در روزهایی که خوف و رجای تحولات سیاسی واشنگتن، خاورمیانه را به میدان پچ‌ پچ‌های پشت پرده و خبرهایی غیررسمی اما بسیار مهم تبدیل کرده، بیانیه‌ای از سوی وزارت خارجه اردن، گوشه تازه‌ای از یک رقابت منطقه‌ای و تنش تاریخی را از پرده بیرون آورد: تقابل اردن هاشمی و عربستان سعودی.
بیانیه درباره مسئولیت نگهداری و کنترل مسجد الاقصی در بیت‌المقدس است؛ همان که بر اساس ادبیات مذهبی، 'تولیت' نامیده می‌شود و از میانه دهه ۲۰ میلادی قرن بیستم (حدود ۱۰۰ سال پیش) بر عهده پادشاه اردن هاشمی بوده. در این بیانیه تاکید شده که بر اساس قوانین بین‌المللی و سابقه تاریخی، اختیارات مربوط به اداره مسجد الاقصی و ورود و خروج به این محل، در اختیار اردن است و این کشور هیچ گونه تغییری را در این زمینه نمی‌پذیرد.
بر اساس اسناد مورد پذیرش سازمان‌های بین‌المللی مانند یونسکو، منطقه‌‌ای که به نام 'مسجد الاقصی ' توسط اداره اوقاف بیت‌المقدس (یک نهاد تحت کنترل اردن) و اداره امور اقصا (در دولت اردن) کنترل می‌شود، بخشی از مناطق مذهبی مسلمانان در قلب شهر بیت‌المقدس است که دو مسجد 'اقصی' و 'قبه الصخره' در آن قرار دارند و در حال حاضر ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن متولی آن است.
اما آنچه این بیانیه بی‌سروصدا را به قلب جدال‌های سیاسی خاورمیانه مرتبط می‌کند، گمانه‌زنی درباره صدور چنین بیانیه‌ای و احتمال هرگونه تغییری است که پادشاه اردن را چنان نگران کرده که به رغم روحیه محافظه‌کار و سیاست خارجی مسالمت‌جویانه همیشگی، با چنین بیانیه‌ای، در برابر تغییر احتمالی مقاومت کند. ملک عبدالله دوم نگران چیست؟ و چرا تولیت مسجدهایی که در شهری تحت اشغال اسرائیل قرار دارند، تا این اندازه برای پادشاه اردن، یا هر بازیگر دیگری در منطقه اهمیت دارد؟