صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

روز تلخ كاناوارو فرا رسيد؛ خداحافظي با پيرترين بازيكن برتر جهان

روز تلخ كاناوارو فرا رسيد؛ خداحافظي با پيرترين بازيكن برتر جهان

محمد عليجاني بائي

فوتبالش را از ناپولي شروع كرد. بعد به پارما رفت. با يوونتوس قهرماني ايتاليا را ديد و با رئال مادريد قهرماني اسپانيا را. به تورين برگشت و دوباره سپيد و مشكي پوش شد. سرنوشت، بهترين بازيكن جهان را تا الاهلي در كناره جنوبي خليج فارس كشاند و اكنون كه پزشكان مي‌گويند، ديگر نمي‌تواند، بايد كفش‌هايش را بياويزد. آن هم درست 5 سال پس از روزي كه در ورزشگاه المپيك برلين به عنوان فرمانده آتزوري‌ها جام جهاني را بالاي سر برد.
«فابيو كاناوارو» از آن دست بازيكناني است كه فراز و فرود فوتبال را به معناي واقعي‌اش تجربه كرده‌اند. از قهرماني جهان تا سقوط به دسته پايين‌تر، از دست يافتن به عنوان مرد سال فوتبال جهان و اروپا تا بازجويي به اتهام دوپينگ و حتي تباني و زد و بند ورزشي. از محبوبيت مردمي تا نفرت همگاني.

فابيو كاناوارو در 37 سالگي به فوتبالش پايان داد. اين مدافع كه ركورددار انجام بيشترين بازي ملي در فوتبال ايتالياست، با پيراهن الاهلي خود را بازنشسته كرد؛ چرا كه پزشكان زنگ خطر را برايش به صدا درآوردند و به او گفتند، ديگر به آخر خط رسيده‌اي. اين ايستگاه آخر كاپيتان تيم ملي ايتاليا در جام جهاني 2006 بود، همان تيمي كه در اوج بحران «رسوايي تباني و رشوه خواري در كالچو» توانست قهرمان جهان شود و فوتبال كشورش را از ورطه نابودي برهاند. او حالا بايد به عنوان مشاور كنار الاهلي باشد و تا پايان قرارداد 3 ساله‌اش اين تيم را همراهي كند. كاناوارو يك سال پيش و پس از ناكامي محض ايتاليا در جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي از بازيهاي ملي خداحافظي كرده بود.

درست 5 سال پيش در چنين روزي بود كه فابيو كاناوارو در جام جهاني 2006 آلمان، تيم ملي فوتبال كشورش را برابر فرانسه به پيروزي و قهرماني جهان رساند و حالا بايد گذشته شيرين خود را مرور كند: "روز تلخي است. هر چه باشد، فوتبال در بيست سال گذشته بخشي مهم از زندگي‌ام بود، ولي پس از انجام آزمايشي پزشكي تصميم گرفتم، تمام كنم. پزشكان برايم روشن كردند كه ديگر نمي‌توانم بازي كنم."

او پس از 136 بازي ملي و قهرماني‌هاي پي در پي با يووه و رئال مادريد، در الاهلي نتوانست همان بازيكن هميشگي باشد و ديگر صداي عربها را هم در آورده بود. عبدالله سعيد - رييس باشگاه اماراتي - در انتقاد از عملكردش گفته بود: " كاناوارو كارايي مورد نظر ما از بازيكني با توانمندي او را نداشت." رييس البته دل اين مدافع 176 سانتي متري را هم نشكست: "واقعا ناراحت هستيم كه فابيو ديگر نمي‌تواند براي باشگاه ما بازي كند، ولي خوشحاليم كه مي توانيم به همكاري با او ادامه بدهيم."

* طلوع فابيو
فابيو كاناوارو 13 سپتامبر 1977 در بندر ناپولي به دنيا آمد. فوتبالش را از بانيولي، شهري در نزديكي ناپولي آغاز كرد. خيلي زود روشن شد كه آينده از آن اوست. استعدادياب‌هاي ناپولي او را ديدند و با خود با جمع فيروزه‌اي پوشان بردند. ناپولي آن روزها ديگو مارادونا، آلمائو، آنتونيو كاره‌كا و چيرو فرارا را داشت و در فوتبال ايتاليا قدرت برتر شمرده مي‌شد. فابيو با مارادونا همبازي نشد، ولي در تمرين چرا. او هنوز هم فريادهايي را به خاطر تكل خشن روي پاي ديگو رفته بود، به ياد دارد. فابيو به خاطر همان جسارت براي مدتي از تمرين با تيم اصلي محروم هم شد، ولي در نهايت در فصل 1993 – 1992 به عضويت تيم اصلي ناپولي درآمد. او هفت مارچ 1993 در بازي برابر يوونتوس، براي نخستين بار با ناپولي در سري A روانه ميدان شد. تيمي كه با ناكامي‌هاي ورزشي نتوانست از عهده مخارجش بر بيايد و در نهايت وادار به فروش ستارگانش از جمله فابيوي جوان شد.

نويو اسكالا او را به پارما برد و رهبري خط دفاعش را به اين بازيكن جوان سپرد. فابيو در ادامه با كارلو آنچلوتي نخستين عنوانش را تجربه كرد و قهرمان جام حذفي ايتاليا شد. او با زردپوشان در جام يوفا هم شاهد برپايي جشن قهرماني بود. همانجا بود كه او خود را به عنوان مدافعي بزرگ به همگان شناساند. آن هم در كشوري كه همواره مدافعاني بزرگ و برجسته را به خود ديده است. از جوزپه برگومي و فرانكو باره‌سي گرفته تا پائولو مالديني و ...

كاناوارو در يووه باز همبازي بوفون و تورام شد و با آنها 2 بار پي در پي قهرمان ايتاليا. روزهاي فرود بيانكونري در راه بود. تباني و رشوه خواري همه چيز را به هم ريخت. «موجي» و دار و دسته فاسدش شناخته، دستگير، زنداني، محكوم و محروم شدند و يووه هم به سري B تبعيد. فابيو در تورين نماند و با فابيو كاپلو به اسپانيا كوچ كرد؛ به رئال مادريد.

* روزهاي كوچ
كاناوارو در سال 2006 با وجود تباني گسترده در فوتبال ايتاليا مرد سال اروپا و جهان شناخته شد، چرا كه تيم ملي كشورش را به قهرماني جهان رسانده بود. فابيوها در پايان همان فصل نخست حضورشان بالاتر از بارسا قهرمان ليگا شدند. كاناوارو با برند شوستر هم اين عنوان را جشن گرفت. ولي روزهاي اوج رئال هم به زودي به پايان رسيد و او با پرافتخارترين باشگاه اروپا حتي نتوانست شاهد رسيدن به دور يك چهارم نهايي ليگ قهرمانان اروپا باشد. در پايان فصل 2009 – 2008 و پايان قراردادش با قوهاي سپيد فابيو به ايتاليا بازگشت و بازهم توريني شد، ولي تنها پس از يك سال اين تيم و اروپا را ترك كرد و راهي امارات شد و پيراهن الاهلي را به عنوان آخرين ايستگاه فوتبالش پوشيد.

* آتزوري
كاناوارو در تيم ملي هم چهار بار روانه جام جهاني شد. 1998 فرانسه، 2002 كره و ژاپن، 2006 آلمان و 2010 آفريقاي جنوبي. او كه در دو دوره جام ملتهاي اروپا نيز براي لاجوردي پوشان بازي كرده بود، در يكصدمين بازي ملي خود ايتاليا را براي چهارمين بار به قهرماني جهان رساند، آن هم در حالي كه بازوبند سرگروهي را به بازو داشت. او توپ نقره‌اي، جايزه دومين بازيك با ارزش جام جهاني را نيز از آن خود كرد و يكي از 7 ايتاليايي حاضر در تيم منتخب جام شناخته شد. پارگي تاندون در تمرين اجازه همراهي ايتاليا در يورو 2008 را از او گرفت. كاناوارو در بازي 21 ژوئن 2009 برابر برزيل در جام كنفدراسيونها به ركورد 126 بازي ملي پائولو مالديني رسيد و بعدها اين رقم را به 136 رساند. او در 79 بازي كاپيتان آتزوري بود تا علاوه بر انجام بيشترين بازي ملي، بيشترين تعداد كاپيتاني را نيز با اين تيم از آن خود كرده باشد.

* فابيو آكتور سينما
اين فرمانده خط دفاعي كه دو پسر و يك دختر دارد و برادر كوچكترش، پائولو نيز همانند او مدافع مياني است و در ناپولي توپ مي زند، سابقه بازيگري در سينما را نيز داراست. او در فيلم كوتاه "Porque hay cosas que nunca se olvidan" – چون چيزهايي هست كه هرگز فراموش نمي شوند – در نقش مربي به ايفاي نقش پرداخت. فيلمي كه در برخي جشنواره‌ها نيز صاحب جايزه شد. او در سال 2002 هم در فيلم ديگري به كارگرداني «وينچنزو سالمه» برابر دوربين نقشي فرعي را ايفا كرد. شايد همين شيفتگي به دوربين و سينما بود كه براي او دردسر آفرين شد.

در سال 2005 شبكه "راي" ايتاليا فيلمي را به نمايش گذاشت كه مربوط به سال 1999 مي شد و در آن كاناوارو و هم تيمي‌هايش پيش از بازي فينال جام يوفا برابر المپيك مارسي بازي مي‌كردند. فيلمي آماتوري مربوط به رخدادهاي پيش از بازي كه خود كاناوارو آن را فيلمبرداري كرده بود و صحنه هايي از تزريق بازيكنان را نشان مي دهد. تزريق ماده نئوتن كه حاوي كراتين است و براي بيماران قلبي تجويز مي‌شود. اين ماده در فهرست مواد غيرمجاز جاي نداشت، ولي كاناوارو هم سابقه بيماري قلبي نداشت! اين فيلم جنجال زيادي به پا كرد و هيچ گاه روشن نشد چگونه اين فيلم به نمايش عمومي درآمد و چرا كاناوارو آن را تهيه كرد.

فابيو حتي با اتهام دوپينگ هم رو به رو شد. اتهامي كه او را تا پاي محكوميت و دادگاه كشاند ولي در نهايت از محكوميت و محروميت به همين اتهام در امان ماند.
حالا فابيو كاناوارو بايد كفش‌هايش را بياويزد و خاطره‌هايش را مرور كند. خاطره شيرين دريافت توپ طلا كه پيش از او از آن هيچ مدافعي نشد. هر چه باشد او نخستين مدافعان مياني و پيرترين بازيكني است كه تا به امروز به عنوان «بهترين بازيكن جهان» شناخته شده اند.