوب شدید در اعتراضاتی که عمدتاً مسالمت آمیز بوده از حدود ۱۰ روز پیش آغاز شد.
میانمار در نمایه
میانمار، که با نام برمه هم شناخته می شود، استقلال خود از بریتانیا را در سال ۱۹۴۸ به دست آورد و بیشتر تاریخ بعد از استقلال را تحت حکومت نظامیان گذرانده است. محدودیت های سیاسی از سال ۲۰۱۰ به بعد به تدریج کاهش یافت و در سال ۲۰۱۵ انتخابات آزاد و بدون محدودیت نامزدها برگزار شد و در سال بعد، یک دولت غیرنظامی به رهبری آنگ سان سوچی، رهبر حزب اتحاد برای دموکراسی، زمام امور را در دست گرفت. در سال ۲۰۱۷، ارتش میانمار در واکنش به حمله گروهی از شبه نظامیان روهینگیایی به پاسگاه های پولیس منطقه ای، به سرکوب شبه‌نظامیان مسلمان روهینگیایی دست زد که نتیجه آن، فرار بیش از نیم میلیون مسلمان روهینگیایی به بنگلادش بوده است. سازمان ملل اقدامات ارتش میانمار را "نمونه کامل پاکسازی قومی" نامیده است.