رافائل نادال مدافع عنوان قهرمانی ویمبلدون با پیروزی بر اندی ماری به فینال رسید اما صدرنشینی در رده بندی جهانی تنیس حرفه‌ای مردان را به نوواک جوکوویچ تسلیم کرد که او هم قبل از نادال با پیروزی بر جو ویلفرید سونگا به فینال رسیده بود. نادال در حالی در مقابل ماری، نفر چهارم جهان، ایستاد که رسانه‌ها و مطبوعات و مردم بریتانیا سروصدای زیادی در باره این مسابقه و به نفع ماری، تنها امید بریتانیا در تنیس، به راه انداخته بودند. اینها امیدوار بودند که ماری که برای سومین سال پیاپی به نیمه‌نهائی رسیده بود، به دهه‌ها انتظار بریتانیائی‌ها پایان دهد و به فینال برسد.

آنچه که در زمین تنیس روی داد با این خیال‌ها و آرزوها تفاوت داشت. ماری در ست اول خوب ظاهر شد و با استفاده از یک اشتباه قهرمان اسپانیائی آن ست را از آن خود کرد. اما پس از آن ماشین نادال به راه افتاد و سه ست بعدی را به سرعت و بدون برخورد با مشکل برد و به فینال رسید. از آن گذشته حمایت تماشاگران از نادال چندان کمتر از حمایت آنان از ماری نبود که این امر نشان دهنده محبوبیت فوق‌العاده نادال در ویمبلدون است. احتمالا تنها کسی که محبوبیت بیشتری از نادال در اینجا دارد راجر فدرر قهرمان سابق جهان از سوئیس است که تاکنون شش بار در ویمبلدون قهرمان شده است.

این بیستمین پیروزی پیاپی نادال در ویمبلدون بود با این همه از قبل از آغاز بازی نادال و ماری، قطعی شده بود که روز دوشنبه که رده بندی جدید جهانی اعلام می‌شود، جوکوویچ صرب جای نادال را خواهد گرفت چون به علت رسیدن به فینال امتیاز بیشتری از نادال به دست آورده بود که سال قبل هم قهرمان شده بود و تنها اگر مجددا قهرمان شود امتیازی از دست نخواهد داد. در همین حال مسابقه جوکوویچ و سونگا، که از هرلحاظ با بازی نادال و ماری فرق داشت، نشان داد که چرا بعضی بازیکنان همیشه قهرمان هستند اما بعضی دیگر با اینکه از نظر استعداد و مهارت چیزی کمتر از آنها ندارند همیشه در رده های پائین‌تر هستند.

بازی با برتری سونگای فرانسوی آغاز شد اما به محض آنکه در پایان ست اول برتری خود را از دست داد به قول جان مک انرو بازیکن نامدار آمریکائی که مسابقه را گزارش می‌کرد به خواب فرو رفت و در مدتی که خواب بود ست دوم را هم باخت. اواخر ست سوم که جوکوویچ تنها یک گیم تا پیروزی فاصله داشت و به نظر می‌آمد که همه چیز برای سونگا تمام شده، او ناگهان از خواب بیدار شد و در یک بازی تماشائی ست سوم را از آن خود کرد. اما بلافاصله مجددا خوابید و ست چهارم و مسابقه را باخت.

تنیسی که سونگا بازی می‌کند بسیار تماشائی است. او مهارت و قدرت خود در تنیس را با عملیات آکروباتیک مخلوط می‌کند و همانند دروازه‌بانان فوتبال برای رسیدن به توپ بر روی زمین شیرجه می‌زند و به همین جهت بسیار در نزد علاقمندان تنیس و تماشاگران مسابقه‌ها محبوب است. سونگا را به خاطر شباهت ظاهری و حرکاتش به محمدعلی مشت‌زن نامدار مسلمان آمریکائی محمدعلی تنیس می‌خوانند.
سونگا از چنان مهارتی در تنیس برخوردار است که وقتی در اوج است می‌تواند هر بازیکنی را شکست بدهد همانطوری که تا امروز در هفت مسابقه پنج بار جوکوویچ را شکست داده بود، با اینکه هفده پله از او در رده بندی جهانی پائین‌تر بوده، و همانطوری که در یک چهارم‌نهائی راجر فدرر را با اینکه ابتدا دو ست عقب بود در پنج ست برد.

اما آنچه که سونگا کم دارد که اجازه نمی‌دهد به رده های بالاتر جدول رده بندی صعود کند و جزو قهرمانان درآید دقت و تمرکز کافی در مقاطع حساس در مسابقه‌ها است. قهرمانان هرگز کم‌فروشی نمی‌کنند. در همه مسابقات، حتی کم اهمیت‌ترین آنها، بیشترین تلاش خود را می‌کنند و اگر هم ببازند به خاطر بازی بهتر حریف است.

اما بازیکنانی نظیر سونگا اینچنین نیستند و حتی در مسابقه حساسی چون نیمه‌نهائی ویمبلدون آن تلاشی را که لازمه پیروز شدن است بطور مستمر به کار نمی‌بندند و بهمین خاطر است که سونگا نفر نوزدهم جهان است و جوکوویچ فعلا نفر دوم و از دوشنبه نفر اول.

روز یکشنبه که آخرین روز نادال به عنوان نفر اول رده بندی جهانی است او در فینال ویمبلدون به مصاف جوکوویچ می‌رود که از دوشنبه جای او را خواهد گرفت. اما هر دو می‌دانند که ارزش قهرمانی در ویمبلدون بسیار بیشتر از صعود به صدر رده بندی جهانی در شرایطی است که به علت نزدیک بودن امتیازها، این صدرنشینی می تواند تنها چند هفته دوام داشته باشد.

آمار و ارقام نادال و جوکوویچ
از نظر علاقمندان تنیس، فینالی بهتر از مسابقه بین نفر اول و دوم جهان امکان‌پذیر نیست. با اینکه خیلی از آنها آرزو داشتند که بار دیگر شاهد مسابقه‌ای داغ و پرهیجان بین دو رقیب قدیمی یعنی رافائل نادال و راجر فدرر باشند، اما همان ها هم اذعان دارند که مسابقه بین قدرتمندترین بازیکنان جهان بهترین فینال ممکن است.

در یک طرف این فینال رافائل نادال، بازیکن ۲۵ ساله اسپانیایی ایستاده که مدافع عنوان قهرمانی است. امروز که نادال برای دفاع از مقام قهرمانی ویمبلدون پا بر روی چمن زمین مرکزی ویمبلدون می‌گذارد، آخرین روزی است که در صدر رده بندی جهانی ایستاد و از روز دوشنبه حریف صربش، نوواک جوکوویچ، جای او را خواهد گرفت.

نادال تا کنون ده بار قهرمان تورنمنت‌های عمده یا گرن‌اسلم شده (دو بار ویمبلدون، شش بار جام آزاد فرانسه، یک بار جام آزاد آمریکا و یک بار جام آزاد استرالیا). در عین حال او در المپیک پکن مدال طلای تنیس انفرادی مردان را گرفت و با اسپانیا قهرمان جام دیویس هم شده است.

نادال در عین حال با ۱۸ مقام قهرمانی در مسابقات ماسترز که بعد از گرن‌اسلم‌ها مهم‌ترین تورنمنت‌های جهان هستند رکورددار جهان است و مجموعا در ۴۶ تورنمنت قهرمان شده است. او دو بار به صدر جدول رده بندی جهانی صعود کرده در ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ که مجموعا ۱۰۳ هفته در صدر بوده است.

در مقابل جوکوویچ ۲۴ ساله دو بار قهرمان گرن‌اسلم شده که هردو بار در استرالیا بوده. او قهرمان ۹ ماسترز و مجموعا ۲۵ تورنمنت است، سال گذشته با صربستان قهرمان جام دیویس شد و دوشنبه که نفر اول جهان می‌شود، برای او اولین صدرنشینی در جدول رده بندی است.

این دو قهرمان تا به امروز ۲۷ بار با هم روبرو شده اند که ۱۶ بار آن را نادال برده است. آنها دو بار بر روی چمن مسابقه داده‌اند که نادال هر دو بار برنده بود و ۵ بار هم در گرن‌اسلم‌ها روبرو شده‌اند که هر ۵ بار را نادال برده است. آخرین باری که نادال و جوکوویچ در گرن‌اسم روبرو شدند فینال جام آزاد آمریکا در سپتامبر گذشته بود.

اما در چهارباری که این دو در سال جاری مقابل هم ایستاده‌اند، که تمامش هم در فینال مسابقات ماسترز و دوتایش در زمین خاک رس، زمین مورد علاقه و تخصص نادال بود، هر چهار بار جوکوویچ پیروز از زمین بیرون آمد.
یک عامل مهم دیگر را هم که نباید فراموش کرد قدرت، استقامت و جنگندگی نادال در مسابقات طولانی در گرن‌اسلم‌ها است که در ۵ ست انجام می‌شود. در حال حاضر او آماده‌ترین بازیکن تنیس در میان مردان است که در ۲۰ مسابقه پیاپی در ویمبلدون پیروز شده است، بازیکنی که تا آخرین لحظه شکست را قبول نمی‌کند و می‌جنگد و بارها نتایجی را که حتمی به نظر می‌رسیده به نفع خود تغییر داده است.

بنابراین اگر قدرت بدنی، استقامت، سابقه و نتیجه رویاروئی‌های مستقیم این دو در ۵ سال گذشته را در نظر بگیریم، نادال دست بالا را دارد اما اگر فقط نتایج امسال مورد نظر باشد، جوکوویچ بازیکن برتر است، بخصوص که او امسال تا قبل از این که در نیمه‌نهائی جام آزاد فرانسه از راجر فدرر شکست بخورد در ۴۳ مسابقه پی در پی پیروز شد و قهرمان هفت تورنمنت شد در حالی که نادال تنها در سه تورنمنت قهرمان شد.
اما همانطوریکه در فینال زنان دیده شد تمام محاسبات می‌تواند غلط از آب در بیاید.