ایسکو به نظر می رسد که هر فصل که رئال اقدام به تغییر مربی می کند، نیاز به اثبات توانایی هایش به سرمربی جدید دارد.
سال 2013 و در بدو ورود به رئال، او باید خود را به آنچلوتی اثبات می کرد و سپس نوبت به اثبات توانایی هایش به بنیتس و زیدان رسید. او در همه این موارد موفق بود و در دوران لوپتگی البته استثنائا با این چالش روبرو نبود و از همان ابتدا تبدیل به بازیکن فیکس در ایده های لوپتگی شد.
شرایط برای ایسکو با آمدن سولاری به جای لوپتگی تغییر کرد و او پس از 5 نیمکت نشینی، در میان تعجب برابر رم به سکوها تبعید شد.
ایسکو شرایطی مشابه را با اونای امری و دل بوسکه نیز تجربه کرده است.
سال 2010 که ایسکو برای تیم های پایه ای والنسیا بازی می کرد، امری در بازی کوپا دل ری مقابل لوگرونیس به ایسکو برای اولین بار میدان داد. او دو گل زد و هواداران والنسیا را به وجد آورد. سه روز بعد برابر ختافه اولین بازی خود در لالیگا را برای والنسیا انجام داد اما امری اعتقاد داشت که او از لحاظ بدنی ضعیف است و توانایی فیکس بازی کردن برای والنسیا در لالیگا را ندارد. تنها یک سال از قرارداد ایسکو باقی مانده بود و والنسیا حاضر به تمدید آن نشد تا ایسکو به مالاگا برود.
ایسکو در تیم ملی اسپانیا نیز چالشی با دل بوسکه داشت که از آن سربلند خارج نشد. او فوریه 2013 در دوحه اولین بازی خود برای تیم ملی اسپانیا را برابر اروگوئه انجام داد. او با تصمیم دل بوسکه وارد میدان شد. دل بوسکه اما حاضر نشد نام ایسکو را در فهرست نهایی جام کنفدراسیون های 2013 برازیل، جام جهانی 2014 برازیل و یورو 2016 فرانسه قرار دهد.
اکنون باید دید ایسکو در چالش با سولاری چه کار خواهد کرد.