دادگاه عالی هند به دولت این کشور یک هفته فرصت داده تا محدودیت‌های اعمال شده در منطقه کشمیر تحت کنترل هند از جمله قطع اینترنت را بررسی کند.
این محدودیت‌ها قبل از این که دولت هند در ماه اوت گذشته تصمیم به تعلیق جنجالی لغو موقعیت و امتیازات ویژه منطقه جامو و کشمیر و اداره مستقیم امور این منطقه و همچنین تعلیق اصل ۳۷۰ قانون اساسی را بگیرد، اعمال شد.
از آن زمان تاکنون مردم در این منطقه به اینترنت دسترسی ندارند.
دادگاه عالی هند در حالی این دستور را داده که نمایندگانی از ۱۵ کشور در یک دیدار دولتی از کشمیر حضور دارند.
رهبران ارشد سیاسی منطقه کشمیر که در ماه اگست بازداشت شدند، هنوز آزاد نشده‌اند.
کشمیر؛ چه اتفاقی افتاده و چرا اهمیت دارد؟
بحران کشمیر؛ مودی می‌گوید تصمیم هند به توسعه منطقه کمک می‌کند
کشمیر منطقه‌ای است که هم هند و هم پاکستان بر آن ادعای حاکمیت دارند و تاکنون چندین بار بر سر آن بین دو کشور جنگ‌هایی درگرفته است.
این منطقه زمانی یک «مهاراجه‌نشین» با خودمختاری قابل توجه بود و از سال ۱۹۴۷ به کشور مستقل هند پیوست. در این سال شبه قاره هند استقلال خود را بازیافت و به کشورهای هند و پاکستان تقسیم شد.
اما با توجه به اکثریت مسلمان جمعیت کشمیر، پاکستان با پیوستن این منطقه به هند مخالفت کرد.
از آن زمان هر دو کشور هند و پاکستان بر سر حاکمیت منطقه جامو و کشمیر با هم اختلاف دارند و هر دو می‌گویند که سراسر این منطقه بخشی از خاک آن‏ها محسوب می‌شود.
این اختلاف نظر به جنگ دو کشور انجامید و سرانجام، هر دو کشور بر سر یک خط مرزی به عنوان خط آتش بس توافق کردند. بخشی از کشمیر به کنترل پاکستان در آمد و بخشی دیگر همچنان در اختیار هند باقی ماند. از سال ۱۹۸۹ میلادی گروهی از مسلمانان در منطقه‌ای از کشمیر که تحت کنترل هند است دست به شورش مسلحانه زدند که تا امروز هزاران کشته برجای گذاشته است. در این منطقه معمولا اعتراض‌های گسترده‌ای برگزار می‌شود و هند نیز بارها به نقض حقوق بشر در کشمیر متهم شده است.
اصل ۳۷۰ قانون اساسی هند به ساکنان کشمیر اجازه می‌داد قانون اساسی خود، پرچم و آزادی تصویب قوانین خود را داشته باشند اما سیاست خارجی، دفاع و ارتباطات همچنان در کنترل دولت مرکزی هند بود.
به دلیل همین اصل قانون اساسی، ایالت جامو و کشمیر اجازه داشت قوانین ویژه‌ خود را تصویب کند و از جمله برای اعطای اجازه سکونت، حق مالکیت و دیگر حقوق بنیادی تصمیم بگیرد.
آنها همچنین می‌توانستند جلوی تغییر بافت جمعیتی ایالت خود را بگیرند و به هندی‌های خارج از ایالت اجازه ندهند که در آنجا زمین و ملک بخرند یا برای سکونت به این ایالت مهاجرت کنند.
این ایالت تنها منطقه هند است که در آن مسلمانان اکثریت دارند.